Γαλλία: Οι φοροφυγάδες στο στόχαστρο της Αριστεράς

Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο στη Γαλλία δεν κρύβει τις προθέσεις του. Είναι ένας συνασπισμός αριστερών κομμάτων και εξ ορισμού ένας από τους μείζονες κοινωνικούς στόχους του είναι η αναδιανομή του εισοδήματος προς όφελος των οικονομικά ασθενεστέρων. Μοιραία ο θεμελιώδης αυτός ιδεολογικός στόχος και καταστατικός σκοπός της Αριστεράς προϋποθέτει τη μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση των «εχόντων και κατεχόντων».

Στην πρώτη συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα «La Tribune du dimanche» η προαλειφόμενη για το πρωθυπουργικό αξίωμα, σοσιαλίστρια Λισί Καστέ, αποκάλυψε ότι ένας από τους πρώτους στόχους της, αν τελικά κληθεί να σχηματίσει κυβέρνηση, θα είναι η «σύλληψη» των φορολογικών φυγάδων. Η Καστέ προανήγγειλε επίσης αύξηση της φορολόγησης των περιουσιακών στοιχείων των Γάλλων και, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, την αμφισβήτηση του Συμφώνου Ανάπτυξης και Σταθερότητας.

Γαλλία: «Επικίνδυνα εκτεθειμένη» σε νέο οικονομικό σοκ

«Όσοι έφυγαν από τη χώρα για να πάψουν να φορολογούνται θα πρέπει να πληρώσουν το φόρο που τους αναλογεί στην πατρίδα τους, θα πρέπει να κάνουν ό,τι ακριβώς κάνουν και οι Αμερικανοί του εξωτερικού απέναντι στις φορολογικές αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών», δήλωσε η βουλευτής την οποία το Νέο Λαϊκό Μέτωπο (Ανυπότακτη Γαλλία, Σοσιαλιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα και Πράσινοι) προκρίνει για να ηγηθεί μιας κυβέρνησης της Αριστεράς μετά τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων.

Τρέμε Ζεράρ

Η Λισί Καστέ αναφέρεται σε μια διόλου ευάριθμη ομάδα πολύ ευκατάστατων Γάλλων πολιτών, μεταξύ αυτών διάσημων καλλιτεχνών, νεόπλουτων αθλητών, επιχειρηματιών και πλούσιων κληρονόμων, που έχουν «μεταναστεύσει» στο Πριγκιπάτο του Μονακό, στο Βέλγιο, ακόμα και στη Ρωσία όπως ο διάσημος ηθοποιός Ζεράρ Ντεπαρντιέ.

Ο ακροδεξιός δεδηλωμένος φίλος του Πούτιν, ο οποίος στα νιάτα του ενσάρκωσε στον κινηματογράφο τις πιο ριζοσπαστικές προσωπικότητες της Γαλλικής Επανάστασης, όπως τον Νταντόν, και σε τηλεοπτικές σειρές τους πιο «αριστερόστροφους» χαρακτήρες, όπως τον Ζακού τον Εκδικητή (Jacquou le Qroquant) που είχε προβληθεί προ 40ετίας και στην ελληνική τηλεόραση, το 2013 εγκατέλειψε την πατρίδα του και πολιτογραφήθηκε ρώσος πολίτης για να φορολογείται λιγότερο. Και όντως, το 2023 φορολογήθηκε με προνομιακό συντελεστή μόλις 6%, ενώ η πλειονότητα των Ρώσων πολιτών φορολογήθηκαν με συντελεστή 13%.

Η Καστέ δεν διευκρίνισε πώς θα πιάσει η τσιμπίδα των γαλλικών αρχών τον Ντεπαρντιέ και άλλους φορολογικούς φυγάδες. Υποθέτει κανείς ότι έχει κατά νου να κάνει «ό,τι έκαναν και οι Αμερικανοί», που η ίδια εξάλλου ανέφερε ως πρότυπο. Ασχέτως βέβαια αν πάμπολλοι Αμερικανοί μεταφέρουν τη φορολογική τους έδρα στη μικρή Πολιτεία Ντελαγουέρ (εκεί που εκλέγεται ο Μπάιντεν) και η οποία συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους φορολογικούς παραδείσους του πλανήτη. Ή στο «φίλα προσκείμενο προς το επιχειρείν» Τέξας από την «αριστερή» Καλιφόρνια, όπως προ ημερών ανακοίνωσε ότι θα κάνει ο νεοφώτιστος οπαδός του Τραμπ, Ιλον Μασκ.

Θα αλλάξουν χέρια 150 δισ. ευρώ

Κατά τα άλλα η υποψήφια πρωθυπουργός της Αριστεράς προανήγγειλε μια «μεγάλη φορολογική μεταρρύθμιση», εφόσον βέβαια εν τέλει συγκροτήσει κυβέρνηση. «Ενώ κάποιοι ανησυχούν μήπως η Αριστερά επιβάλει ακόμα βαρύτερους φόρους σε μια χώρα που έχει ήδη συντριβεί από τις παρακρατήσεις και τις εισφορές, η Καστέ βεβαιώνει ότι θα αναζητήσει φορολογικές και άλλες κοινωνικές εισροές ύψους 150 δισ. ευρώ έως το 2027 για να χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα του Νέου Λαϊκού Μετώπου», γράφει η

«Tribune du dimanche»

Σημειωτέον ότι η μέθοδος της παρακράτησης του φόρου εισοδήματος στην πηγή μόλις προ ολίγων χρόνων εφαρμόστηκε στη Γαλλία σπέρνοντας κατά ένα περίεργο τρόπο τον τρόμο στους φορολογουμένους!

«Και ο κίνδυνος δημοσιονομικής εκτροπής;», αναρωτιέται η εφημερίδα, υπενθυμίζοντας ότι η Γαλλία μαζί με άλλες έξι χώρες της ΕΕ έχει βρεθεί στο στόχαστρο της Κομισιόν. Συγκεκριμένα έχει δεχθεί «κίτρινη κάρτα» για τις δημοσιονομικές της υπερβάσεις και κυρίως για την εκτίναξη του δημοσιονομικού της ελλείμματος στο 5,5% του ΑΕΠ το 2023 από 4,9% που είχαν προϋπολογίσει οι κυβερνήσεις της πλειοψηφίας Μακρόν – μιλάμε για μια απόκλιση περίπου 20 δισ. ευρώ.

Αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας

Έτσι έως τις 20 Σεπτεμβρίου η κυβέρνηση του Παρισιού (όποια κι αν είναι αυτή) θα πρέπει να παρουσιάσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ένα σχέδιο δημοσιονομικού εξορθολογισμού. Η «Tribune du dimanche» γράφει μάλιστα ότι με δεδομένες τις καθυστερήσεις που επιβάλλουν οι Ολυμπίακοί Αγώνες, τα χρονικά όρια για την εκπόνηση του σχεδίου αυτού είναι περιορισμένα.

Ο έλεγχος του ελλείμματος και του δημοσίου χρέους (που ξεπερνά τα 3 τρισ. ευρώ έκλεισε το 2023 στο 110,6% του ΑΕΠ) δεν αποτελεί όμως προτεραιότητα για την υποψήφια πρωθυπουργό της Αριστεράς. «Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο δεν έχει πρωταρχικό στόχο να σεβαστεί το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης», διακηρύσσει η Λισί Καστέ.

Η ηλικίας 37 ετών υψηλόβαθμη δημόσια υπάλληλος αποκάλυψε μάλιστα στη συνέντευξή της ότι σκέπτεται, αν αναλάβει την πρωθυπουργία, να ξεκινήσει μια «νέα συζήτηση στις Βρυξέλλες για την αναθεώρηση των περιοριστικών κανόνων που προβλέπει το Σύμφωνο».

Παρενθετικά εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι η Καστέ ως απόφοιτη της γαλλικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης (ΕΝΑ) είναι υψηλόβαθμη δημόσια υπάλληλος που εργάζεται ως οικονομική διευθύντρια στο Δήμο του Παρισιού και θεωρείται στέλεχος του στενού περιβάλλοντος της σοσιαλίστριας δημάρχου Αν Ινταλγκό. Κόρη ψυχαναλυτών, σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτική Οικονομία στη Science Po και στο London School of Economics και δίδαξε για ένα διάστημα Οικονομία στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού προτού διοριστεί στο Δήμο του Παρισιού.

Ήταν μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος προσκείμενη στην αριστερή τάση της Μαρτίν Ομπρί (αποστασιοποιήθηκε διαφωνώντας με τη διακυβέρνηση Ολάντ) και θεωρείται ένθερμη υποστηρικτής της ενότητας της Αριστεράς. Σύμφωνα με το γαλλικό τύπο, αρνήθηκε επανειλημμένως θέσεις συμβουλευτικές στο Υπουργείο Οικονομικών που της πρότειναν πολλοί υπουργοί, ακόμα και ο απερχόμενος Μπρουνό Λεμέρ.

Δεκατέσσερα κλιμάκια!

Η Καστέ έδωσε κάποιες σημαντικές πληροφορίες για το τι θα περιλαμβάνει η «μεγάλη φορολογική μεταρρύθμιση» που ευαγγελίζεται. Κατ’ αρχάς στόχος της μεταρρύθμισης θα είναι η αύξηση των κρατικών εσόδων. Στο πλαίσιο αυτό ο αριθμός των κλιμακίων του φόρου εισοδήματος προβλέπεται να αυξηθεί από πέντε σε δεκατέσσερα.

«Για μεγάλο ποσοστό των νοικοκυριών αυτό θα σημάνει φορολογική ελάφρυνση», είπε η Καστέ και πέταξε το πυροτέχνημα: «οι ομογενείς πρέπει επίσης να πληρώσουν τους φόρους τους στις γαλλικές φορολογικές αρχές, όπως κάνουν οι ομογενείς Αμερικανοί στις φορολογικές αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών». Η εν αναμονή πρωθυπουργός υποστηρίζει επίσης την επιστροφή του φόρου στην περουσία (ISF), την «επέκταση της φορολόγησης της κληρονομιάς».

Στους συντελεστές ΦΠΑ και άλλων εμμέσων φόρων, όπως επίσης και τη φορολόγηση των επιχειρήσεων η Καστέ δεν φαίνεται ότι έχει πρόθεση να παρέμβει. Υποστήριξε όμως τον «περιορισμό των πιο δαπανηρών μέτρων επιχειρηματικής ενίσχυσης», φέρνοντας ως παράδειγμα τις μειώσεις των εισφορών τις οποίες χαρακτήρισε «υπερμεγέθεις».

Το άρθρο 49,3

Ερωτηθείσα εάν σκοπεύει να αναζητήσει συναινετικές λύσεις και πολιτικές από κοινού με τις άλλες ομάδες του Κοινοβουλίου εφόσον σχηματίσει κυβέρνηση, η Λισί Καστέ απάντησε θετικά – προ ημερών είχε αποκλείσει πάντως κάθε περίπτωση συνεργασίας με τη. Ξεκαθάρισε όμως ότι θα είναι λιγότερο συναινετική στο ιδιαίτερα ακανθώδες θέμα του προϋπολογισμού του 2025. «Για την έγκριση του προϋπολογισμού θα προσπαθήσω να αποφύγω το άρθρο 49,3 του Συντάγματος, αλλά δεν μπορώ να υποσχεθώ ότι δεν θα καταφύγω σ’ αυτό», τόνισε.

Πρόκειται για το άρθρο που επιτρέπει στον πρωθυπουργό έπειτα από απόφαση του υπουργικού συμβουλίου να νομοθετεί παρακάμπτοντας το Κοινοβούλιο σε ζητήματα μείζονος σημασίας. Είναι ένα συνταγματικό «εργαλείο» που προέβλεψε για την Πέμπτη Γαλλική Δημοκρατία ο στρατηγός Ντε Γκολ προκειμένου να μην επαναληφθούν φαινόμενα ακυβερνησίας που είχαν ταλανίσει την Τέταρτη Δημοκρατία (1946-1958).

Η καταφυγή στο άρθρο 49,3 χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στο πρόσφατο παρελθόν από τις κεντροδεξιές κυβερνήσεις που διόρισε ο πρόεδρος Μακρόν και δη από την κυβέρνηση της Ελιζαμπέτ Μπορν (23 φορές!) και γι’ αυτό κατακρίθηκε από την αντιπολίτευση της Αριστεράς, που ζήτησε επανειλημμένως την κατάργησή του.