Τόση συζήτηση γίνεται, άνοιξα και εγώ να δω τι λέει το εκλογικό πρόγραμμα του ΠαΣοΚ – καλά τα λέει γενικώς, πολύ καλύτερα τα λέει τίτλος κεφαλαίου του προγράμματος:
«Να διατηρήσουμε το βασικό κεκτημένο μιας εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς για όλους τους πολίτες».
Μόνο που δεν αποτελεί «κεκτημένο» η «χωρίς αποκλεισμούς» πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση – στόχο θα έπρεπε να τον θέσει το ΠαΣοΚ αλλά είναι αργά πλέον.
Διότι –πριν ακόμη κάνει ακόμα χειρότερα τα πράγματα η «ελάχιστη βάση» της κυρίας Κεραμέως– κάθε χρόνο δεν χωρούσαν στην ανώτατη εκπαίδευση περισσότεροι από 20.000 υποψήφιοι: δεν υπήρχαν θέσεις, δεν «πετύχαιναν» σε καμιά σχολή.
Αυτοί οι «αποτυχόντες» από το 2012 προσέφυγαν στα κολλέγια: 20.000 φοιτούν σε 35 παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων, εγγράφονται δηλαδή 5.000 – 6.000 τον χρόνο και παίρνουν πτυχία ισότιμα με τα κρατικά.
Χάρη στο ευρωπαϊκό δίκαιο.
Τι πιστεύουν στο ΠαΣοΚ;
Θα ήταν καλύτερα να μην έχουν πάρει πτυχία όλα αυτά τα χρόνια συνολικά 50.000-60.000 παιδιά επειδή το καθηγητικό (συνταγματολογικό, για την ακρίβεια) λόμπι της μεταπολίτευσης κατάφερε να περάσει αυτούσια στο δημοκρατικό σύνταγμα του 1975 τη διάταξη του χουντικού συντάγματος περί πανεπιστημίων ΝΠΔΔ και καθηγητών «δημοσίων λειτουργών»;
Το ίδιο λόμπι κατάφερε να εξαιρεθούν οι καθηγητές από την καθολική απαγόρευση του μεταπολιτευτικού συντάγματος να εκλέγονται βουλευτές οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Εμβρόντητοι είχαμε μάθει τότε ότι έτσι ανταμείβονταν τα πανεπιστήμια για τα αντιχουντικά μικρά και μεγάλα «πολυτεχνεία».
Ανταμείβονταν οι καθηγητές και τιμωρούνταν με αποκλεισμό δεκάδες χιλιάδες δυνητικοί φοιτητές που έφευγαν στο εξωτερικό – ενώ η Ελλάδα τους απέκλειε, εκεί τους δέχονταν στα πανεπιστήμια.
Γιατί η χώρα μας είναι η μοναδική της Ένωσης που είχε και έχει κλειστό αριθμό εισακτέων στην ανώτατη εκπαίδευση.
Έπρεπε να είναι σπάνιο αγαθό η γνώση για να βασιλεύουν αμαθείς και ημιμαθείς.
Πρόκειται για κατόρθωμα των πολιτικών μας: τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι παραδοχή της κυβέρνησης ότι, αντίθετα από ότι συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, δεν μπορεί να προσφέρει πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση σε όσους το αξίζουν.
Όπως δεν μπόρεσαν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις να φτιάξουν τρένα που να μη σκοτώνουν.
Λιμάνια, αεροδρόμια τα ανέλαβαν ξένοι.
Τα δικαστήρια είναι προβληματικά (και ας έχουμε τους περισσότερους δικαστές στην Ένωση), αστυνομία έχουμε μόνο για τα «υψηλά πρόσωπα» – αλλά αυτά δυστυχώς δεν γίνεται να τα αναλάβουν ιδιώτες.
Ας αφήσουμε λοιπόν να ανθίσουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια για να μπορέσουν να ανθίσουν τα νέα παιδιά σπουδάζοντας.
Οι πολιτικοί μας, κυβερνητικοί και αντιπολιτευόμενοι, δεξιοί και αριστεροί, προοδευτικοί και συντηρητικοί, δεν μπόρεσαν να παράσχουν ανώτατη εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς – ας την αναλάβουν ιδιώτες.
Latest News
Βουλιμία
Είναι γνωστό ότι μεταξύ των θανάσιμων αμαρτημάτων περιλαμβάνεται και η βουλιμία…
Μπουλντόζες τη νύχτα
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αποφάνθηκε ότι ο νόμος με τον οποίο χτίζουμε στην Ελλάδα από το 2012 είναι αντισυνταγματικός, εξαιρεί όσες οικοδομές έχουν αποδεδειγμένα αρχίσει εργασίες για την ανέγερσή τους
Οι εγκλωβισμένοι, τα ακίνητα και ο… φορέας
Θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών επιχειρήσεων που μέσα στην κρίση κοκκίνισαν τα δάνειά τους
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα
Η Γαλλία σε κρίση και η Ευρώπη σε περιδίνηση
Η πολιτική κρίση στη Γαλλία έρχεται να αναδείξει τα συνολικότερα προβλήματα της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης
Και όμως υπάρχει άλλος δρόμος
Με την παρουσία του στο OT Forum ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε ότι σε πείσμα μιας διάχυτης ρητορικής δεν υπάρχουν μονόδρομοι