Άνευ ετέρου, η αναστάτωση που βίωσαν οι επενδυτές στις χρηματαγορές τον Απρίλιο, ήταν μεγάλη.
Κι αυτό διότι η άναρχη επιβολή των δασμών από την Κυβέρνηση των ΗΠΑ και οι συν αυτώ ακατανόητες ανακοινώσεις επί παντός επιστητού στις ημέρες που ακολούθησαν τις επίσημες ανακοινώσεις επέφερε ασύμμετρη μεταβλητότητα.
Μια μεταβλητότητα που είχε προεκτάσεις τόσο στις μετοχικές αγορές, όσο και στις αγορές εμπορευμάτων, ενώ προς το παρόν δεν άγγιξε με τέτοιον τρόπο τις αγορές συναλλάγματος και ομολόγων, λόγω της στασιμότητας της Fed στην επιτοκιακή της πολιτική..
Εστιάζοντας στη συμπεριφορά του πλέον βαρυσήμαντου εμπορεύματος, του πετρελαίου, είδαμε μια έντονη πτωτικότητα, με σωρευτικές μηνιαίες απώλειες 18,5% για το αργό (crude, WTI).
Οι λόγοι που έδωσαν τέτοια τάση στην τιμή του πετρελαίου είναι κυρίως δύο: οι απαισιόδοξες προβλέψεις για παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση, ελέω δασμών, και η δυσνόητη στάση των μελών του OPEC+, κυρίως των Σαουδαράβων.
Στο παρακάτω διάγραμμα φαίνεται η σημασία της -απερχόμενης, πλέον-, στήριξης στο επίπεδο 61-65 δολαρίων ανά βαρέλι, ένα επίπεδο που άντεξε τα τέσσερα έτη που ακολούθησαν τα ..έκτροπα της πανδημίας.
Η ζώνη των 55 συνιστά το τελευταίο οχυρό, πριν ο μαύρος χρυσός δει τιμές πέριξ των 47 δολαρίων.
Αναλύοντας τους δύο λόγους, αφενός αναγνωρίζουμε την ανησυχία για ασθενέστερους ρυθμούς μεγέθυνσης (ελάχιστες πιθανότητες για αρνητικούς), κάτι που αποτυπώνεται παραδοσιακά και στην τιμή του πετρελαίου. Κι όμως, μια τέτοια μετάφραση της υφιστάμενης συνθήκης θα ήταν αθώα, αν δεν ακολουθήσουμε την πορεία των πραγμάτων, κυρίως ως προς τις ενέργειες του Trump να “πείσει” τους πετρελαιοπαραγωγούς να αυξάνουν σταδιακά την παραγωγή πετρελαίου, αυξάνοντας εμπροσθοβαρώς και την παγκόσμια προσφορά, χωρίς η ζήτηση να μπορεί να ακολουθήσει.
Αφετέρου, λοιπόν, παρακολουθούμε μια επιμονή του OPEC+ να προσθέτει βαρέλια, προετοιμάζοντας το έδαφος για μια υπερπλήρωση που αντίστοιχα δεν αφήνει περιθώρια στην τιμή στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Υπενθυμίζεται ότι ο Οργανισμός συμφώνησε να επιταχύνει για δεύτερο διαδοχικό μήνα την αύξηση της παραγωγής πετρελαίου, ανακοινώνοντας άνοδο 411.000 βαρελιών την ημέρα για τον Ιούνιο παρά την πτώση των τιμών και τις προσδοκίες για ασθενέστερη ζήτηση. Και μάλιστα, η συνολική αύξηση για τους μήνες Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο προσεγγίζει το 1 εκατ. βαρέλια ημερησίως, προφανώς κατά πολύ ανώτερη από τις προβλέψεις των αναλυτών. Για την ιστορία, τον Δεκέμβριο, είχε αναφερθεί περικοπή παραγωγής των 2,2 εκατ. βαρελιών ημερησίως, και σταδιακή απόσυρση των μέτρων, μέσω μηνιαίων αυξήσεων παραγωγής περίπου “μόλις” 138.000 βαρελιών την ημέρα, ξεκινώντας από τον Απρίλιο 2025. Και η αύξηση του Ιουνίου θα ανεβάσει τη συνολική άνοδο της παραγωγής για Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο στα 960.000 βαρέλια ημερησίως, κάτι που ισοδυναμεί με αναστροφή του 44% των περικοπών των 2,2 εκατ. βαρελιών.
Άλλο είναι το θέμα της εσωτερικής διαμάχης στον Οργανισμό. Όπως φαίνεται, ο Οργανισμός (και κυρίως οι Σαουδάραβες) έχουν στοχοποιήσει το Καζακστάν και το Ιράκ για τις “αποκλίσεις” στις ποσοστώσεις, και πίεσαν για επιτάχυνση της άρσης των περικοπών. Βεβαίως, μέσα σε όλα αυτά, θα πρέπει να προσθέσουμε με ..αθώα σκέψη, ότι ο Trump έχει ήδη επισκεφτεί τη Σαουδική Αραβία, ο πρίγκιπας διάδοχος της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν έχει ήδη συζητήσει ότι το Βασίλειο θέλει να επενδύσει 600 δισεκ. δολάρια στις ΗΠΑ μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια, και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έχει επαναπρογραμματίσει επίσκεψη στα μέσα Μαΐου.
