Διάστημα: Βρέθηκε η ισχυρότερη ένδειξη εξωγήινης ζωής από το τηλεσκόπιο James Webb

Τις ισχυρότερες ενδείξεις για εξωγήινη ζωή, εκτός του ηλιακού μας συστήματος, υποστηρίζουν ότι εντόπισαν αστρονόμοι σε έναν γιγάντιο πλανήτη, 124 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Ειδικοί ανέλυσαν στοιχεία του τηλεσκοπίου James Webb από έναν πλανήτη που ονομάζεται K2-18 b και βρήκαν χημικά «δακτυλικά αποτυπώματα» δύο ενώσεων που στη Γη είναι γνωστό ότι παράγονται μόνο από τη ζωή.

Η ανίχνευση των χημικών ουσιών διμεθυλοσουλφίδιο (DMS) και διμεθυλοδισουλφίδιο (DMDS) δεν αποτελεί απόδειξη εξωγήινης ζωής, όμως ενδέχεται να μας φέρει πολύ πιο κοντά στην απάντηση του θεμελιώδους ερωτήματος: «Είμαστε μόνοι στο σύμπαν;», αναφέρει ο Guardian.

Οι επιστήμονες είχαν γνωστοποιήσει εδώ και καιρό την πεποίθηση ότι είχαν ανιχνεύσει το  «διμεθυλοσουλφίδιο» (DMS) στην ατμόσφαιρα του, εξωπλανήτη. Ο «K2-18 b», ανακαλύφθηκε το 2015. Ωστόσο μόλις το 2019 αναφέρθηκε η παρουσία υδρατμών στην ατμόσφαιρα του.

Σημείο καμπής

«Πρόκειται για το ισχυρότερο στοιχείο μέχρι σήμερα υπέρ της ύπαρξης βιολογικής δραστηριότητας πέρα από το ηλιακό μας σύστημα», δήλωσε ο καθηγητής Nikku Madhusudhan, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Πρόσθεσε επίσης: «Ίσως, δεκαετίες από τώρα, να κοιτάζουμε πίσω σε αυτή τη στιγμή και να αναγνωρίζουμε πως τότε φτάσαμε κοντά στην ανακάλυψη της ζωντανής ύλης στο σύμπαν. Αυτό θα μπορούσε να είναι το σημείο καμπής».

Σύμφωνα με τον ίδιο η ποσότητα του συγκεκριμένου αερίου,  που οι επιστήμονες θεωρούν ότι υπάρχει στον πλανήτη «είναι χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή που υπάρχει στη Γη». Ο ίδιος προχώρησε παραπέρα: «Αν επιβεβαιώσουμε ότι υπάρχει ζωή στον Κ2-18b, θα επιβεβαιώσουμε ότι η ζωή είναι πολύ κοινή στο γαλαξία», είπε.

Άλλοι ειδικοί του χώρου είναι πιο… επιφυλακτικοί, εγείροντας ερωτήματα για τις γενικότερες συνθήκες στον εν λόγω πλανήτη. Παραμένει εξάλλου το ερώτημα αν τα DMS και DMDS, τα οποία παράγονται σε μεγάλο βαθμό από το θαλάσσιο φυτοπλαγκτόν στη Γη, μπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστα ως βιοσήματα.

Ο K2-18 b, που βρίσκεται στον αστερισμό του Λέοντα, έχει σχεδόν εννιά φορές τη μάζα της Γης και είναι 2,6 φορές μεγαλύτερος, ενώ περιστρέφεται εντός της κατοικήσιμης ζώνης του άστρου του – ενός ψυχρού ερυθρού νάνου, μικρότερου από τον Ήλιο.

«Το σήμα πέρασε καθαρά και δυνατά»

Οι πλανήτες πέρα από το ηλιακό μας σύστημα είναι πολύ απομακρυσμένοι για να φωτογραφηθούν ή να προσεγγιστούν με ρομποτικά διαστημόπλοια. Όμως οι επιστήμονες μπορούν να εκτιμήσουν το μέγεθος, την πυκνότητα και τη θερμοκρασία τους και να διερευνήσουν τη χημική τους σύσταση παρακολουθώντας τον εξωπλανήτη καθώς περνάει από το πρόσωπο του άστρου που τον φιλοξενεί και μετρώντας το αστρικό φως που έχει φιλτραριστεί μέσα από την ατμόσφαιρά του.

Στις πιο πρόσφατες παρατηρήσεις, όταν ο K2-18 b περνούσε μπροστά από τον ερυθρό νάνο αστέρα του, το φως που φιλτράρεται από την ατμόσφαιρά του παρουσίασε απότομη μείωση σε συγκεκριμένα μήκη κύματος – αυτά που απορροφώνται από το DMS και το DMDS.

«Το σήμα πέρασε καθαρά και δυνατά», δήλωσε ο Madhusudhan. «Αν μπορούμε να ανιχνεύσουμε αυτά τα μόρια σε κατοικήσιμους πλανήτες, τότε είναι η πρώτη φορά που το καταφέρνουμε ως είδος… είναι απίστευτο ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό».

Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό The Astrophysical Journal Letters, υποδεικνύουν συγκεντρώσεις DMS, DMDS ή και των δύο, χιλιάδες φορές πιο ισχυρές από εκείνες που παρατηρούνται στη Γη. Τα αποτελέσματα έχουν στατιστική σημασία «τριών σίγμα» – που σημαίνει 0,3% πιθανότητα να είναι τυχαίο – αλλά αυτό δεν επαρκεί για να χαρακτηριστεί ως «ανακάλυψη» με τα πρότυπα της φυσικής.

«Η ζωή είναι μια πιθανή εξήγηση αλλά είναι μόνο μία από τις πολλές»

«Μπορεί να υπάρχουν διεργασίες που αγνοούμε και παράγουν αυτά τα μόρια», δήλωσε ο Madhusudhan. «Όμως, δεν γνωρίζουμε καμία μη βιολογική διεργασία που να τα εξηγεί με αυτά τα δεδομένα».

Ένα επιπλέον πρόβλημα είναι ότι οι συνθήκες στον K2-18 b παραμένουν ασαφείς. Αν και η ομάδα του Κέιμπριτζ υποστηρίζει την ύπαρξη ωκεανού, άλλοι εκτιμούν ότι πρόκειται για αέριο πλανήτη ή για πλανήτη με ωκεανούς από μάγμα, και όχι νερό.

Υπάρχει και το ενδεχόμενο το DMS να μεταφέρθηκε στον πλανήτη από κομήτες – κάτι που όμως απαιτεί έντονη βομβαρδιστική δραστηριότητα, που θεωρείται απίθανη – ή να παράγεται από υποθαλάσσιους θερμοπίδακες, ηφαίστεια ή ηλεκτρικές καταιγίδες με εξωτικές χημικές αντιδράσεις.

«Η ζωή είναι μια πιθανή εξήγηση, αλλά είναι μόνο μία από τις πολλές», δήλωσε η Dr Nora Hänni, χημικός στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, της οποίας η έρευνα έδειξε ότι το DMS υπάρχει και σε παγωμένο, άψυχο κομήτη. «Πρέπει να αποκλείσουμε αυστηρά όλες τις άλλες πιθανότητες πριν μιλήσουμε για ζωή».

Πηγή: In.gr