Αναδρομικά συνταξιούχων: Κοινωνικά ανάλγητη, οικονομικά αντιφατική η καθυστέρηση!

Λεφτά υπάρχουν  για «βροχή» παροχών και επιδομάτων δισ. ευρώ σε 5.000.000 «δικαιούχους», που μειώνουν τη φτώχεια μόνο κατά 5,1  ποσοστιαίες μονάδες (έναντι 8,3 στην ΕΕ), αλλά όχι για επιστροφή, με εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων,  κομμένων συντάξεων, οι οποίες μειώνουν τη φτώχεια στην Ελλάδα κατά  25,2 ποσοστιαίες μονάδες, που είναι ρεκόρ (έναντι 18,1 ποσοστιαίες μονάδες στην ΕΕ)

Σε μιαν ευνομούμενη Πολιτεία αναφορές από τον σημερινό και πρώην πρωθυπουργούς της Ελλάδος  σαν αυτές για τα αναδρομικά των συνταξιούχων, δηλαδή για τη «ληστεία μετά φόνου του Συντάγματος» σε βάρος τους, την οποία έκανε το ελληνικό κράτος πριν από ένδεκα και δώδεκα χρόνια όχι μόνο δεν είναι συνήθεις, αλλά και πολιτικά και θεσμικά απαράδεκτες.  Αναφέρομαι στην απάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη μαραθώνια και «εφ’ όλης» (μόνο για τα καλά συμφέροντα ταις ψυχαίς!) προεκλογικής συνέντευξης Τύπου  σε ερώτηση συναδέλφου για το κοινωνικό, οικονομικό και θεσμικό όνειδος της καθυστέρησης  επιστροφής  μέρους της «λείας της ληστείας», που έγινε το 2011 και το 2012 με τις περικοπές συντάξεων, και στις «πονόψυχες»  (προεκλογικές) υποσχέσεις  του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα για επιστροφή των αναδρομικών στους συνταξιούχους  που έχουν αποφασίσει ανώτατα δικαστήρια.

Κατ΄αρχάς,  στη δημοσιογραφική ερώτηση εάν εξετάζει η κυβέρνηση να επιστρέψει τα αναδρομικά  για επικουρικές και δώρα σε όλους τους συνταξιούχους και όχι μόνο σε αυτούς που είχαν προσφύγει στα δικαστήρια, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης απάντησε ως εξής:

«Βρισκόμαστε στις 23 Ιανουαρίου, δεν έχουμε καλά – καλά κλείσει τον πρώτο μήνα εκτέλεσης του προϋπολογισμού και δεν θα είμαστε σε θέση ως οικονομικό επιτελείο να έχουμε μια καλύτερη εικόνα για τα δημοσιονομικά δεδομένα πριν από τον Φεβρουάριο. Άρα αυτή η συζήτηση θεωρώ ότι είναι πρόωρη και θα σας έλεγα ότι είναι μια συζήτηση η οποία αδικεί την έκταση των παρεμβάσεων που υλοποιούνται και δρομολογούνται αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Καταλαβαίνω απόλυτα γιατί πρέπει να υπάρχει η ανάγκη να μιλάμε για το επόμενο μέτρο, για την επόμενη παρέμβαση της κυβέρνησης. Αλλά ας κάνουμε ένα βήμα πίσω και ας αναλογιστούμε πόσα χρήματα έπεσαν στην αγορά για τη στήριξη πρωτίστως των ευάλωτων συμπολιτών μας τον τελευταίο μήνα και πόσα έχουν να γίνουν ακόμα τον επόμενο μήνα. Παραπάνω από 500 εκατ. ευρώ δόθηκαν στους ευάλωτους συμπολίτες μας  τα Χριστούγεννα».

Άλλο εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων κι άλλο πολιτική οικονομία!

Πρόκειται για απάντηση, η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί ως κοινωνικά ανάλγητη, οικονομικά αντιφατική και θεσμικά απαράδεκτη και η οποία  αποτελεί συνέχεια προηγούμενης παρόμοιας συμπεριφοράς του κ. Μητσοτάκη με έμμονη «έχθρα» προς τους συνταξιούχους.  Υπενθυμίζω ότι  κατά την ανακοίνωση της απόφασης  για κατάργηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης  δικαιολόγησε την εξαίρεση των συνταξιούχων με την επισήμανση ότι επλήγησαν λιγότερο από την κρίση (συμβαίνει το αντίθετο, φυσικά), ενώ η επιστροφή μιας μικρής δόσης αναδρομικών που επέβαλε με  απόφασή του το Συμβούλιο της Επικρατείας όχι μόνο δεν έγινε εντόκως, όπως επιβάλλει η χρηστή διοίκηση και διαχείριση, αλλά  φορολογήθηκε μάλιστα  και αγρίως (με ποσοστό πάνω από το … 40%!!!).

Σήμερα, η πρωθυπουργική απάντηση, η οποία  αποπνέει την ίδια εμμονική «έχθρα» προς τους συνταξιούχους, μπορεί να χαρακτηριστεί  ως κοινωνικά ανάλγητη, οικονομικά αντιφατική, θεσμικά απαράδεκτη και πολιτικά παράξενη για τους ακόλουθους λόγους:

Πρώτον, η επίκληση μη επαρκούς «δημοσιονομικού χώρου» (πρόκειται για ένα αδόκιμο κι αστείο οικονομικό νεολογισμό, που χρησιμοποιείται κατά κόρο κι από τον σημερινό πρωθυπουργό και οικονομικούς υπουργούς του και που για καταλάβει κανείς τη μεταφορική σημασία του πρέπει να έχει μεγάλη φαντασία για να μπορέσει να δει στο κτίριο του υπουργείου Οικονομικών  έναν … εναέριο ή επίγειο χώρο  γεμάτο με ευρώ ή αέρα κοπανιστό!!!) ή της πρόωρης συζήτησης (τα δώδεκα χρόνια είναι λίγα;) ή της διάθεσης πόρων για τη στήριξη ευάλωτων   πληθυσμιακών ομάδων, παραπέμποντας συνειρμικά στον  άστοχο προηγούμενο χαρακτηρισμό  των συνταξιούχων ως … «τυχερών» που επλήγησαν λιγότερο από την οικονομική κρίση δεν μπορεί να μην εφαρμόζονται δικαστικές αποφάσεις ή να ποδοπατούνται θεσμοί. Δεν μπορεί να σταθεί όρθια μία Πολιτεία, όπου δεν εφαρμόζονται δικαστικές αποφάσεις ή ποδοπατούνται θεσμοί» έλεγε ο Σωκράτης στον Κρίτωνα! Οι δικαστικές αποφάσεις, λοιπόν, πρέπει να εφαρμόζονται διότι στηρίζονται στο Σύνταγμα και στους Νόμους και όχι στην … πολιτική οικονομία. Δηλαδή, υποχρέωση κάθε κυβέρνησης είναι να εξασφαλίσει τον αναγκαίο «δημοσιονομικό χώρο» για την υλοποίησή τους, όπως  σπεύδει κάθε φορά και ρίχνει «βροχή» από 250ευρω και 300ευρω σε εκατομμύρια κατοίκους της χώρας αυτής, χωρίς να είναι όλοι «δικαιούχοι»!

Απαράδεκτη η επιλεκτική εφαρμογή δικαστικών αποφάσεων ή του Συντάγματος για ψηφοθηρικούς λόγους!

Δεύτερον, η συχνή επωδός ότι διατίθενται  εθνικοί και κοινοτικοί πόροι για τη στήριξη και προστασία ευάλωτων πληθυσμιακών ομάδων, την ίδια στιγμή που αποφάσεις ανώτατων δικαστηρίων επιβάλλουν την επιστροφή «περικεκομμένων» συντάξεων  και δεν υλοποιούνται  με την επίκληση του περιβόητου «δημοσιονομικού χώρου» ή εφαρμόζονται επιλεκτικά και ταχύτατα αποφάσεις πρωτοδικείων ή επιτροπών για ήσσονος σημασίας θέματα ή θέματα προκλητικής ψηφοθηρίας, όλα αυτά αποτελούν πολιτικές αντιφάσεις και δικαιολογίες για αλλότριες σκοπιμότητες. Αναφέρω, ως παράδειγμα, δύο πρόσφατες περιπτώσεις. Η μία αφορά  την υλοποίηση, αυθωρεί και παραχρήμα, με ταχύτητα φωτός, αλλόκοτη πρόταση δικαστηρίου για μείωση του χρόνου παραγραφής οφειλών από ασφαλιστικές εισφορές από 20 σε 10 χρόνια και αργότερα σε … πέντε, για λόγους «ψυχοπονιάς», υγείας, οικονομικής και υγειονομικής κρίσης με τη σύνταξη σχετικού νομοσχεδίου και με άλλες επονείδιστες ρυθμίσεις και ψήφισή του στη Βουλή, με αποτέλεσμα την επομένη να σπεύσουν 250.000 χρεοφειλέτες του ΕΦΚΑ να υποβάλουν αιτήσεις για συνταξιοδότηση χωρίς να έχουν καταβάλει ανάλογες ασφαλιστικές εισφορές! Η άλλη περίπτωση αφορά την υλοποίηση, με ταχύτητα πάλι φωτός, από την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως, πρότασης επιτροπής για κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών και σε Ορθόδοξους μαθητές,  παρά την αντίθετη διάταξη του Συντάγματος.

Τιμωρούνται οι συνταξιούχοι που μειώνουν δραστικά τη φτώχεια

Τρίτον, αυτή η πρωθυπουργική «έχθρα» προς τους συνταξιούχους είναι αφενός πολιτικά – κομματικά παράξενη και κοινωνικά αδικαιολόγητη, και προφανώς οφείλεται σε κακή πληροφόρηση του κ. Μητσοτάκη. Κατ΄αρχάς, οι συνταξιούχοι  αποτελούν, μετά τους απασχολούμενους, την πολυπληθέστερη πληθυσμιακή ομάδα της χώρας, η οποία μάλιστα με τις έστω και «περικοκομμένες»  συντάξεις  ταίζει μία άλλη, εξίσου ισάριθμη πληθυσμιακή ομάδα, εκείνη του οικονομικά μη ενεργού πληθυσμού, που αποτελείται από  άτομα, όπως μαθητές, φοιτητές, εισοδηματίες, αεριτζήδες κλπ, που … κάθονται, δηλαδή δεν θέλουν ή δεν νιώθουν την ανάγκη να εργάζονται. Ύστερα, όπως επισημαίνει η ΕΛΣΤΑΤ σε όλες τις έρευνες Οικογενειακών Προϋπολογισμών και Εισοδήματος καθώς και Κινδύνου Φτώχειας στη χώρα μας, οι συντάξεις και μόνο οι συντάξεις είναι εκείνες που μειώνουν δραστικά το ποσοστό το πληθυσμού που είναι σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού.

Συγκεκριμένα, στην τελευταία έρευνα για τον κίνδυνο φτώχειας το 2021 η ΕΛΣΤΑΤ επισημαίνει τα ακόλουθα:

«Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας πριν από όλες τις κοινωνικές μεταβιβάσεις (δηλαδή μη συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών επιδομάτων και των συντάξεων στο συνολικό διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών) ανέρχεται σε 48,2% ενώ, όταν περιλαμβάνονται μόνο οι συντάξεις και όχι τα κοινωνικά επιδόματα, μειώνεται στο 24,7%», δηλαδή οι συντάξεις μειώνουν το ποσοστό φτώχειας στην Ελλάδα  κατά 23,5 ποσοστιαίες μονάδες (το προηγούμενο έτος  κατά 25,2 ποσοστιαίες μονάδες). Αυτή η επίδοση, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, είναι η υψηλότερη, αποτελεί ρεκόρ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου οι συντάξεις μειώνουν τη φτώχεια, κατά μέσον όρο μόνο κατά 18,1 ποσοστιαίες μονάδες!!

Τα επιδόματα στην Ελλάδα μειώνουν λιγότερο τη φτώχεια από ό,τι στην ΕΕ

Τέταρτον, απογοητευτική είναι αποτελεσματικότητα  της «βροχής» επιδομάτων που ανακοινώνουν κάθε μέρα, κάθε εβδομάδα, κάθε μήνα και κάθε χρόνο οι σχετικοί κρατικοί οργανισμοί για τη στήριξη  εκατομμυρίων  «ευάλωτων»  κατοίκων εμφανιζόμενων ως  «δικαιούχων».  Αυτά  τα κοινωνικά επιδόματα, όπως το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, το επίδομα στέγασης, το επίδομα θέρμανσης κ.λπ., τα οικογενειακά επιδόματα,  όπως επιδόματα τέκνων, καθώς και επιδόματα ή βοηθήματα ανεργίας, ασθένειας, αναπηρίας ή ανικανότητας, ή και εκπαιδευτικές παροχές, σύμφωνα πάλι με την ΕΛΣΤΑΤ, μειώνουν τη φτώχεια στην Ελλάδα μόνο κατά 5,1 ποσοστιαίες μονάδες (το 2016 και το 2017 ήταν ακόμα μικρότερη, δηλαδή 4,7 και 3,8 ποσοστιαίες μονάδες!!!) , έναντι  8,3 ποσοστιαίων  μονάδων  στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πέμπτον, η επιστροφή των ποσών της «ληστείας» των συντάξεων επιβλήθηκε από ανώτατα δικαστήρια με τον χαρακτηρισμό της ως αντισυνταγματικής και, συνεπώς, για ένα κράτος δικαίου προτεραιότητα έχει η εφαρμογή αυτών των αποφάσεων και όχι οι παροχές  σε δικαίους και αδίκους. Απλώς αναφέρω ότι τον περασμένο Δεκέμβριο περιχαρείς οι  κρατικοί οργανισμοί κοινωνικών κι άλλων επιδομάτων ανακοίνωναν συνεχώς ότι δόθηκαν σε 5.000.000 «δικαιούχους»  2,9 δις. ευρώ, δηλαδή ένα ποσό που είναι μεγαλύτερο από το δημοσιονομικό κόστος (2,5 δις. ευρώ) όλων των αναδρομικών. Κι ας μην χαρακτηρίσει και πάλι ο πρωθυπουργός ως «τυχερούς» τους συνταξιούχους, διότι επλήγησαν λιγότερο από την οικονομική κρίση. Διότι, αν ρωτούσε τους συμβούλους του, θα  του έλεγαν ότι πάνω από το 20% των Ελλήνων ηλικίας άνω των 65 ετών (δηλαδή συνταξιούχοι) είναι σε κίνδυνο φτώχειας. Εκείνοι δεν έχουν καμιά σχέση  με τους προνομιούχους που αρμέγουν το «γενναιόδωρο», αλλά υπό κατάρρευση,  συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας, όπως επισημαίνει ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Δηλαδή:

• Δεν έχουν όλοι οι Έλληνες συνταξιούχοι, βιομηχανικοί εργάτες, εμποροϋπάλληλοι και υπάλληλοι γραφείων το υψηλό «ποσοστό αναπλήρωσης του μισθού από τη σύνταξη», που στη χώρα μας  είναι  80% των αποδοχών, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι παροχές των επικουρικών ταμείων, ενώ στις περισσότερες χώρες του κόσμου είναι 60% έως 65%…
• Δεν είναι όλοι μεταξύ του  33% των συνταξιούχων στη χώρα μας  που λαμβάνει δύο ή περισσότερες συντάξεις κυρίως από δημόσιες επιχειρήσεις «ρετιρέ», Βουλή κλπ!
• Δεν έχουν θεμελιώσει  όλοι το δικαίωμα για «πλήρη σύνταξη» και μάλιστα … πρόωρη!
• Δεν έχουν  όλοι «εφάπαξ» για πάρα πολλές κατηγορίες ασφαλισμένων, το οποίο ουσιαστικά έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των συντάξεων.
• Δεν περιλαμβάνονται όλοι στο 40% των ασφαλισμένων στο ΙΚΑ που ανήκουν στα «βαρέα και ανθυγιεινά» επαγγέλματα, με αποτέλεσμα η ηλικία θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος να μειώνεται κατά πέντε έτη.
• Δεν έχουν όλοι το δικαίωμα για την «κατώτατη σύνταξη» που θεμελιώνεται πολύ εύκολα (13,5 έτη ή σε 15 έτη εργασίας) και το ποσό τη σύνταξης αυτής είναι πολύ υψηλό σε σχέση με τις εισφορές που καταβλήθηκαν.

Και η «ψυχοπονιά» του κ. Τσίπρα

Η πρωθυπουργική αυτή απάντηση για τα αναδρομικά των συντάξεων είχε ευτράπελη συνέχεια από τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος έσπευσε να υποσχεθεί ότι θα κάνει ως νέα κυβέρνηση αυτό που ξεχνούσε ως πρωθυπουργός επί τέσσερα χρόνια: Άμεση επιστροφή των αναδρομικών…