Goldman Sachs: Οι δύο προβλέψεις για την ευρωπαϊκή οικονομία

Τις εκτιμήσεις τους για την πορεία ανάκαμψης της ευρωζώνης, αλλά και για το πότε θα αρχίσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να χαλαρώνει τα μέτρα στήριξης, διατυπώνουν αναλυτές της Goldman Sachs. Μάλιστα τολμούν δύο  σημαντικά προβλέψεις αναφορικά με το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων (ΡΕΡΡ) και την αναθεώρηση  του Συμφώνουν  Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

Μιλώντας στην εκπομπή του CNBC «Street Signs Europe», ο Sven Jari Stehn, επικεφαλής οικονομολόγος της Goldman Sachs, δήλωσε ότι οι τελευταίες ανακοινώσεις της Fed «θα πρέπει να κάνουν το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ πιο σίγουρο ότι μπορεί να αρχίσει να μειώνει τις αγορές PEPP (το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων) αργότερα μέσα στο έτος»

Μάλιστα εκτίμησε ότι κατά τη συνεδρίαση του Σεπτεμβρίου, η ΕΚΤ θα λάβει αποφάσεις περιορισμού του προγράμματος.

Η Goldman Sachs την περασμένη εβδομάδα εκτίμησε ότι η αύξηση του ΑΕΠ κατά 5,4% για τη ζώνη του ευρώ φέτος, στηρίζεται στην πρόοδο των προγραμμάτων εμβολιασμού.

Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν ανησυχίες ότι ο πληθωρισμός δεν θα διαμορφωθεί στα επιθυμητά επίπεδα για την ΕΚΤ, παρά τη χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων στις διάφορες οικονομίες του ευρώ. Αυτό συνεπώς απαιτεί συνεχή υποστήριξη από την κεντρική τράπεζα.

Η Goldman αναμένει μόνο «σταδιακή αύξηση» του βασικού πληθωρισμού στο 1,5% το τέταρτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους. Η εντολή της ΕΚΤ είναι να διασφαλίσει τη σταθερότητα των τιμών με στόχο τον πληθωρισμό «κοντά αλλά κάτω του 2%».

Επίσης, εν μέσω πανδημίας οι κυβερνήσεις αύξησαν τη δημοσιονομική τους στήριξη και χαλάρωσαν τους προϋπολογισμούς τους – μια προσέγγιση που έρχεται σε αντίθεση με τα μέτρα λιτότητας που είχε εφαρμόσει η ζώνη του ευρώ μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008.

Αυτή η προσέγγιση ήταν δυνατή επειδή και τα 19 έθνη του ευρώ αποφάσισαν να άρουν προσωρινά τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ, ώστε να έχουν περιθώρια να ξοδέψουν περισσότερα και να μειώσουν το οικονομικό σοκ της πανδημίας. Ωστόσο, τα 19 έθνη αναμένεται να συζητήσουν την αναθεώρηση των δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ, οι οποίοι θεωρούνται από ορισμένους ως υπερβολικά περιοριστικοί και ξεπερασμένοι.