Δεν φεύγουν μόνο οι αγρότες

Στην Ευρώπη προβληματίζονται ξανά για το πώς θα αντιμετωπίσουν τον Ντόναλντ Τραμπ, αν εκλεγεί (ξανά) πρόεδρος. Επιπλέον, ενόψει και των ευρωεκλογών, ανησυχούν για μια σειρά από θέματα, σημαντικά μεν, ωστόσο ελάχιστα έχουν να κάνουν με τις ζωές των ανθρώπων. Αντίθετα, δεν κάνουν τίποτα, ούτε καν το συζητάνε, για το πώς θα διευκολυνθούν οι επενδύσεις στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ώστε να δημιουργηθούν νέες δουλειές, να παραχθούν εισοδήματα και να υπάρξει ευημερία. Σαν να έχουν ξεχάσει τον σκοπό της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που είναι πρωτίστως ένας οικονομικός σχηματισμός. Δεν γίνεται κουβέντα για το πώς θα καλυφθεί το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που έχουν αποκτήσει άλλες παγκόσμιες δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα, που εγκαίρως έχουν προσαρμόσει τις πολιτικές τους. Μόνο θεωρία και άκαμπτους κανόνες.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση, με τη σημερινή Κομισιόν στο τιμόνι της, έχει οχυρωθεί πίσω από τον νόμο για την Πράσινη Συμφωνία για το κλίμα. Με πρόσχημα αυτόν τον νόμο, έχει δημιουργηθεί μια «πράσινη γραφειοκρατία» που κάνει τον βίο αβίωτο σε όποιον προσπαθεί να κάνει μια δουλειά στις χώρες-μέλη. Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί τρομάζει τους επενδυτές και προκαλεί εκτεταμένες διαμαρτυρίες σε κλάδους όπως αυτός των αγροτών. Οποιος παράγει κάτι στην Ευρώπη, πρέπει να εφαρμόσει ένα βουνό κανόνων που αυξάνουν το κόστος παραγωγής, την ίδια στιγμή που πωλούνται ελεύθερα – προφανώς σε ανταγωνιστικότερες τιμές – αντίστοιχα προϊόντα τρίτων χωρών, που έχουν παραχθεί χωρίς τα επιπλέον κόστη των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων.

Στην Ελλάδα το πρόβλημα το αντιληφθήκαμε με τις δικαιολογημένες σε έναν μεγάλο βαθμό κινητοποιήσεις των αγροτών. Είχαμε ακούσει όμως να το λέει ο Ευάγγελος Μυτιληναίος πολλές φορές νωρίτερα. Στο συνέδριο του ot τον Δεκέμβριο είχε πει ότι «δεν μπορούμε συναγωνιστούμε ούτε την Αμερική ούτε την Κίνα, η βιομηχανία στην Ευρώπη κινδυνεύει, η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να ξαναφτιαχτεί από την αρχή».

Σε αυτό το κλίμα, η Karen McKee, πρόεδρος του τμήματος προϊοντικών λύσεων του αμερικανικού ενεργειακού γίγαντα ExxonMobil, έριξε χθες τη «βόμβα» μιλώντας στους «Financial Times». Εκανε λόγο περί ματαίωσης έργων και κινδύνου περαιτέρω αποβιομηχάνισης της ευρωπαϊκής οικονομίας. Πρόσθεσε ότι η αμερικανική πετρελαϊκή εταιρεία είχε στη διάθεσή της 20 δισεκατομμύρια δολάρια για έργα απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές μεταξύ 2022 και 2027, στην Ευρώπη, αλλά ότι είναι πιθανό να δώσει προτεραιότητα σε «άλλα μέρη του κόσμου» λόγω του υψηλού ρυθμιστικού φορτίου που έχει δημιουργήσει η περιβαλλοντική ευρωπαϊκή γραφειοκρατία. Σε απλά ελληνικά, είπε ξεκάθαρα: Ή δημιουργείτε ένα πλαίσιο φιλικό σε επενδύσεις ή μένετε εγκλωβισμένοι στους κανόνες σας και οι επενδύσεις ματαιώνονται.

Το θέμα είναι ότι με τις μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες στα όρια της ύφεσης, περιθώριο για επιμονή στους κανόνες, τη στιγμή που οι άνθρωποι θα δυστυχούν, δεν υπάρχουν. Ούτε λόγος σε αυτή την περίπτωση για την επίτευξη των κλιματικών στόχων, που όλοι αναγνωρίζουμε ότι είναι αναγκαίοι. Σε κοινή τους δήλωση εταιρείες-κολοσσοί, συμπεριλαμβανομένων των ExxonMobil, TotalEnergies, ArcelorMittal και Ineos, ανέφεραν ότι η βιομηχανία θα πρέπει να αυξήσει τις επενδύσεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση κατά έξι φορές αυτή τη δεκαετία σε σύγκριση με την προηγούμενη, εάν θέλει να επιτύχει τους κλιματικούς στόχους της.

Το πώς θα το καταφέρει με αυτά τα μυαλά, είναι πολύ δύσκολο να το πει κάποιος. Με τα σημερινά δεδομένα, η τάση της ευρωπαϊκής αποβιομηχάνισης θα συνεχιστεί, οι αγροτικές καλλιέργειες θα γίνονται ακόμα πιο ασύμφορες. Του χρόνου στο Σύνταγμα, αν δεν αλλάξει κάτι, οι αγρότες που θα μαζευτούν θα είναι περισσότεροι.