Ουδείς αμφιβάλλει ότι το πολύνεκρο και αποτρόπαιο τρομοκρατικό χτύπημα του ισλαμιστικού κινήματος «Χαμάς» στο Ισραήλ την 7η Οκτωβρίου κλόνισε την (έστω και φαινομενική) ισορροπία ολόκληρου του πλανήτη. Ταυτοχρόνως, κατέστησε σαφές ότι ορισμένοι δεν μπορούν να κρύβονται στο διηνεκές πίσω από προσωπεία ούτε να πατούν σε δύο βάρκες (και δη εν μέσω θαλασσοταραχής)…
Ο Τούρκος πρόεδρος Τ. Ερντογάν φαίνεται ότι κουράστηκε να υποκρίνεται πως είναι κάτι που δεν είναι στην πραγματικότητα. Φαίνεται ότι αποφάσισε να εκφράσει απερίφραστα τα πραγματικά του αισθήματα όχι μόνον για το κράτος του Ισραήλ, αλλά και για τον Δυτικό Κόσμο (Ε.Ε. και ΗΠΑ). Φαίνεται ότι καταπιεζόταν αφόρητα όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα, κατά το οποίο υποκρινόταν ότι επιθυμεί την αποκατάσταση των σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ. Φαίνεται, όμως, και ότι δεν αντέχει πλέον να παριστάνει τον σύμμαχο των ΗΠΑ, αλλά και να προσποιείται ότι συμμερίζεται τους γεωπολιτικούς και γεωστρατηγικούς στόχους του ΝΑΤΟ.
Έχοντας ήδη ξεπεράσει προ πολλού τα όρια (αφενός απειλώντας την ενότητα του ΝΑΤΟ στο νοτιοανατολικό του τμήμα με τον στρατιωτικοποιημένο αναθεωρητισμό κατά της Ελλάδος και αφετέρου εξυπηρετώντας εντέχνως τη Ρωσία με πολλαπλές διευκολύνσεις εν μέσω του Ρωσοουκρανικού πολέμου αλλά και με τους στυγνούς του εκβιασμούς για την επικείμενη ένταξη της Σουηδίας στους κόλπους της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας) έρχεται τώρα να αντιταχθεί ευθέως και προκλητικότατα στις ΗΠΑ. Οι ισχυρότατοι δεσμοί της Τουρκίας με τη Χαμάς, καθώς και η στενή προσωπική σχέση του Τ. Ερντογάν με τον ανώτατο πολιτικό της ηγέτη Ισμ. Χανιγιά ήταν βεβαίως δεδομένα, τα οποία ουδείς αγνοούσε. Σχεδόν όλοι, ωστόσο, είχαν τη βεβαιότητα ότι στην επίσημη (τουλάχιστον) «ζυγαριά» της Τουρκίας η σχέση της με τις ΗΠΑ θα βάρυνε περισσότερο από τη σχέση της με τη Χαμάς.
Αίφνης, ο Τούρκος πρόεδρος αποφάσισε ότι η συμπόρευση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ τον κάνει να ασφυκτιά. Ακολούθως, έσπευσε να δηλώσει επισήμως την αμέριστη υποστήριξή του προς τη Χαμάς, αποκαλώντας την μάλιστα όχι τρομοκρατική οργάνωση, όπως την θεωρούν οι ΗΠΑ και η Ε.Ε., αλλά «απελευθερωτικό κίνημα» (ενώ την ίδια στιγμή αποκαλεί το κουρδικό PKK τρομοκρατική οργάνωση και απαιτεί από τις ΗΠΑ και από την Ε.Ε. να διακόψουν με τους Κούρδους κάθε σχέση). Παράλληλα, διά των επισήμων εκπροσώπων του επέκρινε με δριμύτητα την απόφαση των ΗΠΑ να σταθούν στο πλευρό του Ισραήλ
και κατέστησε σαφή την πρόθεση της Τουρκίας να παρέμβει ακόμα και με στρατιωτικά μέσα στη λωρίδα της Γάζας, προκειμένου να ακυρώσει τα σχέδια του Ισραήλ και να προστατεύσει τη Χαμάς. Σε επίπεδο επικοινωνίας και εντυπώσεων, προφανώς κατόπιν προεδρικής εντολής, κινητοποιήθηκαν προς τούτο από τον ξιφηφόρο εντός της Αγίας Σοφίας διευθυντή Θρησκευτικών Υποθέσεων Α. Ερμπάς μέχρι τον Ο. Τσελίκ και τον Ντ. Μπαχτσελί, ο οποίος μάλιστα δήλωσε πρόθυμος και έτοιμος «να πάει με τον τουρκικό στρατό στη λωρίδα της Γάζας πριν το ξημέρωμα»…
Βεβαίως, ο Τούρκος πρόεδρος μπορεί να πέταξε το φιλοαμερικανικό προσωπείο που φορούσε, αλλά το αποτύπωμά του παραμένει στο πρόσωπό του (για λίγο ακόμα ίσως). Έτσι, ενώ κατηγορεί με δριμύτητα τις ΗΠΑ για την πολιτική υποστήριξη που παρέχουν στο Ισραήλ στην παρούσα κρίση, καθώς και για την ισχυρότατη στρατιωτική παρουσία τους στη φλεγόμενη περιοχή, προώθησε τυπικά στην τουρκική βουλή την πρότασή του για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, πιθανότατα γιατί τον τρομάζει να βρεθεί παντελώς μετέωρο μέσα σε μία στιγμή εκείνο το πόδι του, το οποίο έως τώρα πατούσε στη βάρκα των ΗΠΑ…
Ο Τ. Ερντογάν διακηρύσσει με τον πλέον επίσημο τρόπο ότι διαφωνεί σφόδρα με την πολιτική των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και ότι δεν θα παραμείνει απλώς παρατηρητής. Βέβαιο πρέπει να θεωρείται ότι το Ισραήλ δεν θα επιτρέψει στην Τουρκία να απειλήσει τα ζωτικά του συμφέροντα και ότι δεν θα λησμονήσει τη σφοδρότατη τουρκική επίθεση εναντίον του. Το μεγάλο ζητούμενο είναι αν οι γραφειοκράτες του State Department και η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα αντιληφθούν επιτέλους ότι η Τουρκία δεν αποτελεί πραγματικό σύμμαχό τους, αλλά μία χώρα βαθύτατα αντιδυτική, αντινατοϊκή και αντιαμερικανική.
Ο Κωνσταντίνος Παΐδας είναι καθηγητής στο ΕΚΠΑ
Latest News
Τα 7+1 «σημεία» που δείχνουν ότι δεν αλλάζει το παραγωγικό μοντέλο στην Ελλάδα [γραφήματα]
Η εξέλιξη από την εποχή των μνημονίων μέχρι σήμερα
Από 7 κύματα η συμπεριφορά της ελληνικής κοινωνίας – Οι άξονες και τα δίπολα
Πώς άλλαξαν οι αντιλήψεις και οι αξίες από το 2000 και μετά
Τι μπορεί να δυναμώσει Μέση Ανατολή και Κεντρική Ασία
Η αλλαγή των εμπορικών προτύπων αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία για τις χώρες να επαναπροσδιορίσουν τη θέση τους στο παγκόσμιο οικονομικό πλαίσιο
Πόση είναι η διαφθορά στην Κίνα
Γιατί η κινεζική οικονομία αναπτύχθηκε ραγδαία παρά τη διαφθορά; - Και γιατί επιβραδύνεται μόλις τώρα, ύστερα από τέσσερις δεκαετίες συνεχούς άνθησης;
Τι ισχύει και πώς εφαρμόζεται η εξαήμερη εργασία - Προϋποθέσεις και αλλαγές
Το διευθυντικό δικαίωμα, ο καθορισμός ημερών αναπαύσεως μισθωτών και τα συστήματα απασχόλησης
Προσδιορισμός και φορολογία εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα
Επιχειρηματικές δαπάνες οι οποίες εκπίπτουν από τα ακαθάριστα φορολογικά έσοδα
Δημόσιο Χρέος και Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Σταθερότητας
Η προοπτική και τα ανησυχητικά στοιχεία
Τι ισχύει για την εξαήμερη εργασία στην Ελλάδα και πώς εφαρμόζεται
Οι προϋποθέσεις και οι αμοιβές και αλλαγές με Ν. 5053/2023
Crash test για τις αντοχές του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας η πράσινη ανάπτυξη
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα προς την απανθρακοποίηση
Χρηματικές αξιώσεις κατά του Δημοσίου: Η περίπτωση διακοπής της παραγραφής
Τι ισχύει στην περίπτωση διακοπής της παραγραφής των χρηματικών αξιώσεων κατά του Δημοσίου στο χρονικό σημείο της επίδοσής της στο εναγόμενο με επιμέλεια του ενάγοντος