Kακή αρχή για την εξεταστική

Δεν ξεκίνησε καλά η Εξεταστική Επιτροπή για τις υποκλοπές. Καθόλου καλά. Και εννοώ ακριβώς ότι δεν φαίνεται και καμία διάθεση να κάνει πράξη η κυβέρνηση αυτό που από εβδομάδων διαδηλώνει, ότι επιδιώκει να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση, διότι δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Τα κακά μαντάτα για το έργο της Επιτροπής, ήρθαν νωρίς νωρίς όταν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ζήτησαν την εκλογή διακομματικού προεδρείου στην Εξεταστική. Αντί γι’ αυτό, η κυβερνητική πλειοψηφία προχώρησε στην εκλογή μονοκομματικού προεδρείου, με πρόεδρο τον Γιάννη Κεφαλογιάννη, αντιπρόεδρο την Αννα Μάνη-Παπαδημητρίου και γραμματέα τον Στάθη Κωνσταντινίδη.

Ναι, αλλά άμα δεν έχεις τίποτε να κρύψεις, τίποτε να φοβηθείς και επιδιώκεις και εσύ να φωτιστεί αυτή η ύποπτη υπόθεση των υποκλοπών, δεν το κάνεις αυτό. Λες, ναι παιδιά, πράγματι, το καταλαβαίνω και εγώ ότι είναι πολύ σοβαρή η υπόθεση, άπτεται των δημοκρατικών θεσμών, και της λειτουργίας του πολιτεύματος, οπότε συμφωνώ να εκλέξουμε διακομματικό προεδρείο.

Δεν κάνεις το αντίθετο. Επιβεβαιώνοντας τους φόβους ότι η υπόθεση πάει κανονικά για αβαβά!

Δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα

Στο μεταξύ ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ό,τι μπορεί – όπως καταλαβαίνει κανείς, διαβάζοντας το χθεσινό θέμα της «Εφ.Συν.» – να αποδείξει ότι η παρακολούθηση του Πιτσιόρλα και του Σαγιά από την ΕΥΠ δεν ήταν δα και τίποτε το τόσο επιλήψιμο, που πρέπει να μας απασχολεί. Διότι ο Πιτσιόρλας ειδικά (τον Σαγιά τον αφήνουν σχετικά απ’ έξω) είναι ένα βδελυρό άτομο, το οποίο έκανε παρέα με κάτι εγκληματικές φυσιογνωμίες, οι οποίες, άκουσον άκουσον, έφερναν τα λεφτά τους, και έκαναν επενδύσεις στην Ελλάδα. Και εκτός από επενδύσεις (αγορά νησίδων και εκτάσεων στη Ζάκυνθο), διαχειρίζονταν και κάτι εκατομμύρια του Κατάρ, με τα οποία πληρώνονταν ελληνικά ιδιωτικά θεραπευτήρια στα οποία νοσηλεύονταν δεκάδες λίβυοι τραυματίες από τον εμφύλιο που σπαράσσει ακόμη και τώρα τη χώρα αυτή.

Το έγκλημα ενός – το αναφέρω ως παράδειγμα, όπως αναλύεται από το εμπεριστατωμένο άρθρο της εφημερίδας – είναι ότι διαθέτει το ίδιο επώνυμο με τη μάνα του σύρου προέδρου Ασαντ, άρα μιλάμε για σοβαρότατο εγκληματία!

Ωραία όλα αυτά, έχω να πω εγώ. Αλλά η παρακολούθηση των Πιτσιόρλα και Σαγιά, έγινε πολύ αργότερα από όλα αυτά, το 2016, τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο αυτού του χρόνου. Αυτό πώς να δικαιολογηθεί; Επίσης πώς δικαιολογείται το γεγονός ότι ενώ ο τότε πρωθυπουργός είχε ενημερωθεί για τις δραστηριότητες Πιτσιόρλα, αρχικά τον έχρισε υφυπουργό Ανάπτυξης, και εν συνεχεία του έδωσε και προαγωγή, χρίζοντάς τον αναπληρωτή υπουργό Ανάπτυξης;

Επιβραβεύεις έναν συνομιλητή, και αχθοφόρο αιτημάτων, μιας εγκληματικής οργάνωσης, με υπουργεία; Μάλλον πρωτότυπη μέθοδος διακυβέρνησης είναι αυτή…

Μυστήριο

Επίσης επειδή έγραφα και χθες ότι το προϊόν των παρακολουθήσεων αυτών των δύο ανδρών δεν συμπεριλαμβάνεται σε κανένα φάκελο, κανενός εισαγγελέα, δέχτηκα τηλεφώνημα από σοβαρότατο πρόσωπο της προηγούμενης διακυβέρνησης της χώρας, το οποίο με διαβεβαίωσε ότι «όλα αυτά και άλλα πολλά» είχαν σταλεί «πακέτο» στον βοηθό οικονομικό εισαγγελέα εκείνης της περιόδου κ. Γαληνό Μπρη. Και πως «είναι ψεύδος ότι δεν υπάρχουν σε κανένα δικαστικό φάκελο, υπάρχουν».

– Κάπου αλλού; ρώτησα.

– Λογικά υπάρχουν και στην ΕΥΠ, που τηρεί στο αρχείο της φάκελο για την υπόθεση αυτή, ήταν η απάντηση.

Επανήλθα στην πηγή στην οποία οφείλεται το χθεσινό πρώτο θέμα των «ΝΕΩΝ», Ανέφερα την παρέμβαση την οποία δέχθηκα αναφορικά με το θέμα, περί του «ψεύδους» ότι δεν υπάρχει σε κανένα δικαστικό φάκελο το προϊόν των παρακολουθήσεων Πιτσιόρλα – Σαγιά. Εξέφρασε έκπληξη.

Οπως μου ανέφερε (και μεταφέρω ως έχουν τα λόγια του) «προφανώς επειδή ήταν παράνομες οι παρακολουθήσεις, δεν είχαν δηλαδή την έγκριση εισαγγελέως, δεν εστάλησαν ποτέ στον οικονομικό εισαγγελέα ή σε άλλη εισαγγελική Αρχή. Γιατί γνωρίζουν αυτοί που παρακολουθούσαν τους Πιτσιόρλα και Σαγιά ότι οι εισαγγελείς θα ήταν αδύνατον να τις δεχτούν, ως αξιόπιστο αποδεικτικό υλικό, λόγω του ότι επρόκειτο για προϊόντα παράνομης παρακολούθησης».

Το αφήνω και αυτό εδώ, και όποιος γνωρίζει κάτι περισσότερο επ’ αυτών, εδώ είμαστε…

Περιμένοντας μία απάντηση

Και θα θέσω και σήμερα, το κλασικό ερώτημα που από ημερών θέτω προς τον πρώην πρωθυπουργό κ. Τσίπρα, και παρακαλώ για μία καθαρή, χωρίς υπεκφυγές, απάντηση: εγώ, ήμουν υπό παρακολούθηση επί των ημερών της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ;

Αναμένω…

Το μετρό και η ζημία του ΣΥΡΙΖΑ

Οδεύουμε ολοταχώς προς τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, και ήδη είδαμε από χθες τα προεόρτια. Καραμανλής, ο μικρός, ο Κώστας, αγκαζέ με τον υφυπουργό του Καραγιάννη, ανέβηκαν στην πόλη, παρέδωσαν έναν περιφερειακό δρόμο (έξι μήνες νωρίτερα του αναμενομένου, να το ακούσουν οι Θεσσαλονικείς και να χαρούν), και μετά μίλησαν για το μετρό της πόλης. Που συμπληρώνει σχεδόν 25 χρόνια από την ημέρα που αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί – και δεν υπολογίζει και την περίφημη τρύπα του Κούβελα, του Σωτήρη, του φίλου μου, που την άνοιξε μήπως και φιλοτιμηθεί το κράτος των Αθηνών και ξεκινήσει κάποτε το έργο. Μέσα από μύριες δυσκολίες, και άπειρα εμπόδια, τα οποία βαριέμαι και να περιγράψω πλέον (ειδικά τα αρχαιολογικά, για τα οποία η σκηνοθεσία ανήκει εξ ολοκλήρου στον ΣΥΡΙΖΑ), το έργο, επιτέλους φτάνει στο τέλος του. Μισό, κουτσουρεμένο, αλλά ολοκληρώνεται. Σε περίπου έναν χρόνο από τώρα, η πόλη θα έχει μετρό, και χιλιάδες άνθρωποι θα μετακινούνται καθημερινά να πάνε στις δουλειές γλιτώνοντας το μποτιλιάρισμα στην Εγνατία, τη Μητροπόλεως, την Τσιμισκή και τα γύρω. Το είπε ο Καραμανλής, το διαβεβαίωσε ο Καραγιάννης, τίποτε πια δεν μπορεί να σταματήσει ή να αναστείλει την ολοκλήρωσή του.

Στο τέλος, το θεωρώ απαραίτητο, όταν θα αρχίσουν να κυλούν οι συρμοί στις ράγες, θα πρέπει να μας πουν και πόσο μας στοίχισαν τα κόλπα του ΣΥΡΙΖΑ με τα αρχαιολογικά ευρήματα του σταθμού Βενιζέλου, τα οποία τάχα θα καταστρέφονταν, και μαζί και η πολιτιστική μας κληρονομιά…

Πενταήμερη στη… ΔΕΘ

Στο ίδιο πλαίσιο «όλη η Αθήνα πάει Θεσσαλονίκη αυτό το τριήμερο (που αρχίζει από αύριο)» μου είναι αδύνατον να μην αναφερθώ σε όλο αυτό το θέαμα, που θυμίζει πενθήμερη της Γ’ Λυκείου. Εκατοντάδες (ή μήπως χιλιάδες) άνθρωποι, που στελεχώνουν τον κρατικό μηχανισμό σε όλες του τις εκφάνσεις, και λειτουργίες, μετακινούνται στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να παραστούν στα εγκαίνια μιας Διεθνούς Εκθεσης, που μόνο διεθνής δεν είναι, αλλά περισσότερο μοιάζει με έκθεση του δημόσιου τομέα της οικονομίας. Υπουργεία και οργανισμοί εκθέτουν την «πραμάτεια» τους, συνοδεύοντάς τη με τόνους εντύπων τα οποία δεν έχουν καμία αξία, καθώς δεν εκπληρώνουν ούτε τη βασική τους λειτουργία, που είναι η πληροφόρηση.

Τέλος πάντων, δεν θέλω να γκρινιάξω άλλο, γιατί και η Δευτέρα εδώ είναι να το κάνω. Θα πω μόνο ότι με κάποιον τρόπο, κάπως πρέπει να αλλάξει όλο αυτό που γίνεται. Δεν έχει ουσία, δεν έχει χρώμα, και δεν έχει και αποστολή, πέραν, ουσιαστικά, από την Αθηνών ανάβαση στη Θεσσαλονίκη…