Όταν σκεφτόμαστε τις προηγούμενες Συνόδους Κορυφής της G7, οι περισσότεροι άνθρωποι θα θυμούνται περισσότερο τις ευκαιρίες απλώς να φωτογραφιστούν μαζί οι ηγέτες που έχουν υπογράψει διάφορες αποφάσεις. Αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις ένα G7 μπορεί να φέρει σημαντικές αλλαγές στην πολιτική. Ετσι έγινε το 2009 όταν σε συνεννόηση με αφρικανούς ηγέτες άνοιξε νέο έδαφος στη διεθνή ανάπτυξη.
Οι οιωνοί για τις φτωχότερες χώρες του κόσμου δεν είναι ακόμη ενθαρρυντικοί. Η συντριπτική πλειονότητα των 2,5 δισεκατομμυρίων δόσεων εμβολίου COVID-19 που έχουν παραχθεί μέχρι στιγμής έχουν πάει στις πλουσιότερες χώρες. Η Υποσαχάρια Αφρική έχει λάβει λιγότερο από 2%. Ως αποτέλεσμα, μόνο το 2% του πληθυσμού της περιοχής είχε πρόσβαση σε πρώτο εμβόλιο εμβολιασμού και μόνο το 0,2% εμβολιάστηκε πλήρως. Ο αγγλικανός αρχιεπίσκοπος του Κέιπ Τάουν, Thabo Makgoba, αποκαλεί αυτή την κατάσταση «απαρτχάιντ εμβολίων». Και σήμερα, με τα αφρικανικά ποσοστά μόλυνσης COVID-19 να αυξάνονται κατά περίπου 25% την εβδομάδα, οι φτωχότερες χώρες του κόσμου αντιμετωπίζουν δύο προβλήματα που ίσως μόνο το G7 μπορεί να επιλύσει. Πρώτον, δεν μπορούν να περιορίσουν την εξάπλωση της νόσου εάν πρέπει να περιμένουν στην ουρά αυτό το καλοκαίρι και το φθινόπωρο για τις υπόλοιπες δόσεις, οι περισσότερες από τις οποίες δεν θα φτάσουν μέχρι τον επόμενο χρόνο. Δεύτερον, δεν μπορούν να φθάσουν στα δυτικά επίπεδα ανοσοποίησης ή να προστατευτούν με εξοπλισμό προστασίας χωρίς περισσότερη οικονομική υποστήριξη: χρειάζονται 16 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα φέτος και άνω των 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2022.
Μια πρόταση από τους ηγέτες της Νορβηγίας και της Νότιας Αφρικής δείχνει πώς ο κόσμος μπορεί να συγκεντρώσει τα απαραίτητα χρήματα. Ο τύπος τους λαμβάνει υπόψη το εισόδημα και τον πλούτο κάθε χώρας, καθώς και τα διαφορικά οφέλη που θα λάβουν από το άνοιγμα της παγκόσμιας οικονομίας. Με βάση την ικανότητά τους να πληρώνουν, το G7, μαζί με τη Νότια Κορέα και την Αυστραλία, θα αντισταθμίσουν το 67% του κόστους. Οι ΗΠΑ θα πληρώνουν το 27%, η Ευρώπη το 22%, το Ηνωμένο Βασίλειο το 5% και η Ιαπωνία το 6%, με τον Καναδά, τη Νότια Κορέα και την Αυστραλία να συμμετέχουν με 2% εκάστη. Αλλες χώρες της G20, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, της Ρωσίας και των κρατών πετρελαίου, θα καλύψουν τα υπόλοιπα. Υπάρχει όμως, όπως είπε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο κίνδυνος να γίνουν όλα πολύ αργά. Ο κόσμος χρειάζεται παρέμβαση από την G7, διαφορετικά οι ζωές θα συνεχίσουν να χάνονται. Ο κόσμος δεν μπορεί να αντέξει ένα εμβόλιο τύπου απαρτχάιντ.
Ο Gordon Brown είναι πρώην πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας. Είναι ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ για την Παγκόσμια Εκπαίδευση και πρόεδρος του συμβουλίου του International Commission on Financing Global Education Opportunity.
Latest News
H Γερμανία πρέπει να κάνει μεταρρυθμίσεις
Pολλές μεταρρυθμίσεις υπέρ της ανάπτυξης θα κοστίσουν ακριβά
Οι έννοιες του Νοήματος και της Διαδικασίας στο σύγχρονο Μάνατζμεντ
Η κατανόηση πρέπει επιτακτικά να αντικαταστήσει τη ξέφρενη διαδικασία, διαφορετικά το μάνατζμεντ θα συνεχίσει να είναι μια απανθρωποποιημένη βιομηχανία τέτοιων παράλογων κανονισμών
Δημόσιο vs Ιδιώτες, σημειώσατε ΣΔΙΤ!
Η αέναη διαμάχη κρατιστών και αντικρατιστών συνθέτει τελικά και αυτή ένα ψευδοδίλημμα
Διοικητικές κυρώσεις για τη διαβίβαση δεδομένων στην πλατφόρμα myDATA – Γ’ Μέρος
Έναρξη, διαδικασία και λεπτομέρειες εφαρμογής των κυρώσεων
Η πορεία της ελληνικής οικονομίας «αντίβαρο» στις αβεβαιότητες
Η οικονομική ανάπτυξη δημιουργεί χρηματοδοτικούς πόρους
Συνεχείς επενδύσεις στην πορεία προς την αναβάθμιση
Το Χρηματιστήριο Αθηνών καλείται να προσελκύσει νέες εταιρείες και να αυξήσει το βάθος της αγοράς του
Δυναμικά στις αποκρατικοποιήσεις, δυναμικά στην ανάπτυξη
Σειρά από μεταρρυθμίσεις που θα ενισχύσουν ακόμη περισσότερο οικονομικά τη χώρα
Προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί ένας φορέας ως αναθέτουσα αρχή και οργανισμός δημοσίου δικαίου
Η πρόσφατη περίπτωση του ΣτΕ με το Ινστιτούτο Φαρμακευτικής Έρευνας & Τεχνολογίας
Κάνοντας τις αναδυόμενες τεχνολογίες ασφαλείς για τη δημοκρατία
Αυτό που ξεχωρίζει τη σημερινή τεχνολογία είναι ότι έχει φτάσει σε σημείο που ακόμη και οι δημιουργοί της αγωνίζονται να την κατανοήσουν
Οι Παρακαταθήκες του 1821 και η Σύγχρονη Ελλάδα
Οι παρακαταθήκες του 1821 είναι ιδεολογικές, είναι κοινωνικές, είναι θεσμικές, είναι πολιτικές και είναι και οικονομικές