Οι επιβαρυντικές συνέπειες για τους οφειλέτες όταν γίνεται λόγος για αναγκαστική εκτέλεση είναι δεδομένες. Παρόλα αυτά, η γραμμή που ενώνει τις επιβαρυντικές με τις εξαιρετικά επαχθείς για τους οφειλέτες συνέπειες, αν και πολλές φορές δυσδιάκριτη, μπορεί να αποβεί ουσιωδώς κρίσιμη για εκείνους, προκειμένου να επιτύχουν με την κατ’ άρθρο 933 ΚΠολΔ ανακοπή την ακύρωση της εκτελεστικής διαδικασίας.
Ειδικότερα, η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται, αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, το δικαίωμα θεωρείται ότι ασκείται καταχρηστικά και όταν η συμπεριφορά του δικαιούχου πριν από την άσκηση του, καθώς και η πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε στο διάστημα που μεσολάβησε, δεν δικαιολογούν τη μεταγενέστερη άσκησή του και καθιστούν αυτή μη ανεκτή κατά τις περί δικαίου αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου. Ειδικότερα, κατά το άρθρο 281 ΑΚ η άσκηση του δικαιώματος, όπως αυτό της καταγγελίας της σύμβασης, απαγορεύεται, αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος. Όμως μόνο το γεγονός ότι η άσκηση του δικαιώματος στη συγκεκριμένη περίπτωση επιφέρει βλάβη, έστω και μεγάλη, στον οφειλέτη, δεν αρκεί για να χαρακτηρίσει ως καταχρηστική την άσκησή του, αλλά πρέπει να συνδυάζεται και με άλλες περιστάσεις, όπως συμβαίνει όταν ο δανειστής δεν έχει στην πραγματικότητα συμφέρον από την άσκηση του δικαιώματος του. Στο πλαίσιο αυτό ο δανειστής, ο οποίος ασκώντας συμβατικό δικαίωμά του επιδιώκει την είσπραξη της απαίτησής του, ενεργεί ασφαλώς προς ικανοποίηση θεμιτού συμφέροντος του, συνυφασμένου με τη διαχείριση της περιουσίας του, τον τρόπο της οποίας αυτός ελεύθερα κατ’ αρχήν αποφασίζει, εκτός, και πάλι αν στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει υπέρβαση και μάλιστα προφανής των αρχών της καλής πίστης, των χρηστών ηθών και του κοινωνικού και οικονομικού σκοπού του δικαιώματος. Αυτό συμβαίνει και όταν ή συμπεριφορά του δανειστή που προηγήθηκε της άσκησής του δικαιώματος του, σε συνδυασμό με την πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε στο μεσοδιάστημα, δημιούργησαν στον οφειλέτη την εύλογη πεποίθηση ότι ο δανειστής δεν θα ασκούσε το δικαίωμά του στο χρόνο που το άσκησε, με αποτέλεσμα η πρόωρη άσκησή του να προκαλεί επαχθείς συνέπειες στον οφειλέτη και να εμφανίζεται έτσι αδικαιολόγητη και καταχρηστική.
Σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο λοιπόν οι τράπεζες, ως χρηματοδοτικοί οργανισμοί που ασκούν αποφασιστική επίδραση στην ανάπτυξη και στη λειτουργία των χρηματοδοτούμενων απ’ αυτές επιχειρήσεων, έχουν αυξημένη ευθύνη κατά την άσκηση του χρηματοδοτικού τους έργου και οφείλουν να μεριμνούν για τα συμφέροντα των επιχειρήσεων που χρηματοδοτούν, αφού από τη φύση της ή πιστωτική σχέση, ως διαρκής έννομη σχέση ιδιαίτερης εμπιστοσύνης μεταξύ των συμβαλλομένων, επιβάλλει την υποχρέωση πίστης και προστασίας από την πλευρά των τραπεζών των συμφερόντων των πελατών τους, ώστε να αποφεύγονται υπέρμετρα επαχθείς γι’ αυτούς συνέπειες. Συνεπώς και για το λόγο αυτό η άσκηση των δικαιωμάτων τους θα πρέπει να κυριαρχείται από τις αρχές της καλόπιστης και σύμφωνης με τα χρηστά συναλλακτικά ήθη εκπλήρωσης των οφειλόμενων παροχών (ΑΚ 178, 200, 288) και να αποφεύγεται αντίστοιχα κάθε κατάχρηση στη συμπεριφορά τους. Έτσι σε περίπτωση δυσχέρειας του πιστούχου της τράπεζας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του από την πιστωτική σύμβαση λόγω πρόσκαιρης οικονομικής αδυναμίας του, που όμως υπερβαίνει τα όρια της αντοχής του, η καλόπιστη από την πλευρά της τράπεζας συμπεριφορά επιβάλλει σ’ αυτή την υποχρέωση να ανεχθεί μια εύλογη καθυστέρηση στην εκπλήρωση της παροχής του οφειλέτη, ιδίως όταν η επιδίωξη της άμεσης εκπλήρωσης της παροχής του πρόκειται να οδηγήσει σε πλήρη οικονομική καταστροφή του, χωρίς ουσιαστικό κέρδος για την ίδια.
Συμπερασματικά, η τράπεζα θα πρέπει, σε περίπτωση πρόσκαιρης οικονομικής αδυναμίας του πελάτη της, να αποφύγει την εσπευσμένη καταγγελία της μεταξύ τους πιστωτικής σύμβασης, προπάντων όταν οι απαιτήσεις της είναι ασφαλισμένες με εμπράγματες ή προσωπικές ασφάλειες και ο πελάτης της βρίσκεται σε άμεση οικονομική εξάρτηση απ’ αυτή, ούτε οφείλει σε τρίτους, αφού τότε οι παραπάνω ενέργειές της προσλαμβάνουν καταχρηστικό χαρακτήρα.
Latest News
Γυναικοκτονίες: Το αίτημα για νομική κατοχύρωση έχει ωριμάσει
Τα θύματα είναι πολλά και το αίτημα για δράση επιτακτικό
Η Ευρώπη ίσως αλλάξει, αλλά εμείς χαλαρά
«Είναι εντυπωσιακή η απόλυτη καταδίκη που επιφυλάσσει ο Ντράγκι για τις πολιτικές «εσωτερικής υποτίμησης» των μισθών που εφαρμόστηκαν κατά την διάρκεια των Μνημονίων»
Η ανάγκη εξισορρόπησης της Κίνας
Aντιμετωπίζει ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων
Η επίδραση της δημόσιας υγείας στην οικονομία
Τι συμβαίνει στη Μεγάλη Βρετανία
Γιατί χρειάζεται δημοσιονομική συγκράτηση
Ο πληθωρισμός έχει μειωθεί, οι οικονομικές συνθήκες έχουν χαλαρώσει και οι κίνδυνοι για τις προοπτικές είναι ισορροπημένοι
Πώς η Κλιματική Αλλαγή επηρεάζει τις τράπεζες
Το «Greenwashing» αποτελεί ανησυχία για τους επενδυτές και τους χρήστες δεδομένων γενικά
Πάσχα: Υποχρεωτικές αργίες και πώς αμείβονται
Τι ισχύει για Μεγάλη Παρασκευή και Μεγάλο Σάββατο - Κυριακή των Βαΐων
Η ανάγκη για επαρκή Κυβερνοασφάλεια σε υπηρεσίες Decentralized Finance
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ανακοίνωσε, στις 15 Σεπτεμβρίου 2021, ότι χρειαζόμαστε μια Ευρωπαϊκή Πολιτική Κυβερνοάμυνας
Ανάπτυξη ίσον μεταρρυθμίσεις
Μεταρρυθμιστικές προτεραιότητες αποτελούν η επιτάχυνση απονομής της δικαιοσύνης, η βελτίωση της εκπαίδευσης, η αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης
Η αναδιάρθρωση του χρέους και η συμβολή του Τσαρλς Νταλάρα
Μια τεράστια επιχείρηση που οργάνωσε η Ελληνική Δημοκρατία