Παρακολουθώ τη διαχείριση της «υπόθεσης Πολάκη» και παρατηρώ ότι μερικές φορές η «δημόσια σφαίρα» κινείται με διάφορα αντανακλαστικά που προσφέρουν «έτοιμες απαντήσεις» που συχνά δεν πατάνε στην πραγματικότητα.
Προφανώς και η ανακοίνωση του γραφείου του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ ότι καθαιρέθηκε ο βουλευτής Χανίων από τη θέση του Τομεάρχη Διαφάνειας και η παραπομπή με απόφαση του ίδιου του Τσίπρα στην Επιτροπή Δεοντολογίας, κατατείνουν προς την αποπομπή του.
Όμως, μην υποτιμάτε καθόλου και το «θα τα πούμε όλα στην πολιτική γραμματεία και την Κεντρική Επιτροπή» του ίδιου του Πολάκη.
Ας μην ξεχνάμε ότι όσα λέει ο Πολάκης είναι πράγματα που τα πιστεύει ένα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, άρα και του εκλογικού σώματος. Και προφανώς αυτό θα πάει να υποστηρίξει «στα όργανα». Με σκοπό να κάνει δύσκολη την αποπομπή του, καθώς ξέρει να μιλάει σε αυτό το ακροατήριο.
Όντως στα μάτια πολλών ένα τμήμα του «μηντιακού σύμπαντος» στη χώρα την προηγούμενη δεκαετία υπηρέτησε συγκεκριμένες «πολιτικές ατζέντες», με αποκορύφωμα τις παραμονές της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και την περίοδο του δημοψηφίσματος.
Αντίστοιχα, πολλοί πιστεύουν ότι υπάρχει πρόβλημα με το πώς οι δικαστικοί λειτουργοί αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους.
Και βέβαια οι τράπεζες είναι αντικείμενο μεγάλης κριτικής, το ίδιο και το ΤΧΣ ή η ΑΑΔΕ.
Μάλιστα, πιο ενδιαφέρον έχει να δούμε αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει -που μάλλον δεν έχει…- κάποια πρόθεση να ανταποκριθεί σε αυτές τις ανησυχίες του εκλογικού του ακροατηρίου, παρά στο γεγονός ότι τις διατύπωσε -ή τον τρόπο που τις διατύπωσε- ο Παύλος Πολάκης.
Προφανώς θα μπορούσε κανείς να πει ότι ακριβώς επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί την εξουσία ως επί της ουσίας συστημικό κόμμα, με ένα πρόγραμμα που προφανώς δεν περιλαμβάνει «τομές» ή «ανατροπές», θέλει να απαλλαγεί από έναν βουλευτή του που παραπέμπει σε μια προηγούμενη, πιο «συγκρουσιακή» γραμμή. Ιδίως, όταν πλευρά της στρατηγικής του είναι και η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση.
Μόνο που για τον ίδιο λόγο, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επεδίωκε να έχει στις τάξεις του έναν υποψήφιο στον προεκλογικό αγώνα, που βασική του δουλειά θα είχε να απαντάει στις αγωνίες των αγανακτισμένων ψηφοφόρων του (βλέπε και πρόγραμμα Θεσσαλονίκης το 2014-15). Ιδίως όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κυρίως διεκδικεί να ευνοηθεί από τη δυσαρέσκεια για την κυβερνητική πολιτική.
Γι’ αυτόν τον λόγο καλό είναι όντως να περιμένουμε «τα όργανα» να τοποθετηθούν.
Και περιμένοντας τα όργανα να μιλήσουν, κρατήστε ότι ο Τσίπρας εκπαραθύρωσε τον Κοντονή από τον ΣΥΡΙΖΑ με τον ίδιο τρόπο. Με διαρροή πέριξ του προέδρου και του «γραφείου συνετισμού.»
ΥΓ. Το ΚΚΕ που καμιά συμπάθεια δεν έχει ούτε για τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε για τον Πολάκη, ορθά επεσήμανε ότι είναι πολύ προβληματική η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης με αφορμή πολιτική τοποθέτηση. Η ποινικοποίηση του πολιτικού λόγου είναι σε κάθε περίπτωση δρόμος επικίνδυνος.
Latest News
Πανεπιστήμια στην αγορά
Ο πραγματικός αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο
Γιατί είναι σημαντικό το ομόλογο;
Αυτές οι εκδόσεις είναι σχεδόν «υποχρεωτικές»
Η τιμή του μπρόκολου
Ποιος ασχολείται με εκδόσεις και αποπληρωμή χρεών, μόνο οι τιμές στο ράφι μετράνε
Ακριβή ασφάλεια
Το μεγαλύτερο όφελος, η «προίκα» που έχει αυτή η χώρα και μας πηγαίνει εδώ και χρόνια και ελπίζουμε και τα πολλά επόμενα, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια ρώτα δημοσιονομικής ασφάλειας
Το ζήτημα της ενεργειακής μετάβασης
Κάθε υπερβολή σε στόχους και φιλοδοξίες μπορεί να στοιχίσει ακριβά όχι μόνο σε οικονομικούς πόρους και κοινωνικές αντιδράσεις αλλά και να προκαλέσει σοβαρές πολιτικές αναταράξεις
Γιατί δεν πληρώνει;
Το σύγχρονο «γεφύρι της Αρτας», συνεχώς το «άδειαζαν» και συνεχώς αυτό ξαναγέμιζε
Η Δύση και το Ισραήλ
Η ισραηλινή κυβέρνηση, θα πρέπει να καταλάβει ότι ο δυτικός κόσμος που την στηρίζει, εξυπηρετεί την ιστορία και όχι προσωπικές φιλοδοξίες και διάφορες άλλες επιδιώξεις
Ευρωεκλογές στην κόψη του ξυραφιού
Οσον αφορά τα πρόσωπα που επιλέγονται για υποψήφια, ελάχιστα τηρούν τα απαραίτητα κριτήρια
Η χώρα «πάει καλά», αλλά αυτό δεν είναι αρκετό
Να κάνουν «εικόνα» τη βελτίωση που υπάρχει σε επίπεδο μεγεθών
Ευρωψηφοδέλτια με όρους casting «μαϊντανών»
Ο τρόπος που τα κόμματα φτιάχνουν τα ευρωψηφοδέλτιά τους είναι ενδεικτικός του πώς αντιμετωπίζουν τους πολίτες