Πολιτική: Η προεδρική κάλπη, η πρόταση μομφής και τα Τέμπη

Οι προεδρικές εκλογές ολοκληρώθηκαν με ένα διττό αποτέλεσμα. Αφενός, εξελέγη νέος Πρόεδρος Δημοκρατίας, αφετέρου η απόσταση ανάμεσα στα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης φαίνεται να μεγάλωσε ακόμη περισσότερο. Ο καθένας τράβηξε το δρόμο του και όλοι δηλώνουν ευχαριστημένοι με τις επιλογές τους και δυσαρεστημένοι με τις επιλογές των άλλων. Κοινώς, εμείς καλά τα κάναμε, οι άλλοι δεν τα έκαναν καλά, επειδή δεν έκαναν αυτό που κάναμε εμείς. Ωστόσο, άπαντες επικαλούνται την ανάγκη ανασυνθέσεων και συγκλίσεων. Είναι όμως κάτι τέτοιο εφικτό;

Το ερώτημα δεν μπορεί να απαντηθεί χωρίς να ληφθεί υπόψη η συγκυρία που διανύουμε, καθώς η σκιά των Τεμπών έχει πέσει βαριά πάνω από το πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς. Και πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι δεν πρόκειται για μία υπόθεση που θα ξεχαστεί, καθώς η κοινωνία θα αντιδρά, όσο δεν αποδίδεται δικαιοσύνη, και θα φωνάζει στους δρόμους, όσο δεν φωτίζεται η αλήθεια των γεγονότων. De facto, οι κοινωνικές αντιδράσεις ορίζουν τον πολιτικό ανταγωνισμό και αναγκάζουν τα κόμματα πρωτευόντως να «ακολουθήσουν» τη ροή των εξελίξεων και δευτερευόντως να την διαμορφώσουν. Εκ πρώτης τουλάχιστον όψεως.

Η «προεδρολογία» έφυγε, τα Τέμπη μένουν…

Η συζήτηση γύρω από τις προεδρικές κάλπες ξεκίνησε με την πλειοψηφία των κομμάτων της προοδευτικής αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΑΡ) να μιλούν για ενδεχόμενες συνθέσεις και να προκρίνουν «ευρύτερες» προοδευτικές υποψηφιότητες. Εν τέλει, ο Κώστας Τασούλας υπερψηφίστηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία, ο Τάσος Γιαννίτσης βγήκε δεύτερος στην «εκπνοή» και η Λούκα Κατσέλη τρίτη. Ο δε Χρήστος Ράμμος είχε βγει ήδη από το κάδρο πριν καν ξεκινήσει η προεδρική «κούρσα». Το κεφάλαιο προεδρικές εκλογές «έκλεισε», αλλά τα Τέμπη μένουν. Και όσο μένουν οι πολιτικές προγνώσεις «θολώνουν». Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι πολίτες θα συνεχίσουν να διαδηλώνουν, η κυβέρνηση θα παίζει «άμυνα» και τα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης θα διαγκωνίζονται -αναποτελεσματικά- για το ποιος θα εκφράσει τη διογκούμενη κοινωνική αντιπολίτευση. Αυτό αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις. Υπό αυτές τις συνθήκες, υπάρχει περιθώριο συγκλίσεων ανάμεσα στα προοδευτικά κόμματα;

Ο «κόμβος» της πρότασης δυσπιστίας και η προανακριτική

Η διαχείριση της υπόθεσης των Τεμπών, ανεξαρτήτως προθέσεων, δεν αποκλείεται να αναγκάσει τα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης να βρουν κοινό τόπο, παρά την απόσταση που δημιουργήθηκε μεταξύ τους με τις προεδρικές κάλπες. ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά «ακονίζουν» τα πολιτικά τους μαχαίρια ενόψει προανακριτικής και μένει να φανεί εάν θα κινηθούν σε παράλληλους ή συγκλίνοντες δρόμους. Άλλωστε, όλες οι πλευρές, ακόμη κι αν διαφωνούν σε επίπεδο τακτικής, αναμένουν τα τελικά πορίσματα του ΕΜΠ και του ΕΔΟΣΑΑΜ, προκειμένου να αυξήσουν το «πρέσινγκ» απέναντι στην κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, τα τελικά πορίσματα θα έχουν πιθανόν διπλή «παρενέργεια» σε πολιτικό επίπεδο. Πρώτον, θα ορίσουν το πεδίο της σύγκρουσης στην προανακριτική επιτροπή. Δεύτερον, ενδέχεται να δημιουργήσουν κοινό έδαφος μεταξύ των προοδευτικών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να κατατεθεί πρόταση δυσπιστίας εναντίον της κυβέρνησης. Και κάπως έτσι, τουλάχιστον 4 κόμματα θα κληθούν να συνυπογράψουν μία πρόταση δυσπιστίας- καθώς απαιτούνται μίνιμουμ 50 βουλευτές- η οποία έχει προαναγγελθεί από όλες τις κοινοβουλευτικές πτέρυγες της προοδευτικής αντιπολίτευσης, αλλά ακόμη δεν έχει γίνει πράξη. Θα γίνει; Μένει να φανεί.

Πάρα ταύτα, στο καίριο ερώτημα εάν μπορούν οι όποιες κοινοβουλευτικές συγκλίσεις να «γεφυρώσουν» την απόσταση μεταξύ κομμάτων και κοινωνίας, η απάντηση είναι: μάλλον απίθανο…

Πηγή: in.gr