Παρατηρώ τις αντιδράσεις για την πανδημία που συνεχίζεται, με πλήθος κρουσμάτων και δυστυχώς θύματα.
Από τη μια είναι οι εμβολιασμένοι, που μάλιστα είναι έτοιμοι να κάνουν τώρα και την τρίτη δόση τους και που το βασικό που τους απασχολεί είναι να μην χάσουν την όποια ελευθερία και δυνατότητα να ζουν μια κάπως κανονική ζωή που επιτρέπει ο εμβολιασμός.
Από την άλλη είναι οι ανεμβολίαστοι, εγκλωβισμένοι σε μια λανθασμένη οπτική, παρασυρμένοι από ανεύθυνους συνωμοσιολόγους και συχνά πεισματικοί στην «άρνησή» τους παρότι αυτό έχει έναν κίνδυνο για την υγεία τους που τον μετράμε κάθε μέρα σε εισαγωγές, διασωληνώσεις και θανάτους.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση διαμορφώνεται το εξής κλίμα: ένα μέρος των εμβολιασμένων να φτάνουν να λένε ένα «καλά να πάθουν» σε όσους ανεμβολίαστους αρρωσταίνουν σοβαρά ή ακόμη και πεθαίνουν από την πανδημία.
Και μάλιστα αυτό το «καλά να πάθουν» δεν αφορά μόνο τη διαπίστωση ότι η «άρνησή» τους είχε επιπτώσεις στην υγεία τους, αλλά και μια εκδικητικότητα επειδή τους θεωρούν υπεύθυνους που συνεχίζεται η πανδημία ή συνεχίζει να επιβαρύνεται το σύστημα υγείας.
Παρότι μπορώ να καταλάβω το «αντανακλαστικό» που γεννά τέτοιες αντιδράσεις, πρέπει να τραβήξουμε μια διαχωριστική γραμμή με την απανθρωπιά.
Μας νοιάζουν όλες οι ζωές.
Μας νοιάζουν οι ζωές των εμβολιασμένων, μας νοιάζουν και οι ζωές των ανεμβολίαστων.
Μας νοιάζει να μην αρρωστήσει κανείς.
Γι’ αυτό και εξοργιζόμαστε με όσους προπαγανδίζουν τον κίνδυνο.
Γι’ αυτό και πολεμάμε τους συνωμοσιολόγους.
Γι’ αυτό και προσπαθούμε να διαλύσουμε τους μύθους για τα εμβόλια.
Γιατί σε κανέναν δεν αξίζει να πεθάνει από την πανδημία.
Γιατί για κανέναν δεν μπορεί να ισχύσει το «καλά να πάθει».
Γιατί κανένας δεν περισσεύει.
Γι’ αυτό το λόγο ας αποφύγουμε την απανθρωπιά. Ακόμη και αυτή που γεννά η αγανάκτηση για απαράδεκτες απόψεις.
Ας αποφύγουμε τον κανιβαλισμό.
Ας αποφύγουμε άλλη μια παραλλαγή μίσους.
Ας κάνουμε ακόμη μια προσπάθεια, με αλληλεγγύη, με ανθρωπιά, με ανθρωπισμό να σπάσουμε το πέπλο της επικίνδυνης και τελικά θανατηφόρας βλακείας, να πείσουμε ανθρώπους να εμβολιαστούν, να πείσουμε τελικά ανθρώπους ότι αξίζει να ζήσουν.
Latest News
Η οικονομία με τα μάτια των ξένων
Η Ελλάδα, είπε, άλλαξε, αλλά δεν ανθεί
Η συζήτηση που δεν γίνεται για τον προϋπολογισμό
Η Βουλή συζητάει τον προϋπολογισμό, όμως η σοβαρή συζήτηση για την οικονομική πολιτική δεν γίνεται
Βουλιμία
Είναι γνωστό ότι μεταξύ των θανάσιμων αμαρτημάτων περιλαμβάνεται και η βουλιμία…
Μπουλντόζες τη νύχτα
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αποφάνθηκε ότι ο νόμος με τον οποίο χτίζουμε στην Ελλάδα από το 2012 είναι αντισυνταγματικός, εξαιρεί όσες οικοδομές έχουν αποδεδειγμένα αρχίσει εργασίες για την ανέγερσή τους
Οι εγκλωβισμένοι, τα ακίνητα και ο… φορέας
Θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών επιχειρήσεων που μέσα στην κρίση κοκκίνισαν τα δάνειά τους
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα