Να’ μαστε και πάλι σε γνώριμο σκηνικό… Σας μεταφέρω (ενδεικτικά) μερικούς από τους τίτλους που διάβασα στον Τύπο (έντυπο και ηλεκτρονικό) τις τελευταίες μέρες και ώρες.
-«Υπερδιπλασιασμός των ασθενών με κορωνοϊό».
-«Μεγάλη πίεση δέχονται τα νοσοκομεία».
-«Προβληματισμός επικρατεί στην επιστημονική κοινότητα για το εκρηκτικό κοκτέιλ ιώσεων».
– «Ο ΕΟΔΥ σήμανε συναγερμό εκδίδοντας ισχυρή σύσταση για εμβολιασμό αλλά και μέτρα προστασίας, με σημαντικότερη τη χρήση μάσκας…».
-‘Έως και 90% αύξηση στο φορτίο του κορωνοϊού στα λύματα την τελευταία εβδομάδα του χρόνου».
Βέβαια, υπάρχουν και δεκάδες άλλοι τίτλοι και δημοσιεύματα αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Θολό τοπίο…
Ποιο είναι το θέμα μας; Το θέμα μας είναι, προσωπικά πάντα μιλώντας, το θολό τοπίο που έχει δημιουργηθεί το τελευταίο διάστημα γύρω από τον κορωνοϊό, τα εμβόλια και τα μέτρα προστασίας. Να το πω πιο απλά: είναι σαν κανείς να μην δίνει δεκάρα για την επιδημία. Και λέω επιδημία, επειδή οι ειδικοί μας λένε πως δεν είναι πλέον πανδημία και δεν έχω κανένα λόγο να μην τους πιστέψω.
Και αυτό το θολό τοπίο, γίνεται ακόμη πιο θολό από την έλλειψη ξεκάθαρης στάσης από τους ειδικούς. Από εκεί, που κάθε μέρα, τους έβλεπες στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, ξαφνικά έκαναν στροφή 180 μοιρών, με αποτέλεσμα, να μην είναι λίγοι εκείνοι που «βαπτίζουν» τον κορωνοϊό γρίπη και όποιον πάρει ο Χάρος ( που λέει ο λόγος, αλλά μακριά από εμάς).
Ναι, είναι η εποχή των ιώσεων, κάθε χειμώνα τα ίδια συμβαίνουν και πάει λέγοντας. Επιτρέψτε μου όμως να μοιραστώ μαζί σας μερικούς από τους προβληματισμούς μου/απορίες.
Γκρίζα ζώνη…
Πριν από λίγο καιρό, επικοινώνησα με τον γιατρό μου για να τον ρωτήσω αν πρέπει να κάνω την 5η δόση του εμβολίου για τον κορωνοϊό. Η απάντηση που έλαβα ήταν: « γκρίζα ζώνη. Εσύ αποφασίζεις…».
ΟΚ, το καταλαβαίνω. Δική μου η ευθύνη. Αλλά… Γιατί πρέπει να πάρω την ευθύνη χωρίς να έχω όλα, τα έως τώρα, δεδομένα στη διάθεσή μου;
Από εκεί, που φώναζαν και υποδείκνυαν την αναγκαιότητα του εμβολιασμού φθάσαμε στην γκρίζα ζώνη με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Τι συνεπάγεται; Συνεπάγεται, πως αφού δεν βγαίνουν οι ειδικοί, η Πολιτεία (η στροφή των 180 μοιρών που λέγαμε) να πουν ξεκάθαρα και απλά, πως τα εμβόλια έχουν αυτά τα «καλά» και αυτά τα «κακά» (ναι, και τα «κακά» είναι αναγκαία) δίνουν (τουλάχιστον θεωρητικά) στον κάθε άσχετο, τη δυνατότητα να βγάζει τα δικά του συμπεράσματα , να διαμορφώνει άποψη και να επηρεάζει κόσμο. Τόσο απλά…
Πλέον, υπάρχει η εμπειρία από τους εμβολιασμούς. Γιατί οι υπεύθυνοι δεν βγαίνουν να πουν: αυτές είναι οι επιπτώσεις των εμβολίων, αυτά είναι τα καλά, αυτά –έστω- τα αναγκαία κακά; Εδώ μια ασπιρίνη παίρνεις και μπορεί να σε στείλει.
Αυτή η στάση των ειδικών, κάνει πολλούς να αμφιβάλλουν πολλές φορές αν έκαναν καλά που εμβολιάστηκαν. Κι αυτό είναι πολύ κακό. Και κάπως έτσι, αρχίζει ο πόλεμος της παραπληροφόρησης, ανθίζουν οι θεωρίες συνωμοσίας και χάνεται η μπάλα…
Αφού κανείς δεν ενδιαφέρεται εγώ θα σώσω τον κόσμο;
Δεύτερο παράδειγμα: η μικρή μου κόρη έχει ήδη 57 απουσίες, επειδή κόλλησε κορωνοϊό, και δεν την άφησα να πάει σχολείο μέχρι το rapid να βγει αρνητικό. Όταν πήρα στο σχολείο να ρωτήσω τί να κάνω αφού το παιδί είναι απύρετο, μού απάντησαν πως και θετικό να βγαίνει το rapid μπορείτε να στείλετε το παιδί στο σχολείο με μάσκα αν για δυο μέρες δεν έχει πυρετό, μιας και δεν υπάρχουν οδηγίες.
Υπάρχει μικρό παιδί που φοράει όλες τις ώρες του μαθήματος τη μάσκα; Καταλαβαίνετε τι γίνεται στα σχολεία. Πείτε μου τώρα. Φθάνεις ή δεν φθάνεις στο σημείο να πεις: «αφού κανείς δεν ενδιαφέρεται, εγώ θα σώσω τον κόσμο;».
Τι έκαναν;
Πάμε παρακάτω. Και φθάσαμε εδώ που φθάσαμε. Πριν όμως τα πράγματα πάρουν αυτή την τροπή, τι έγινε προκειμένου να είμαστε καλύτερα οχυρωμένοι; Τι έγινε με τις ελλείψεις στο ΕΣΥ; Με την πρόσληψη γιατρών και ένα σωρό άλλα κενά; Νομίζω, πως δεν χρειάζεται να απαντήσω μιας και την απάντηση είμαι σίγουρος πως την ξέρετε…
Τι μπορούμε να πούμε; Να’ μαστε πάλι εδώ Ανδρέα ( που λέει και το τραγούδι), Μαρία, Ελένη, Γιώργο (…), και ας ελπίσουμε να βάλει ο Θεός το χέρι του να την σκαπουλάρουμε…
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσειςLatest News
Πανεπιστήμια στην αγορά
Ο πραγματικός αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο
Γιατί είναι σημαντικό το ομόλογο;
Αυτές οι εκδόσεις είναι σχεδόν «υποχρεωτικές»
Η τιμή του μπρόκολου
Ποιος ασχολείται με εκδόσεις και αποπληρωμή χρεών, μόνο οι τιμές στο ράφι μετράνε
Ακριβή ασφάλεια
Το μεγαλύτερο όφελος, η «προίκα» που έχει αυτή η χώρα και μας πηγαίνει εδώ και χρόνια και ελπίζουμε και τα πολλά επόμενα, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια ρώτα δημοσιονομικής ασφάλειας
Το ζήτημα της ενεργειακής μετάβασης
Κάθε υπερβολή σε στόχους και φιλοδοξίες μπορεί να στοιχίσει ακριβά όχι μόνο σε οικονομικούς πόρους και κοινωνικές αντιδράσεις αλλά και να προκαλέσει σοβαρές πολιτικές αναταράξεις
Γιατί δεν πληρώνει;
Το σύγχρονο «γεφύρι της Αρτας», συνεχώς το «άδειαζαν» και συνεχώς αυτό ξαναγέμιζε
Η Δύση και το Ισραήλ
Η ισραηλινή κυβέρνηση, θα πρέπει να καταλάβει ότι ο δυτικός κόσμος που την στηρίζει, εξυπηρετεί την ιστορία και όχι προσωπικές φιλοδοξίες και διάφορες άλλες επιδιώξεις
Ευρωεκλογές στην κόψη του ξυραφιού
Οσον αφορά τα πρόσωπα που επιλέγονται για υποψήφια, ελάχιστα τηρούν τα απαραίτητα κριτήρια
Η χώρα «πάει καλά», αλλά αυτό δεν είναι αρκετό
Να κάνουν «εικόνα» τη βελτίωση που υπάρχει σε επίπεδο μεγεθών
Ευρωψηφοδέλτια με όρους casting «μαϊντανών»
Ο τρόπος που τα κόμματα φτιάχνουν τα ευρωψηφοδέλτιά τους είναι ενδεικτικός του πώς αντιμετωπίζουν τους πολίτες
