Η θεωρία του χάους ισχύει όπου τη… βολεύει

Λέγεται, (και φαντάζομαι το έχετε ακούσει οι περισσότεροι), πως «αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα».

Κατά τους ειδικούς το «φαινόμενο της πεταλούδας» είναι στοιχείο της θεωρίας του χάους. Επί της ουσίας είναι μια ποιητική μεταφορά, στη θεωρία του χάους (Βικιπαίδεια) και περικλείει την άποψη ότι μικρές, φαινομενικά ασήμαντες αλλαγές μπορεί να προκαλέσουν τεράστιες αποκλίσεις στην εξέλιξη των πραγμάτων, δημιουργώντας μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα.

Εξηγούμαι: δεν είμαι φυσικός, και δεν γνωρίζω τίποτα για τη θεωρία του χάους. Αλλά, το πέταγμα της πεταλούδας (με ό,τι αυτό συνεπάγεται με όρους μαθηματικούς, μετεωρολογικούς και, και …)  μου ήρθε τυχαία στο μυαλό διαβάζοντας τις πρόσφατες δηλώσεις του κορυφαίου Αμερικανού επιδημιολόγου Άντονι Στίβεν Φάουτσι.

Παγκόσμια ανισότητα

Τι είπε άνθρωπος; Το αυτονόητο. Υποστήριξε δημόσια πως η ανθρωπότητα έχει αποτύχει αφού δεν απέτρεψε την τραγική αύξηση των κρουσμάτων στην Ινδία. Μάλιστα …κούνησε το δάχτυλο στις πλουσιότερες χώρες για την αποτυχία δίκαιης πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη των πολιτών όλης της γης και υπενθύμισε σε όλους πως η κατάσταση στην Ινδία (όπου συγγενείς προχωρούν σε καύσεις νεκρών ακόμη και στις αυλές των σπιτιών τους) αντανακλά την παγκόσμια ανισότητα…

Ένα τσίμπημα από τη βελόνα που γίνεται στην Ελλάδα…

Και τι σχέση έχει, (θα μου πείτε), το πέταγμα της πεταλούδας με την κατάσταση που επικρατεί στην Ινδία; Πάσχα σήμερα, και όσο να’ναι, υπάρχει μια συναισθηματική φόρτιση. Και να, θα ήθελα (συναισθηματικά πάντα μιλώντας) παραφράζοντας όλα όσα προαναφέρθηκαν με το πέταγμα της πεταλούδας, ένα τσίμπημα από τη βελόνα με το εμβόλιο που σε προστατεύει από τον Covid-19  και γίνεται στην Ελλάδα, να προκαλούσε ένα άλλο τσίμπημα με εμβόλιο στην Ινδία και σε όλες τις χώρες του κόσμου που μαστίζονται από την πανδημία. Τρελό, ε; Ναι, τρελό. Αλλά στο συναίσθημα και στη φαντασία δεν μπορείς να βάλεις ( και να θέλεις ) κόφτες.

Η διαφορετική πραγματικότητα

Πάσχα σήμερα, και οι ευχές δίνουν και παίρνουν. Το ίδιο και τα μηνύματα. «Το φως της Ανάστασης να χαρίζει ελπίδα, αδερφοσύνη, αισιοδοξία και δύναμη», « Η Ανάσταση του Κυρίου να φέρει λύτρωση στις ψυχές όλων μας», είναι μερικές μόνο, τις ευχές που είτε λέχθηκαν (ή εστάλησαν με μηνύματα και e-mails) ήδη σε ορισμένους από εμάς ή αναμένεται να λεχθούν (και να σταλούν) κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Και είναι πραγματικά πολύ καλό να ακούς αισιόδοξα πράγματα. Να ελπίζεις για κάτι καλύτερο, για μια καλύτερη ζωή, για  καλύτερη υγεία, για ό,τι καλύτερο. Άλλωστε εάν πάψεις να ελπίζεις και να κάνεις όνειρα, τότε, απλώς παύεις να υπάρχεις.

Δυστυχώς, όμως, όλο αυτό κρατάει πολύ λίγο, όσο και οι γιορτές… Την ίδια ώρα, ανάλογα με το μέρος του πλανήτη που είναι ο καθένας, υπάρχει και μια άλλη πραγματικότητα στην οποία  η ανθρωπιά δεν έχει χώρο (!). Και γι’ αυτήν την τελείως διαφορετική πραγματικότητα, πρέπει πάντα να μιλάμε και να προσπαθούμε,(όσο μπορεί ο καθένας ), να κάνουμε κάτι για να αλλάξει.

Switch Off

Αυτή την άλλη πραγματικότητα δεν πρέπει να την προσπερνάμε. Τι εννοώ; Αυτήν τη στιγμή, η Ινδία είναι στο επίκεντρο επειδή ξέφυγε η κατάσταση με τα κρούσματα και τις εικόνες Αποκάλυψης που μεταδίδονται.

Την ίδια ώρα όμως, ακόμη και τώρα, στον 21ο  αιώνα υπάρχει δουλεία, υπάρχει το trafficking, η παιδική εργασία και και και ένα σωρό άλλα που τέτοιες μέρες, είμαι σίγουρος πως κανείς δεν σκέφτεται.

Υπάρχει τέτοια εξοικείωση από την υπερπληρόφηση, που ο σύγχρονος άνθρωπος χαζεύει για λίγο, ας πούμε τα πλοιάρια με τον κόσμο στοιβαγμένο σαν σαρδέλες  που βουλιάζουν στο λαθραίο τους ταξίδι, και στη συνέχεια κάνει switch off σαν να μην έγινε τίποτα.

Σύμφωνα με δημοσιευμένα στοιχεία, πάνω από 20 εκατομμύρια άνθρωποι υπόκεινται σε σύγχρονες μορφές δουλείας με τις γυναίκες και τα κορίτσια να αποτελούν τη μεγάλη πλειονότητα. Ανήλικα παιδιά εξαναγκάζονται σε εργασία, για ελάχιστη ή καθόλου αμοιβή, και υφίστανται συνθήκες ακατάλληλες για την ηλικία τους και ένα σωρό άλλα…

Γι’ αυτό, θεωρώ ότι αυτή η παγκόσμια ανισότητα για την οποία μίλησε ο κος Φάουτσι, αναφερόμενος στην Ινδία, δείχνει όλον τον πλανήτη. Και γι’ αυτήν, την …άλλη πραγματικότητα θα ήθελα να ευχηθούμε (και να κάνουμε ό,τι μπορούμε), ώστε οι ευχές να πιάσουν τόπο και να αλλάξει κάτι.

Στο μεταξύ, και μέχρι νεωτέρας, εξακολουθώ να πιστεύω πως η θεωρία του χάους ισχύει όπου τη …βολεύει.