Πογκρόμ Αφροαμερικανών στην Μαύρη Wall Street, την τελευταία μέρα του Μάη 1921

Ξεκινώντας το βράδυ της 31ης Μαΐου 1921, χιλιάδες λευκοί πολίτες στην Τάλσα της Οκλαχόμα κατέβηκαν στην κυρίως αφροαμερικανική περιοχή Black Greenwood της πόλης, καίγοντας σπίτια και καταστήματα και σκοτώνοντας εκατοντάδες ανθρώπους. Αν και μέχρι τώρα το γεγονός χαρακτηρίζεται ως φυλετικές ταραχές, και όχι μαζική δολοφονία, η Φυλετική Σφαγή της Τάλσα (Tulsa Race Massacre) αποτελεί ένα από τα χειρότερα περιστατικά φυλετικής βίας στην ιστορία των ΗΠΑ.

Στα χρόνια μετά τον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, ο διαχωρισμός ήταν νόμος και η Κου Κλουξ Κλαν κέρδιζε έδαφος – όχι μόνο στον αμερικανικό Νότο, αλλά και σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μέσα σε αυτό το φορτισμένο περιβάλλον, η αφροαμερικανική κοινότητα της Τάλσα αναγνωριζόταν σε εθνικό επίπεδο για την ευημερία της. Η Greenwood District, γνωστή ως «Μαύρη Wall Street», περηφανευόταν για τις περισσότερες από 300 επιχειρήσεις που ανήκαν σε Αφροαμερικανούς, συμπεριλαμβανομένων δύο κινηματογράφων, ιατρείων και φαρμακείων.

Στις 30 Μαΐου 1921, ένας νεαρός Αφροαμερικανός, ο Ντικ Ρόουλαντ μπήκε σε ασανσέρ σε ένα κτίριο γραφείων στο κέντρο της Τάλσα. Σε κάποιο σημείο, ο Ρόουλαντ ήταν μόνος στο ασανσέρ με τη λευκή Σάρα Πέιτζ. Δεν είναι ξεκάθαρο τι συνέβη στη συνέχεια (μια εκδοχή είναι ότι ο Ρόουλαντ πάτησε το πόδι τηςΠέιτζ) αλλά η Πέιτζ άρχισε να ουρλιάζε και ο Ρόουλαντ έσπευσε να φύγει. Την επόμενη μέρα, η αστυνομία τον συνέλαβε.

Οι φήμες για το περιστατικό εξαπλώθηκαν γρήγορα μέσω της λευκής κοινότητας της Τάλσα, ορισμένα μέλη της οποίας αναμφίβολα δυσαρεστήθηκαν για την ευημερία της περιοχής Greenwood. Μετά από μια ιστορία που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Tulsa Tribune το απόγευμα της 31ης Μαΐου, στην οποία ισχυριζόταν ότι ο Ρόουλαντ είχε προσπαθήσει να βιάσει τη Πέιτζ, ένας οργισμένος λευκός όχλος συγκεντρώθηκε μπροστά από το δικαστήριο, ζητώντας να του παραδοθεί ο Ρόουλαντ.

Επιδιώκοντας να αποτρέψει το λιντσάρισμα, μια ομάδα περίπου 75 Αφροαμερικανών έφτασε επί τόπου εκείνο το βράδυ, μερικοί από αυτούς βετεράνοι του Α ‘Παγκοσμίου Πολέμου που κράδαιναν όπλα. Αφού ένας λευκός προσπάθησε να αφοπλίσει έναν Α:φροαμερικανό βετεράνο και το όπλο εκπυρσοκρότησε, ξέσπασε χάος.

Τις επόμενες 24 ώρες, χιλιάδες λευκοί ταραξίες ξεχύθηκαν στην περιοχή Greenwood, πυροβολώντας άοπλους αφροαμερικανούς πολίτες στους δρόμους και καίγοντας μια περιοχή περίπου 35 οικοδομικών τετράγωνων, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 1.200 σπιτιών Αφροαμερικάνων, πολυάριθμων επιχειρήσεων, ενός σχολείου, ενός νοσοκομείου και δώδεκα εκκλησιών. Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι 300 άνθρωποι σκοτώθηκαν στη διάρκεια του οργίου βίας, αν και οι επίσημοι αριθμοί τότε ήταν πολύ χαμηλότεροι.

Μέχρι τη στιγμή που ο κυβερνήτης Τζέιμς Ρόμπερτσον κήρυξε στρατιωτικό νόμο και τα στρατεύματα της Εθνικής Φρουράς έφτασαν στην Τάλσα το μεσημέρι την 1η Ιουνίου, η περιοχή του Greenwood βρισκόταν σε ερείπια. Οι επιζώντες της σφαγής εργάστηκαν για την ανοικοδόμηση της γειτονιάς, αλλά ο διαχωρισμός παρέμεινε σε ισχύ στη Τάλσα (και όλη τη χώρα) και οι φυλετικές εντάσεις αυξήθηκαν, ακόμη και όταν η σφαγή και τα τραύματα που άφησε  ξεχάστηκαν σε μεγάλο βαθμό από την λευκή κοινότητα τις επόμενες δεκαετίες.

Το 1997, η βουλή της Οκλαχόμα δημιούργησε την Επιτροπή της Οκλαχόμα για να μελετήσει τις “Φυλετικές Ταραχές της Τάλσα” του 1921 (αργότερα μετονομάστηκε σε Επιτροπή για την Φυλετική Σφαγή της Τάλσα Commission), η οποία μελέτησε τη σφαγή και συνέστησε να καταβληθούν αποζημιώσεις στους υπόλοιπους αφροαμερικανούς επιζώντες. Οι αξιωματούχοι της πόλης συνεχίζουν να ερευνούν τα γεγονότα της 31ης Μαΐου-1 Ιουνίου 1921 και να αναζητούν ανώνυμους τάφους στους οποίους τάφηκαν πολλά θύματα της σφαγής.