Μπέιλι (BoE): Η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να βγάλει τη Βρετανία και τον κόσμο από την αργή ανάπτυξη

Η τεχνητή νοημοσύνη έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τα δεδομένα για τη Βρετανία και την παγκόσμια οικονομία, όπως ακριβώς συνέβη με τον ηλεκτρισμό στις αρχές του 20ού αιώνα, εκτιμά ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας (BoE), Άντριου Μπέιλι.

Τόνισε ότι οι τεχνολογίες που είναι μετασχηματιστικές βελτιώνονται συνεχώς, μειώνουν το κόστος και διευκολύνουν την καινοτομία, ενισχύοντας την παραγωγικότητα.

«Η τεχνητή νοημοσύνη μου φαίνεται ότι έχει αυτή τη δυνατότητα, και έτσι θα μπορούσε με την πάροδο του χρόνου να αυξήσει τους ρυθμούς ανάπτυξης και το κατά κεφαλήν εθνικό εισόδημα» ανέφερε στην ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Leicester.

Η Βρετανία, όπως και πολλές άλλες πλούσιες οικονομίες, αγωνίζεται να αναπτυχθεί με τον ρυθμό που ήταν φυσιολογικός πριν από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.

Αυτό έχει επιτείνει την πίεση στους κρατικούς προϋπολογισμούς. Η Βρετανίδα υπουργός Οικονομικών Ρέιτσελ Ριβς αναμένεται να ανακοινώσει περικοπές στα σχέδιά της για αύξηση των δαπανών την Τετάρτη.

Έκκληση για επίλυση των εντάσεων στις εμπορικές σχέσεις

Ο κεντρικός τραπεζίτης σημείωσε ότι η γήρανση του πληθυσμού σε μεγάλο μέρος του κόσμου σημαίνει ότι η ανάγκη χρήσης της τεχνολογίας είναι ακόμη πιο επιτακτική.

«Πρέπει να διευκολύνουμε την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης ως την πιο πιθανή τεχνολογία γενικού σκοπού που μπορεί να μετακινήσει τη βελόνα της ανάπτυξης στην οικονομία», είπε, προσθέτοντας ότι απαιτούνται επίσης επενδύσεις στις ανθρώπινες δεξιότητες για να αξιοποιηθεί η τεχνητή νοημοσύνη.

Επανέλαβε την έκκλησή του για συνεργασία μεταξύ των μεγάλων οικονομιών του κόσμου για την επίλυση των εντάσεων στο παγκόσμιο εμπορικό σύστημα, το οποίο αντιμετωπίζει αναταράξεις από τις πολιτικές του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.

«Αυτά τα δύο σημεία, οι εγχώριες μακροοικονομικές δυνάμεις και η εμπορική πολιτική, δεν είναι ασύμβατα. Κάθονται μαζί. Έτσι, για να λύσουμε αυτά τα ζητήματα, χρειαζόμαστε τις αρχές να έρθουν μαζί και να ενισχύσουν τους κανόνες εμπλοκής σε ένα πολυμερές πλαίσιο αντί να καθορίζουν δασμούς διμερώς» κατέληξε.