
Καθώς διαβάζω και ακούω την ίδια «ψυχοπονιάρικη» προεκλογική ρητορική των κομμάτων για τη φορολογία και τους φορολογουμένους, διερωτήθηκα αν διαβάζουν ή έχουν διαβάσει τα διαχρονικά στατιστικά στοιχεία για τη φορολογία στην Ελλάδα ή υποτιμούν τη νοημοσύνη των εργαζομένων βλέποντας μόνο την «έμπροσθεν πήραν» και ουχί και την «όπισθεν» των δικών τους «κατορθωμάτων» επί των δικών τους κυβερνητικών ημερών, όπως θα έλεγε ο Αίσωπος.
Διότι, πώς μπορεί να εξηγηθούν οι επισημάνσεις ότι σήμερα τα ελληνικά νοικοκυριά είναι περίπου στο τέλος του πίνακα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε αγοραστική δύναμη ή ότι οι έμμεσοι φόροι, που είναι πραγματικά «άδικοι», που «χτυπούν τους πιο ευάλωτους και τη μεσαία τάξη», υπερισχύουν των άμεσων φόρων, και άλλα ηχηρά παρόμοια, ενώ είναι δικά τους «επιτεύγματα»; Η μελαγχολική αυτή διαπίστωση επιβεβαιώνεται από τον παρατιθέμενο πίνακα και άλλα διαχρονικά στοιχεία που αφορούν «έργα και ημέρας» πολύχρωμων κυβερνήσεων ή διαφορετικών «ιδεολογιών» και αντίστοιχων προγραμμάτων («φιλελεύθερα», «σοσιαλιστικά», «αριστερά», «προοδευτικά», «δημοκρατικά», «ολιγαρχικά», «φιλολαϊκά», «πονόψυχα για τη μεσαία τάξη» κ.λπ.).
Συγκεκριμένα, αναφέρω μερικά στοιχεία:
Κατά την κρίσιμη περίοδο 2009-2022, κατά την οποία κυβέρνησαν όλα τα κόμματα που «μαλώνουν» για τη φορολογία, η συμμετοχή των μισθωτών και συνταξιούχων στο σύνολο των φόρων ανήλθε το 2019 (ΣΥΡΙΖΑ) στο 66,9%, που αποτελεί ρεκόρ όλων των εποχών! Το προηγούμενο ρεκόρ (65,9%) σημειώθηκε το 1985 (ΠΑΣΟΚ). Σημειώνεται ακόμα ότι το ίδιο έτος η συμμετοχή μόνο των μισθωτών στον φόρο διαμορφώθηκε στο 48,2%, που αποτελεί ρεκόρ που ακόμα δεν έχει καταρριφθεί! Επίσης, ρεκόρ συμμετοχής στον φόρο σημείωσαν το 2013 (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ) και τα «περήφανα γηρατειά» (27%), που εξακολουθεί να είναι το υψηλότερο από το 1961 έως σήμερα!
Κατά την ίδια κρίσιμη περίοδο 2009-2022 η σχέση «άδικων» έμμεσων και άμεσων φόρων σημείωσε ρεκόρ το 2017 (ΣΥΡΙΖΑ) και ήταν 1,87 φορές. Αυτή η σχέση – ρεκόρ παραμένει, αφού η προηγούμενη σημειώθηκε το 1997 (ΠΑΣΟΚ, με 1,75 φορές).
Ενδιαφέρουσα για όσους βλέπουν μόνο την «έμπροσθεν πήραν» του Αισώπου είναι και η διαπίστωση για τον φορομπηχτισμό, όπως προκύπτει από τη δυσανάλογη μεταβολή του ονομαστικού ΑΕΠ και των φόρων ή ΦΠΑ (όταν η σχέση είναι πάνω από τη μονάδα). Η σχέση αυτή αποτελεί κόλαφο για όλες τις κυβερνήσεις από το 2009 έως και το 2016, όταν, ενώ η μεταβολή του ονομαστικού ΑΕΠ ήταν αρνητική, τα φορολογικά έσοδα και ο ΦΠΑ παρουσίαζαν αύξηση! Το 2010 (ΠΑΣΟΚ), ενώ το ονομαστικό ΑΕΠ μειώθηκε κατά -3,9%, ο ΦΠΑ αυξήθηκε κατά… 4,8%!!! Επίσης, το 2016 (ΣΥΡΙΖΑ), ενώ το ονομαστικό ΑΕΠ μειώθηκε κατά 0,7%, ο ΦΠΑ αυξήθηκε κατά… 6,3%!!! Πάντως, και κατά την περίοδο της ανάπτυξης, το 2017 (ΣΥΡΙΖΑ) σημειώθηκε ρεκόρ φορομπηχτισμού (κατά 4,26 φορές), ενώ το προηγούμενο ρεκόρ σημειώθηκε το 1998 (ΠΑΣΟΚ) κατά 1,86 φορές και το 2022 (ΝΔ) κατά 1,85 φορές. Το προηγούμενο σημειώθηκε το 2006 (ΝΔ) με 1,86 φορές!!!
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης αναφέρθηκε και στο σημερινό (68% με ΕΕ=100) χαμηλότερο (τρεις θέσεις από το τέλος) κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας σε μονάδες αγοραστικής δύναμης, ενώ γνώριζε ότι το 2009 η ΝΔ παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ τού «Λεφτά Υπάρχουν» ποσοστό 95%, το οποίο άρχισε να κατρακυλά στο 85% το 2010, στο 75% το 2011 και στο 71% το 2012, για να φτάσει το 2018 και το 2019 στο 66%, στο 62% το 2020 και σήμερα στο 68%.
Αλλά δεν έλειψε, όπως ο Μάρτης από τη Σαρακοστή, και η περιβόητη ως δρυς πεσούσα και συνεχώς ξυλευόμενη και χαρακτηριζόμενη ως «αδύναμη» και «ευάλωτη» μεσαία τάξη. Αλλά ποια είναι η «μεσαία τάξη»; Κατά τον ΟΟΣΑ, ως μεσαία τάξη χαρακτηρίζονται τα νοικοκυριά με ένα άτομο με εισόδημα από 6.294 έως 16.783 ευρώ, με δύο άτομα μεταξύ 8.901 και 23.735 ευρώ και με τρία άτομα μεταξύ 10.901 και 29.069 ευρώ, αλλά για οικονομίες που λειτουργούν ορθολογικά. Ομως, για την ελληνική οικονομία με υψηλή παραοικονομία και φοροδιαφυγή, τη «μεσαία τάξη» αποτελούν το… 91% των φορολογουμένων! Δηλαδή, μεγάλο μέρος και της ελληνικής μεσαίας τάξης δεν δηλώνει τα πραγματικά της εισοδήματα.


Latest News

Ο στόχος του χρέους
Το επόμενο που έρχεται και είναι ο μεγάλος εθνικός στόχος, γιατί όχι ένα χρέος κοντά στο 100% του ΑΕΠ λίγο μετά το 2030...

Σε μια κανονική χώρα η δικαιοσύνη θα έψαχνε την Αλήθεια για το πολιτικό χρήμα, και η αντιπολίτευση θα πρωτοστατούσε σε αυτό το αίτημα
Κάποια στιγμή πρέπει να εξετάσουμε τι σημαίνει θεσμική αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων. Και η διαφάνεια στο πολιτικό χρήμα είναι εξόχως κρίσιμο ζήτημα.

Η ελευθερία στην περιέργεια – Μια τεράστια μεταρρύθμιση
Σε εποχές μετασχηματισμού η ανάπτυξη δεν είναι, όπως κάποιοι νομίζουν, μία απλή τεχνική διαδικασία - Απαιτεί όραμα, τόλμη και ελεύθερο χώρο στην περιέργεια

Τα «μαύρα» ενοίκια
Αν κάτι ξένισε είναι η σπουδή για μια ακόμα φορά με την παρούσα κυβέρνηση να δώσει πρώτα νέα επιδόματα, αντί να προηγηθούν φοροελαφρύνσεις

Οταν διώχνεις έναν κεντρικό τραπεζίτη
Ο Τραμπ βλέπει τον εκπρόσωπο ενός ανεξάρτητου θεσμού, όπως είναι η κεντρική του τράπεζα, είτε ως κομματικό αντίπαλο είτε ως ένα απλό στέλεχος της διοίκησης

Η τεχνολογία και τα νέα σύνορα των επιχειρήσεων
Η ψηφιοποίηση δεν αλλάζει μόνον τον τρόπο που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, αλλά υπαγορεύουν και πώς ή πού θα έπρεπε να λειτουργήσουν….

Φραγκίσκος: Ο Πάπας που ξανάδωσε ηθικό κύρος στην Καθολική Εκκλησία
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Καθολική Εκκλησία ο Πάπας Φραγκίσκος κατάφερε να ξαναδώσει στην Καθολική Εκκλησία ένα μέρος από το χαμένο κύρος της

Τι κάνει η Ελλάδα;
Το πρόβλημά μας είναι ότι συνήθως όλα αυτά τα «θάβουμε κάτω από το χαλί» και όταν σκάει μια κρίση, αρχίζουμε να τα συζητάμε

Αδιέξοδη πολιτική
Η εισαγωγή των δασμών έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για την οικονομία των ΗΠΑ

Η πολιτική Τραμπ απειλεί το οικοδόμημα της Δύσης
Η δασμολογική πολιτική Τραμπ είναι βραχυπρόθεσμα στασιμοπληθωριστική για τις ΗΠΑ, αυξάνοντας τον εγχώριο πληθωρισμό και συρρικνώνοντας την οικονομική δραστηριότητα