Η κυβέρνηση οδεύει προς την υπερψήφιση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Θα προσπαθήσει το κάνει σε πείσμα του ανοιχτού ερωτήματος για τη συνταγματικότητα της θεσμικής πρόβλεψης, η οποία επισημάνθηκε και από το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, σε σύγκρουση με την εκπεφρασμένη θέση του συνόλου των δημοσίων πανεπιστημίων, δια μέσω των οργάνων διοίκησής τους, και παρά την ομόθυμη αντίδραση της ΠΟΣΔΕΠ αλλά και την αποτυπωμένη όχι μόνο σε συνελεύσεις αλλά και σε όλες τις δημοσκοπήσεις αντίθεση των ίδιων φοιτητών αλλά και του συνόλου της νεολαίας.
Γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα η κοινοβουλευτική πλειοψηφία και η δημοσκοπική «κυριαρχία» απέναντι σε μια αντιπολίτευση που παραμένει σε στρατηγική – και σε ορισμένες περιπτώσεις και οργανωτική – κρίση, δεν μπορεί να συγκαλύψει ότι η κυβερνητική επιλογή είναι όχι μόνο πολωτική αλλά και ουσιωδώς μειοψηφική.
Ακόμη και η φαινομενική δημοσκοπική υποστήριξη των ιδιωτικών πανεπιστημίων (που δεν ξεπερνά το οριακό σημείο του 50%…) αφορά την εν γένει ιδέα του μη κρατικού πανεπιστημίου και όχι τη θετική αξιολόγηση των «κολεγίων» που ήδη λειτουργούν, ούτε, πολύ περισσότερο, την αναγόρευση σε πανεπιστήμια ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων που θα λειτουργούν αμιγώς με όρους «εκπαιδευτικής αγοράς», προσφέροντας – σε όσους μπορούν να πληρώσουν – την παράκαμψη των πανελλαδικών εξετάσεων.
Τυχόν υπερψήφιση του νομοσχεδίου δεν πρόκειται να κλείσει την αντιπαράθεσή γύρω από αυτό το ζήτημα.
Δεν αναφέρομαι μόνο στο γεγονός ότι η προσπάθεια λειτουργίας των συγκεκριμένων ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων θα αμφισβητηθεί σε κάθε βήμα ενώπιον των δικαστηρίων.
Κυρίως θέλω να υπογραμμίσω ότι το ρήγμα που έχει ανοίξει η θεσμικά βίαιη προσπάθεια θεσμοθέτησης μιας επιλογής που καταφανώς δεν έχει την ουσιαστική νομιμοποίηση δεν πρόκειται να κλείσει.
Σε μια χώρα που η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με όρους που να μην προτάσσουν τον πλούτο αποτέλεσε δομική πλευρά ενός συνολικότερου κοινωνικού συμβολαίου, η ρύθμιση αυτή θα συνεχίσει να αντιμετωπίζεται από ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας ως εχθρική πράξη.
Latest News
Εμανουέλ Μακρόν: Η Ευρώπη μπορεί να πεθάνει;
Κρίσιμες επισημάνσεις του Γάλλου προέδρου
Το τέλος του πολιτικού πειρασμού
Το δημοσιονομικό «μαξιλάρι» και ο στόχος της επόμενης πεντατίας
Μεγαλώνει το χάσμα ΕΕ – ΗΠΑ
Οι ΗΠΑ καλπάζουν οικονομικά, ενώ η Γηραιά Ηπειρος ακολουθεί ασθμαίνουσα
Εάν υπάρχει ακόμη «διεθνής κοινότητα», τώρα πρέπει να παρέμβει για να σταματήσει το φονικό στη Γάζα
Ο πόλεμος στη Γάζα απλώς δεν μπορεί να συνεχιστεί
Το «αγαπημένο» να μισούμε μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα
Το νέο μεσοπρόθεσμο που θα υποβάλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην Ευρωπαϊκή Ενωση, θα προκαλέσει πάλι εντάσεις.
Προσδοκώντας την Ανάσταση σε έναν κόσμο που βυθίζεται στο σκοτάδι
Το ουσιαστικό μήνυμα της Ανάστασης, είναι ότι η νίκη του Κακού δεν είναι ποτέ οριστική
Τελικά θέλουμε να είμαστε χώρα των «δεικτών» ή των πραγματικών επιτευγμάτων;
Κάποια στιγμή πρέπει να συζητήσουμε πώς θέλουμε το μέλλον της χώρας
H 9η Μαΐου, Ημέρα της Ευρώπης
Σαρανταπέντε χρόνια μετά την υπογραφή της εισόδου μας στην σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, ελάχιστοι γνωρίζουν την προϊστορία ενός μοναδικού εγχειρήματος…!
Το Πανεπιστήμιο είναι διαμαρτυρία
Η διαμαρτυρία είναι τμήμα της μορφωτικής λειτουργίας των πανεπιστημίων
Η Ευρώπη πότε θα συζητήσει για την Ευρώπη;
Η Ευρώπη αδυνατεί να κάνει μια σοβαρή συζήτηση για το μέλλον της