Το αυξανόμενο πυρηνικό οπλοστάσιο της Κίνας – «Μία από τις μεγαλύτερες αλλαγές στη γεωστρατηγική ισχύ που έγινε ποτέ»
Οι ΗΠΑ πιστεύουν ότι το Πεκίνο θα τετραπλασιάσει το οπλοστάσιό του σε πυρηνικές κεφαλές μέχρι το 2030. Θα μπορούσε αυτό να ανατρέψει την ισορροπία δυνάμεων στην Ασία;
Στις 27 Ιουλίου, η Κίνα έγινε η πρώτη χώρα που πέταξε γύρω από τη Γη ένα υπέρ-υπερηχητικό όχημα αερολίσθησης (hypersonic glide vehicle / HGV) ένα σκάφος που ταξιδεύει με πάνω από πέντε φορές την ταχύτητα του ήχου.
Προωθήθηκε από έναν πύραυλο που μπορεί να πετάξει πάνω από τον Νότιο Πόλο, αποφεύγοντας την αντιπυραυλική άμυνα των ΗΠΑ που επικεντρώνεται στον Βόρειο Πόλο – και δίνοντας στους Κινέζους έναν εναλλακτικό τρόπο να χτυπήσουν στόχους στην Αμερική.
Αυτή η δοκιμή ήταν η τελευταία σε μια σειρά αποκαλύψεων σχετικά με τις αυξανόμενες πυρηνικές ικανότητες της Κίνας που έχουν προκαλέσει πολλαπλές κρούσεις του κώδωνα κινδύνου στην Ουάσιγκτον. Νωρίτερα αυτό το μήνα, το Πεντάγωνο δήλωσε ότι πιστεύει ότι η Κίνα έχει επιταχύνει τα πυρηνικά της σχέδια και θα τετραπλασιάσει το οπλοστάσιό της, σε τουλάχιστον 1.000 κεφαλές μέχρι το 2030.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η Κίνα έχει καταπλήξει την Ουάσιγκτον με τον αμείλικτο ρυθμό συσσώρευσης συμβατικών στρατιωτικών δυνάμεων, από μαχητικά αεροσκάφη και βομβαρδιστικά έως υποβρύχια και πολεμικά πλοία. Το ναυτικό της είναι πλέον μακράν το μεγαλύτερο στον κόσμο.
Όμως ο συνδυασμός από την υπέρ-υπερηχητική δοκιμή και την προειδοποίηση για τις κεφαλές έχει εστιάσει τώρα την προσοχή σε μια δυνητικά δραματική αλλαγή που λαμβάνει χώρα στη στάση του Πεκίνου όσον αφορά τα πυρηνικά.
Οι στρατιωτικοί ηγέτες στην Ουάσιγκτον αντιμετωπίζουν δύο κρίσιμα ερωτήματα. Μετά από δεκαετίες σταδιακής αύξησης των πυρηνικών της δυνάμεων, η Κίνα στρέφεται προς μια λιγότερο αμυντική προσέγγιση που έχει τη δυνατότητα να αλλάξει σημαντικά την ισορροπία δυνάμεων στην Ανατολική Ασία. Θα μπορούσε αυτό να επιτρέψει στην Κίνα να νικήσει σε μια σύγκρουση με τις ΗΠΑ για την Ταϊβάν, εξουδετερώνοντας την απειλή από τα αμερικανικά πυρηνικά όπλα;
Ο στρατηγός Μαρκ Μάιλι, αρχηγός του διακλαδικού γενικού επιτελείου των ΗΠΑ, περιέγραψε τη δοκιμή, η οποία δημοσιοποιήθηκε για πρώτη φορά από τους Financial Times, ως πολύ κοντά σε μια «στιγμή Sputnik», αναφερόμενος στη Σοβιετική Ένωση που εκτόξευσε δορυφόρο στο διάστημα το 1957.
«Είμαστε μάρτυρες σε μια από τις μεγαλύτερες αλλαγές στη γεωστρατηγική ισχύ που έχει βιώσει ποτέ ο κόσμος», δήλωσε ο Μάιλι στους FT.
«Αυτή η αλλαγή συμβαίνει παράλληλα με μια θεμελιώδη αλλαγή στον χαρακτήρα του πολέμου», προσθέτει ο Μάιλι. «Πρέπει να δράσουμε επειγόντως για να αναπτύξουμε ικανότητες σε όλους τους τομείς – ξηρά, θάλασσα, αέρα, διάστημα, κυβερνοχώρο και τις στρατηγικές πυρηνικές μας δυνάμεις – για να αντιμετωπίσουμε αυτό το εξελισσόμενο παγκόσμιο τοπίο. Πρέπει να δράσουμε τώρα. Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να καταδικάσουμε τις μελλοντικές μας γενιές σε αποτυχία».
Ενώ το Πεντάγωνο παρακολουθεί όλο το φάσμα της στρατιωτικής επέκτασης που προωθείται από τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό, η πυρηνική κλιμάκωση έχει τραβήξει τεράστια προσοχή επειδή συνέβη τόσο γρήγορα.
Ο ναύαρχος Τσαρλς Ρίτσαρντ, ο οποίος διοικεί τις πυρηνικές δυνάμεις των ΗΠΑ ως επικεφαλής της Στρατηγικής Διοίκησης, είπε τον Αύγουστο ότι η έκφραση «κόβει την ανάσα» μπορεί να μην είναι αρκετή για να περιγράψει την επέκταση. Ο στρατηγός Τζον Χάιτεν, υπαρχηγός των του διακλαδικού επιτελείου πρόσθεσε πρόσφατα τη δική του προειδοποίηση για τις συνέπειες.
«Όλα τα υπέρ-υπερηχητικά όπλα που κατασκευάζουν, όλα τα πυρηνικά όπλα που κατασκευάζουν, δεν προορίζονται για τον δικό τους πληθυσμό», είπε ο Χάιτεν. «Προορίζονται για τις ΗΠΑ… Πρέπει να το θεωρήσουμε δεδομένο και πρέπει να το συμπεριλάβουμε αυτό στα σχέδια μας».
Ωστόσο, η κινεζική επέκταση είναι επίσης θέμα σε μια συζήτηση στην Ουάσιγκτον σχετικά με το πώς οι ΗΠΑ θα πρέπει να αναδιαρθρώσουν τις πυρηνικές τους δυνάμεις. Ο Τζέφρι Λούις, ειδικός σε θέματα μη διάδοσης πυρηνικών στο Middlebury Institute of International Studies, λέει ότι η αύξηση των πυρηνικών της Κίνας έχει αποκαλύψει το αυτοκαταστροφικό αποτέλεσμα της πολιτικής των ΗΠΑ.
«Οι κυβερνήσεις Μπους και Ομπάμα ισχυρίστηκαν ότι αν διατηρούσαμε ένα απόθεμα πυρηνικών όπλων τρεις ή τέσσερις φορές μεγαλύτερο από την Κίνα, το Πεκίνο θα αποθαρρυνόταν από το να προσπαθήσει να φτάσει τα αμερικανικά αποθέματα», λέει. «Αλλά, πώς πάει αυτό;»
Αμοιβαία ευπάθεια
Από τότε που η Κίνα πραγματοποίησε την πρώτη δοκιμή ατομικής βόμβας το 1964, έχει διατηρήσει μια ελάχιστη πολιτική αποτροπής που στηρίζεται σε μια «λιτή, αλλά, και αποτελεσματική πυρηνική ισχύ». Ήταν προσαρμοσμένη για να διασφαλίσει ότι η Κίνα, η οποία διατηρεί πολιτική «μη πρώτης χρήσης», είχε αρκετά πυρηνικά όπλα για να ανταποκριθεί στο όποιο πρώτο πλήγμα.
Σύμφωνα με τον Τέιλορ Φραβέλ, συγγραφέα ενός βιβλίου για τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Σρταρό με την ονομασία Active Defense (Ενεργή Αμυνα), ο Πρόεδρος Μάο Τσε Τουνγκ το 1956 είπε ότι η Κίνα χρειαζόταν ατομικές βόμβες για αποτροπή, παρόλο που τις περιέγραψε [τις δυτικές χώρες] ως «χάρτινες τίγρεις».
«Όποιος κι αν είναι ο τελικός αριθμός κεφαλών, αυτή η επέκταση είναι η πιο σημαντική αλλαγή στο πρόγραμμα πυρηνικών όπλων της Κίνας από τότε που δοκίμασε την πρώτη της ατομική βόμβα», λέει ο Φραβέλ σχετικά με τις προβλέψεις στην ειδική Αναφορά Κινεζικών Ενόπλων Δυνάμεων του Πενταγώνου.
Στην έκθεσή του, το Πεντάγωνο ανέφερε ότι οι Πυραυλικές Δυνάμεις του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού θα τετραπλασιάσουν τα αποθέματα τους σε τουλάχιστον 1.000 πυρηνικές κεφαλές μέχρι το τέλος της δεκαετίας – ένας δραματικός διπλασιασμός της εκτίμησής της από μόλις πέρυσι.
Σε μια εξέλιξη που θα σηματοδοτούσε σημαντικό ορόσημο, το Πεντάγωνο είπε ότι η Κίνα μπορεί τώρα να έχει μια «εκκολαπτώμενη» πυρηνική τριάδα – που σημαίνει πυραύλους που εκτοξεύονται από ξηρά, θάλασσα και αέρα – αφού έθεσε σε υπηρεσία πέρσιβομβαρδιστικό με ικανότητα πυρηνικών.
Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός αναπτύσσει επίσης νέους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους που θα φέρουν πολλαπλές κεφαλές και κατασκευάζει εκατοντάδες σιλό για χερσαία εκτοξευόμενους διηπειρωτικούς πυραύλους. Δοκίμασε επίσης 250 βαλλιστικούς πυραύλους το 2020 — περισσότερους από το σύνολο των υπολοίπων χωρών παγκοσμίως.
Το Πεντάγωνο ανακοίνωσε ότι η Κίνα κατέστησε επιχειρησιακό τον DF-17, έναν πύραυλο μεσαίου βεληνεκούς εξοπλισμένο με υπέρ-υπερηχητικό όχημα αερολίσθησης, το 2020. Δεν έχει αναφέρει εάν η δοκιμή του Ιουλίου περιλάμβανε πύραυλο DF-17, επειδή οι λεπτομέρειες του συμβάντος παραμένουν απόρρητες.
Για να τονίσει περαιτέρω αυτή την επέκταση, το Πεντάγωνο ανέφερε ότι η Κίνα διαθέτει περισσότερους από 200 αισθητήρες στο διάστημα και αναγνωριστικούς δορυφόρους, σε σύγκριση με 120 που είχε πριν από δύο χρόνια. Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός έχει επίσης αρχίσει να εφαρμόζει ένα μερικό δόγμα «εκτόξευσης κατά την προειδοποίηση», η οποία θα επέτρεπε αντεπιθέσεις προτού ένας εισερχόμενος αμερικανικός πύραυλος φτάσει στον στόχο του, αντί να απαντήσει αφότου ένα γίνει πρώτο χτύπημα σε κινεζικό έδαφος.
Η έκθεση του Πενταγώνου και η δοκιμή του υπερ-υπερηχητικού όπλου έχουν εντείνει τη συζήτηση στην Ουάσιγκτον και στις πρωτεύουσες των συμμάχων των ΗΠΑ, από την Ιαπωνία μέχρι την Αυστραλία, σχετικά με το γιατί η Κίνα φαίνεται να αποφάσισε να εγκαταλείψει την προηγούμενη «λιτή» στάση της.
Δεδομένης της ταχείας επέκτασης, οι ειδικοί συζητούν εάν η Κίνα πιστεύει ότι χρειάζεται ένα ισχυρότερο «ελάχιστο» αποτρεπτικό μέσο, λόγω των αυξανόμενων δυνατοτήτων των ΗΠΑ ή εάν εγκαταλείπει την επί δεκαετίες ισχύουσα στάση της περί ελάχιστης αποτροπής.
«Δεν χρειάζεται να αναπτύξει κανείς το είδος των δυνατοτήτων που αναπτύσσουν [οι Κινέζοι] για να πετύχει την ελάχιστη αποτροπή», είπε ο Χάιτεν.
Ορισμένοι ειδικοί λένε ότι η Κίνα ενισχύει την ικανότητά της για αντίποινα για να αντιμετωπίσει τις προόδους των ΗΠΑ σε τομείς όπως η αντιπυραυλική άμυνα. Η Κίνα ανησυχεί όλο και περισσότερο για αυτό από το 2002, όταν η κυβέρνηση Μπους αποχώρησε από τη συνθήκη αντι-βαλλιστικών πυραύλων, η οποία περιόριζε τα επίγεια συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας.
Ενώ οι ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι οι άμυνές τους προορίζονται για περιορισμένες απειλές, όπως η Βόρεια Κορέα, η Κίνα ίσως να ανησυχεί ότι, σε περίπτωση ευρύτερης σύγκρουσης, ένα πρώτο πλήγμα των ΗΠΑ θα μπορούσε να καταστρέψει μεγάλο μέρος των πυρηνικών της δυνάμεων και ότι η Ουάσιγκτον θα χρησιμοποιήσει στη συνέχεια την αντι-πυραυλική άμυνα της να καταστρέψει τυχόν εισερχόμενους κινεζικούς πύραυλους που θα επιζούσαν ενός πρώτου πλήγματος.
Αλλά άλλοι υποστηρίζουν ότι ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ θέλει να αυξήσει το διακύβευμα για την Ουάσιγκτον για να διασφαλίσει ότι οι ΗΠΑ δεν θα προσπαθήσουν να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα για να εμποδίσουν την Κίνα να αναλάβει στρατιωτική δράση κατά της Ταϊβάν.
«Η Κίνα δεν αναπτύσσει τις πυρηνικές της δυνάμεις για να ξεφύγει από κάποια απρόσμενη επίθεση από την Αμερική», λέει η Κέιτλιν Τάλματζ, ειδικός πυρηνικών στο Πανεπιστήμιο Georgetown. «Προσπαθεί να κλειδώσει τις ΗΠΑ και την Κίνα σε ένα βαθύτερο αδιέξοδο «αμοιβαίας ευπάθειας», έτσι ώστε οι ΗΠΑ να μην μπορούν να παίξουν το πυρηνικό χαρτί σε έναν συμβατικό πόλεμο, για παράδειγμα για την Ταϊβάν».
Η ανησυχία στο Πεντάγωνο έρχεται καθώς οι σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας έχουν βαλτώσει σε μια επικίνδυνη κατάσταση, διάχυτη με διαφωνίες για την τεχνολογία, τους δασμούς και τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και από στρατιωτική αντιπαλότητα.
Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν αναμένεται να εκφράσει ανησυχίες για την πυρηνική επιτάχυνση της Κίνας όταν θα έχει μια εικονική συνάντηση με τον Σι Τζινπίνγκ τη Δευτέρα το απόγευμα, ώρα Ουάσιγκτον. Ωστόσο, το Πεκίνο έχει αντισταθεί όλα αυτά τα χρόνια στις εκκλήσεις για έναρξη συνομιλιών με την Ουάσιγκτον για τον έλεγχο των όπλων και τονίζει ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία έχουν και οι δύο πολύ μεγαλύτερα οπλοστάσια από την Κίνα.
Μακράν το πιο επικίνδυνο σημείο ανάφλεξης είναι η Ταϊβάν, καθώς η Κίνα εκτελεί ρεκόρ πτήσεων πολεμικών αεροσκαφών στη ζώνη αναγνώρισης αεράμυνας της Ταϊβάν, δοκιμάζοντας την άμυνα της χώρας και προσπαθώντας να εκφοβίσει την κυβέρνηση στην Ταϊπέι.
Ο Βιπίν Ναράνγκ, ειδικός σε θέματα πυρηνικής ασφάλειας στο MIT, πιστεύει ότι η Κίνα εμπλέκεται σε μια «εκπληκτική» πυρηνική επέκταση επειδή πιστεύει ότι «ο κίνδυνος ενός συμβατικού πολέμου με τις ΗΠΑ είναι υψηλότερος τώρα από ποτέ».
Λέει ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν είναι ο πυρηνικός πόλεμος αλλά «ένας εξαιρετικά έντονος συμβατικός πόλεμος όπου η Κίνα χρησιμοποιεί το τεράστιο οπλοστάσιο συμβατικών πυραύλων της στο θέατρο της Ασίας χωρίς φόβο για την πυρηνική κλιμάκωση των ΗΠΑ».
Μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν, οι επικριτές είπαν ότι η Κίνα θα γίνει πιο δυναμική έναντι της Ταϊβάν, καθώς ο Μπάιντεν είχε δείξει μικρή όρεξη για σύγκρουση. Ο Μπάιντεν υποστήριξε ότι η αποχώρηση θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να επικεντρωθούν περισσότερο στην Κίνα.
Ο Ρόμπερτ Άσλεϊ, ένας στρατηγός εν αποστρατεία που ήταν επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών Άμυνας μέχρι πριν από ένα χρόνο, πιστεύει ότι το Πεκίνο πιθανότατα αποφάσισε να επεκτείνει τις πυρηνικές του δυνάμεις επειδή προβλέπει είπε ότι οι ΗΠΑ θα αλλάξουν εστίαση.
«Η Κίνα είδε τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους δεμένους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν ως παράθυρο στρατηγικής ευκαιρίας», λέει ο Άσλεϊ. «Αν πιστεύει ότι αυτό το παράθυρο κλείνει επειδή οι ΗΠΑ κάνουν μια κίνηση από την άποψη κάποιου είδους στρατηγικής περιορισμού, μπορεί να επιταχύνει την επέκταση των πυρηνικών δυνάμεών τους έτσι ώστε να μην εγκλωβιστεί».
Διεύρυνση των πυρηνικών επιλογών
Ενώ αυξάνεται η σύγκλιση απόψεων ότι η Κίνα εγκαταλείπει την ελάχιστη αποτροπή, η έλλειψη διαφάνειας σημαίνει ότι δεν είναι ξεκάθαρο εάν θα έφτανε στο σημείο να απορρίψει την «καμία πρώτη χρήση». Ο Φραβέλ σημειώνει ότι η μεγαλύτερη ισχύς «δίνει στην Κίνα περισσότερες πιθανές επιλογές».
Απαντώντας στην έκθεση του Πενταγώνου, η κινεζική πρεσβεία κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι ξοδεύουν τρισεκατομμύρια δολάρια για να αναβαθμίσουν το δικό τους πυρηνικό οπλοστάσιο, απηχώντας την κριτική από τους υποστηρικτές του ελέγχου των όπλων που λένε ότι δεν χρειάζονται τόσα πολλά όπλα. Οι ΗΠΑ αναπτύσσουν επίσης υπερηχητικά όπλα, όπως και η Ρωσία.
«Ο κόσμος θα αποφασίσει ποιος αποδύεται σε μια πυρηνική τρέλα», ανέφερε η πρεσβεία.
Η Κίνα ανακοίνωσε επίσης ότι υποστηρίζει την πολιτική της «μη πρώτης χρήσης», αλλά ορισμένοι ειδικοί είναι επιφυλακτικοί. Το Πεντάγωνο είπε ότι ορισμένοι αξιωματικοί του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού είχαν συζητήσει τη πρώτη χρήση πυρηνικών όπλων σε περίπτωση που μια μη πυρηνική επίθεση «απειλεί την επιβίωση της πυρηνικής δύναμης του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού ή του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος».
Ο Τζέιμς Μαλβένον, ειδικός σε θέματα του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού στην εταιρεία αμυντικού εξοπλισμού Sosi, υποστηρίζει ότι ένας Κινέζος στρατηγός είπε κάποτε σε Αμερικανούς εμπειρογνώμονες ότι η Κίνα δεν θα μπορούσε να εγκαταλείψει το δόγμα περί «μη πρώτης χρήσης» για λόγους κύρους, αλλά θα έβρισκε «επιχειρησιακές λύσεις».
Τον Σεπτέμβριο, ένας συνταξιούχος υψηλόβαθμος Κινέζος διπλωμάτης είπε ότι το Πεκίνο μπορεί να χρειαστεί να «βελτιστοποιήσει» την πολιτική του. Ο Σα Ζουκάνγκ, πρώην πρεσβευτής για τον αφοπλισμό, είπε ότι η Κίνα ίσως πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο να μην εφαρμόσει το δόγμα περί «μη πρώτης χρήσης» για τις ΗΠΑ έως ότου η Ουάσιγκτον και το Πεκίνο καταλήξουν σε αμοιβαία κατανόηση σχετικά με το δόγμα αυτό.
Η Φιόνα Κάνινγκχαμ, ειδική περί πυρηνικών στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, υποστηρίζει ότι παραμένουν ερωτήματα σχετικά με το γιατί η Κίνα κατασκευάζει νέα σιλό και πώς θα τα χρησιμοποιήσει. Αλλά λέει ότι η συνολική επέκταση σημαίνει ότι η Κίνα έχει πλέον περισσότερες πυρηνικές επιλογές απ’ ό,τι όταν διέθετε ένα πιο μέτριο αποτρεπτικό μέσο.
«Ένα μεγαλύτερο, πιο ακριβές και ποικιλόμορφο κινεζικό οπλοστάσιο που διατηρείται σε υψηλότερη ετοιμότητα θα ήταν σύμφωνο με μια στρατηγική μόνο για αντίποινα, αλλά δίνει επίσης στην Κίνα επιλογές που δεν είχε στο παρελθόν να χρησιμοποιήσει πρώτη πυρηνικά όπλα», επισημαίνει, προσθέτοντας ότι αυτό και οι θλιβερές σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας σημαίνουν ότι «ο πυρηνικός εκσυγχρονισμός της Κίνας έχει καταστρέψει την εμπιστοσύνη των ΗΠΑ στον πυρηνικό περιορισμό του Πεκίνου».
Ο Ρίτσαρντ, ο διοικητής των πυρηνικών δυνάμεων των ΗΠΑ, λέει ότι η Κίνα «χτίζει την ικανότητα να εκτελέσει οποιαδήποτε εύλογη στρατηγική πυρηνικής χρήσης», η οποία, όπως λέει, είναι ο «τελευταίος λίθος στον τοίχο ενός στρατού ικανού για πειθαναγκασμό». Αλλά τόνισε επίσης ότι έχει πολύ ευρύτερες συνέπειες για τον αμερικανικό στρατό.
«Κάθε επιχειρησιακό σχέδιο στο Υπουργείο Άμυνας και κάθε άλλη ικανότητα που έχουμε βασίζεται στην υπόθεση ότι η στρατηγική αποτροπή θα διατηρηθεί», είπε ο Ρίτσαρντ. “Αν . . . Η πυρηνική αποτροπή δεν ισχύει, κανένα από τα άλλα σχέδιά μας και καμία άλλη ικανότητα που έχουμε δεν πρόκειται να λειτουργήσει».
Ο Μάθιου Κρόνινγκ, ο συγγραφέας της έκθεσης του Ατλαντικού Συμβουλίου για τις κινεζικές πυρηνικές δυνάμεις, λέει ότι, ενώ οι ΗΠΑ είναι σαφώς πιο «ευάλωτες», δεν πρέπει να αποδεχθούν αυτή τη κατάσταση και θα πρέπει να συνεχίσουν να αναβαθμίζουν το οπλοστάσιό τους.
«Υπάρχει ο κίνδυνος ορισμένοι πολιτικοί και νομοθέτες των ΗΠΑ να εγκαταλείψουν την επιδίωξη ποσοτικών και ποιοτικών πλεονεκτημάτων στρατηγικής δύναμης έναντι της Κίνας. Θα σήκωναν τα χέρια τους και θα έλεγαν: «Γιατί έχει σημασία; Είμαστε ήδη ευάλωτοι», λέει ο Κρόνινγκ, προσθέτοντας ότι και οι σύμμαχοι επίσης θα ανησυχούσαν.
Ο Ρόμπερτ Σούφερ, ο κορυφαίος αμυντικός αξιωματούχος της κυβέρνησης Τραμπ για την πυρηνική πολιτική, λέει ότι η Κίνα θέλει να ενισχύσει την «αμοιβαία ευπάθεια» για να υπονομεύσει τις συμμαχίες των ΗΠΑ. Προειδοποιεί για το ψυχροπολεμικό φαινόμενο της «Φινλανδοποίησης», όπου το Ελσίνκι αναγκάστηκε να υποστηρίξει τους στόχους της σοβιετικής εξωτερικής πολιτικής λόγω της συντριπτικής στρατιωτικής υπεροχής του γείτονά του.
«Η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα ή η Ταϊβάν θα μπορούσαν να αναπτύξουν πυρηνικά όπλα ή θα μπορούσαν να αρχίσουν να ικανοποιούν την Κίνα», λέει. «Η στρατηγική της Κίνας είναι να επεκτείνει την περιφερειακή της ηγεμονία και επιρροή και να προσπαθήσει να πάρει συμμάχους από τις ΗΠΑ. Όσο πιο νευρικοί γίνονται οι σύμμαχοι, τόσο περισσότερο εξυπηρετούν την Κίνα».
Καμπανάκι κινδύνου
Ο Μάικλ ΜακΚόλ και ο Μάικ Ρότζερς, δύο ανώτεροι Ρεπουμπλικάνοι νομοθέτες, ζήτησαν την περασμένη εβδομάδα από την κυβέρνηση Μπάιντεν να μοιραστεί πληροφορίες σχετικά με τις ανησυχίες που διατύπωσαν οι σύμμαχοι καθώς διεξάγει μια «ανασκόπηση της πυρηνικής στάσης».
Η επιστολή τους ήρθε ως απάντηση σε δημοσίευμα των FT ότι οι Αμερικανοί σύμμαχοι παροτρύνουν τον Μπάιντεν να μην κάνει μεγάλη αλλαγή στην πυρηνική πολιτική ανακοινώνοντας στάση «αποκλειστικού σκοπού» που θα περιέγραφε τις περιπτώσεις που οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιούσαν πυρηνικά όπλα. Οι επικριτές λένε ότι αυτό θα αποδυνάμωνε την πυρηνική ομπρέλα που παρέχει στους συμμάχους αυτό που είναι γνωστό ως «εκτεταμένη αποτροπή».
Ο Φίλιπ Ντέιβιντσον, ο πρόσφατα συνταξιοδοτημένος αρχηγός της αμερικανικής διοίκησης Ινδο-Ειρηνικού, ο οποίος προειδοποίησε νωρίτερα αυτό το έτος ότι ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός θα μπορούσε να αναλάβει στρατιωτική δράση κατά της Ταϊβάν εντός έξι ετών, λέει ότι οι άνθρωποι πρέπει να δουν την κινεζική συμβατική και πυρηνική επέκταση ως αυτό που είναι – ένα μεγάλο καμπανάκι κινδύνου.
«Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα κάνει ό,τι είπε ότι θα έκανε για να αντικαταστήσει την παγκόσμια ηγεσία των ΗΠΑ με τη δική του ηγεμονία. Η μελλοντική μας ευημερία και η ασφάλειά μας διακυβεύονται».
Η εκπληκτική επιτυχία των προγραμμάτων διάσωσης της Ευρωζώνης - Το παράδειγμα της Ελλάδας
Καθώς το κόστος δανεισμού της Ελλάδας πέφτει στα γαλλικά επίπεδα, η «περιφέρεια» του μπλοκ δείχνει την αξία της σταθερής μεταρρύθμισης
Τα οφέλη και τα όρια των ιδιωτικοποιήσεων
Μπορούμε να αντλήσουμε σημαντικά διδάγματα από την ποικίλη εμπειρία του Ηνωμένου Βασιλείου
Γιατί οι «εξαιρετικές οικονομίες» απαιτούν και μια... εξαιρετική ευελιξία
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να προσαρμόσουν τις προσεγγίσεις τους, μεταξύ άλλων μέσω προληπτικών διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση Τραμπ
Η Γαλλία, το mode της «γκρινιάρας μαμάς» και το παράδειγμα της Ελλάδας
Η σύγκλιση των γαλλικών αποδόσεων με της Ελλάδας αποτελεί έλεγχο πραγματικότητας
Κρίση χρέους αλά ελληνικά για τη Γαλλία; Η επόμενη ημέρα και τα σενάρια
Οι επενδυτές έχουν συγκλονιστεί από την πολιτική παράλυση και τα άθλια δημόσια οικονομικά
Η «παγίδα» του μεσαίου διαδρόμου στα Lidl - Γιατί οι άνδρες είναι πιο επιρρεπείς στις περιττές αγορές
Το κυνήγι θησαυρού και οι άσκοπες αγορές έχουν εδώ και καιρό οδηγήσει στην επιτυχία του λιανικού εμπορίου