Οι εκάστοτε περίοδοι υψηλής ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας αποδείχθηκαν ιστορικά μη διατηρήσιμες, καθώς ανέκαθεν εδράστηκαν σε μεγάλο εξωτερικό δανεισμό.
Περαιτέρω, παρά τη συνεπή συμμετοχή της χώρας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, η ελληνική οικονομία χαρακτηριζόταν πάντα από υστέρηση παραγωγικότητας, χαμηλή εξαγωγική δραστηριότητα, εσωστρέφεια και βαριά θεσμική παθογένεια. Αναφορικά με το οικοσύστημα των επιχειρήσεων, δεν θα ήταν δυνατόν να μην επισημανθεί ότι η πλειοψηφία αυτών στην Ελλάδα, μικρών σε μέγεθος συντριπτικά, συνέχεται με την αγορά των μη διεθνώς εμπορεύσιμων υπηρεσιών και αγαθών. Την ίδια στιγμή, τα ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά της αυτοαπασχόλησης και της άτυπης οικονομίας στη χώρα, συνιστούν ένα μόνιμο ιδιοσυγκρατικό μειονέκτημα.
Ενα πλέγμα κεντρικών πολιτικών για τη βελτίωση της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων, έχει ως εξής:
1. Μείωση των τριβών από φόρους και εισφορές στην εργασία, ήτοι επί παραδείγματι μείωση ασφαλιστικών εισφορών, εισφορών αλληλεγγύης, ενσωμάτωση εισοδημάτων σε ενιαία φορολογική κλίμακα κ.λπ.
2. Υλοποίηση προγραμμάτων ενίσχυσης μικρομεσαίων επιχειρήσεων, για την πρόσβασή τους σε χρηματοδότηση επενδύσεων που αφορούν σε ψηφιακή αναβάθμιση, νέες τεχνολογίες και νέες μεθόδους παραγωγής.
3. Αύξηση δημοσιονομικών δαπανών για έρευνα-ανάπτυξη και μείωση του κόστους παραγωγής μέσω ευνοϊκότερης φορολογικής μεταχείρισης αποσβέσεων για επενδύσεις, κυρίως σε πάγιο εξοπλισμό και καινοτομία.
4. Θεσμοθέτηση ισχυρών κινήτρων συγχώνευσης μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, με στόχο την επίτευξη ικανότητας διευρυμένων χρηματοδοτήσεων.
5. Απλοποίηση του πολύπλοκου φορολογικού κώδικα, με ελαχιστοποίηση των εξαιρέσεων, ώστε να αποκλείεται κάθε μηχανισμός φοροδιαφυγής και σκιώδους οικονομικής δραστηριότητας.
6. Ανάπτυξη καθολικού πλαισίου εφαρμογής ηλεκτρονικών πληρωμών σε πραγματικό χρόνο, στο σύνολο των κλάδων της οικονομίας.
7. Ενίσχυση των ειδικών τμημάτων στα δικαστήρια για οικονομικές υποθέσεις υψηλής εξειδίκευσης, με ταυτόχρονη διεύρυνση των μηχανισμών εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών.
Οι πρόσφατες προβλέψεις της ΕΕ για την περίοδο 2021-23 προεξοφλούν δυναμική ανάκαμψης για την ελληνική οικονομία. Απώτερος στόχος για τη χώρα, προσήκει να είναι η αύξηση του πραγματικού κατά κεφαλήν εισοδήματος, που παραδοσιακά αποκλίνει παρασάγγας από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Μια στοχοθεσία που για δεκαετίες έχει παγιωθεί ως ανέφικτη.
Ο κ. Π.Ι. Ξυδώνας είναι καθηγητής στην ESSCA Grande École.
Latest News
ΕΝΦΙΑ: Πότε και πώς εξοφλείται ο φόρος – Τα συχνότερα λάθη
Τι πρέπει να προσέξουμε - Πώς γίνεται η διόρθωση
Μια δεύτερη ευκαιρία για τη δίκαιη παραγωγή ενέργειας στην Ελλάδα
Το γαϊτανάκι των λαθών ξεκινάει πριν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία
Κατά κεφαλήν ΑΕΠ και αγοραστική δύναμη των μισθών στην Ελλάδα
Σε τιμές αγοραστικής δύναμης η Ελλάδα είναι προτελευταία στην ΕΕ με τιμή 67%, υπερβαίνοντας μόνο τη τελευταία Βουλγαρία
Η δημογραφική κρίση και η ελληνική ανάπτυξη
Δεκαέξι σημεία από την παρουσίαση στη «Μεγάλη Συζήτηση» για τη Δημογραφική Κρίση στο 9ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών
Στην τραπεζική ισχύουν και κακοί κανόνες
Η αδυναμία των δημοκρατιών μας να αντισταθούν στην επιρροή των ισχυρών εταιρειών και των ηγετών τους είναι ανησυχητική
Ηλεκτρονική τιμολόγηση δημοσίου (B2G)
Χρονοδιάγραμμα εφαρμογής – Τι πρέπει να προσέξουν οι επιχειρήσεις
Απαιτείται αύξηση παραγωγικότητας
Οι βασικοί μοχλοί της οικονομικής ανάπτυξης περιλαμβάνουν την εργασία, το κεφάλαιο και το πόσο αποτελεσματικά χρησιμοποιούνται αυτοί οι δύο πόροι, μια έννοια γνωστή ως συνολική παραγωγικότητα
Πώς μπορεί η Κίνα να πιάσει τον στόχο για ανάπτυξη 5%
Η κυβέρνηση της Κίνας θα πρέπει να συνεχίσει να προωθεί την κατανάλωση, κυρίως για να κάνει την κατανομή του εισοδήματος πιο δίκαιη
Διοικητικές κυρώσεις για τη διαβίβαση δεδομένων στην πλατφόρμα myDATA
Τι πρέπει να γνωρίζετε
Μια Τομεακή Ερμηνεία της Έξαρσης του Πληθωρισμού στην Ελλάδα
Από το συνολικό δείκτη τιμών καταναλωτή αλλά και τις τιμές σε διάφορους τομείς, φαίνεται ότι οι τάσεις στην Ελλάδα και την ευρωζώνη κινούνται με διαφορετικό ρυθμό και ένταση