Με προσεγγίσεις σε δύο σημεία, αλλά και τεράστιες αποκλίσεις σε τέσσερα ουσιαστικά θέματα, προχωρεί ο κοινωνικός διάλογος για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας που έχει ως στόχο την διαμόρφωση – έως το τέλος του έτους – ενός «οδικού χάρτη» αλλαγών με στόχο την ενίσχυση των συμβάσεων.
Πρόκειται για μια διαδικασία, που θα δώσει τη δυνατότητα να βελτιωθεί η δυνατότητα υπογραφής νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας προκειμένου να αυξηθεί η κάλυψη των εργαζομένων από συμβάσεις από το 25% – 30% που είναι σήμερα στο 80%, που είναι η ευρωπαϊκή πρόβλεψη.
Η ΓΣΕΕ προσήλθε στο διάλογο «κρατώντας μικρό καλάθι προσδοκιών», θέτοντας ωστόσο εξαρχής το ζήτημα της πλήρους επαναφοράς του προηγούμενου νομικού πλαισίου των συμβάσεων.
Οι συγκλίσεις
Συγκλίσεις διαφαίνονται σε τρία ζητήματα που αφορούν το ποσοστό εκπροσώπησης των εργοδοτικών οργανώσεων ως προϋπόθεση επέκτασης της σύμβασης και τον τρόπο λειτουργίας του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ).
Αντιθέτως, σημαντικές αποκλίσεις καταγράφονται στα θέματα που θέτει η εργατική πλευρά και αφορούν τη μετενέργεια, την επεκτασιμότητα, τη συρροή και την καθολικότητα των συμβάσεων. Η ΓΣΕΕ απευθυνόμενη προς την κυβέρνηση τονίζει πως η συντριπτική πλειονότητα του κόσμου της εργασίας τάσσεται υπέρ της επαναφοράς του θεσμού στην προ μνημονίου μορφή του, με το 86% να υποστηρίζει την καθολική κάλυψη όλων των εργαζομένων και την υποχρεωτική ισχύ για όλες τις επιχειρήσεις των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Οι ελεύθερες διαπραγματεύσεις αφορούν κυρίως τις κατώτατες αμοιβές, οι οποίες πλέον ορίζονται από την κυβέρνηση και όχι μέσω των διαπραγματεύσεων μεταξύ των εργοδοτικών και εργατικών οργανώσεων. Η ΓΣΕΕ, όπως και ορισμένες εργοδοτικές οργανώσεις (έμποροι, μικρομεσαίες επιχειρήσεις), ζητούν να επανέλθει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ως μέσο προσδιορισμού των κατώτατων αμοιβών.
Η επεκτασιμότητα, αναφέρεται στην παρέμβαση, που έγινε με διάταξη νόμου του 2021 και ουσιαστικά δυσκόλεψε την δυνατότητα επέκτασης μίας συλλογικής σύμβασης εργασίας στο σύνολο των επιχειρήσεων ενός κλάδου. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να μπορούν οι εκπρόσωποι εργοδοτών και εργαζομένων να αποδείξουν ότι καλύπτουν το 50% + 1 των επιχειρήσεων ή των απασχολούμενων, αντίστοιχα, του κλάδου τους. Το υπουργείο Εργασίας προσανατολίζεται στην δραστική μείωση του απαιτούμενου ποσοστού (50% +1) όπως και στην θέσπιση ενός μόνιμου μηχανισμού επέκτασης των συμβάσεων.
