Για δεύτερη συνεχή χρονιά, η πανδημία αναμόρφωσε τον κόσμο — δεν άλλαξε τα πάντα, αλλά επιταχύνει πολλές εξελίξεις, από τη μείωση του πληθυσμού μέχρι την ψηφιακή επανάσταση. Δείτε πώς αυτές οι τάσεις θα μπορούσαν να καθορίσουν το 2022.

Μείωση γεννήσεων

Τα ζευγάρια είχαν πολλές ευκαιρίες, αλλά προφανώς δεν είχαν την επιθυμία να φέρουν τα παιδιά σε έναν κόσμο με περιορισμούς. Η μείωση των ποσοστών γεννήσεων μείωσε την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη και καταγράφηκε με ταχύτερο ρυθμό κατά τη διάρκεια της πανδημίας, συμπεριλαμβανομένης της δραματικής πτώσης στην Κίνα. Μακροπρόθεσμα, η μείωση γεννήσεων (το λεγόμενο baby bust) θα συρρικνώσει περαιτέρω το εργατικό δυναμικό του κόσμου. Ήδη, 51 χώρες βλέπουν το πληθυσμό σε ηλικία εργασίας να μειώνεται, από 17 το 2000.

Διαβάστε επίσης: Πώς θα είναι ο κόσμος το 2022; Τι απαντούν οι αναλυτές των Financial Times

Η Κίνα φτάνει στο όριό της ως μοχλός ανάπτυξης: Δέχτηκε πλήγμα από τη μείωση των γεννήσεων, το αυξανόμενο χρέος και την κρατική παρέμβαση και έφτασε να αντιπροσωπεύει το ένα τέταρτο της αύξησης του παγκόσμιου ΑΕΠ το 2021, από το ένα τρίτο της αύξησης πριν από την πανδημία. Η ολοένα και πιο απότομη στροφή της Κίνας από το εμπόριο στην «αυτοδυναμία» χαλαρώνει τους δεσμούς της με άλλες οικονομίες. Η συσχέτιση μεταξύ της αύξησης του ΑΕΠ στην Κίνα και άλλες αναδυόμενες χώρες ήταν πολύ υψηλή πριν από πέντε χρόνια αλλά μόλις καταγράφεται τώρα. Η Κίνα μπορεί να έχει φτάσει στην κορυφή της ως μοχλός ανάπτυξης.

Παγίδα χρέους

Έχοντας αυξηθεί για τέσσερις δεκαετίες, το παγκόσμιο χρέος αυξήθηκε ακόμη πιο γρήγορα κατά τη διάρκεια της πανδημίας, λόγω του κρατικού δανεισμού. Είκοσι πέντε χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της Κίνας, έχουν συνολικό χρέος άνω του 300% του ΑΕΠ, από καμία χώρα στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Τα χρήματα που εκτυπώνονται από τις κεντρικές τράπεζες συνεχίζουν να διογκώνουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές και να βαθαίνουν την παγίδα του χρέους. Είναι σαφές ότι οι κοινωνίες που είναι εθισμένες στο χρέος δυσκολεύονται να περικόψουν από φόβο χρεοκοπιών και μετάδοσης.

Δεν πρόκειται για τη δεκαετία του 1970: Λιγότεροι εργαζόμενοι, περισσότερες κρατικές δαπάνες και αυξανόμενο δημόσιο χρέος δείχνουν προς υψηλότερο πληθωρισμό – αλλά πιθανώς όχι στα διψήφια επίπεδα της δεκαετίας του 1970, όπως φοβούνται ορισμένοι ειδικοί. Οι κρατικές δαπάνες θα πρέπει να χαλαρώσουν το 2022 και οι τεχνολογικές αλλαγές θα συνεχίσουν να βάζουν ένα όριο στις τιμές. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων. Οι χρηματοπιστωτικές αγορές έχουν αυξηθεί σε τέσσερις φορές το μέγεθος της παγκόσμιας οικονομίας και όταν οι αγορές δέχονται πλήγμα, συχνά ακολουθεί αποπληθωρισμός.

Πράσινος πληθωρισμός

Είναι γνωστό ότι η καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη αυξάνει τη ζήτηση για πιο πράσινα μέταλλα όπως ο χαλκός και το αλουμίνιο. Λιγότερο γνωστό είναι ότι η πράσινη πολιτική μειώνει τις προμήθειες πρώτων υλών κάθε είδους. Οι επενδύσεις σε ορυχεία και κοιτάσματα πετρελαίου έχουν μειωθεί απότομα τα τελευταία πέντε χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι ο «πράσινος πληθωρισμός» στις τιμές των εμπορευμάτων, οι οποίες μόλις είδαν τη μεγαλύτερη ετήσια άνοδό τους από το 1973.

Παράδοξο παραγωγικότητας

Η ελπίδα έχει εξαφανιστεί ότι η ταχεία υιοθέτηση ψηφιακών υπηρεσιών κατά τη διάρκεια της πανδημίας θα τερμάτιζε τη μακρά πτώση της παγκόσμιας αύξησης της παραγωγικότητας. Η άνοδος του 2020 περιορίστηκε στις ΗΠΑ και μειώθηκε στα τέλη του περασμένου έτους. Τα μέχρι στιγμής στοιχεία δείχνουν ότι το προσωπικό που εργάζεται από το σπίτι απασχολείται περισσότερες ώρες με χαμηλότερη απόδοση. Το παράδοξο της χαμηλής παραγωγικότητας παρά την επιταχυνόμενη τεχνολογική αλλαγή παραμένει.

Τοπικότητα δεδομένων

Ο ιός έπληξε έναν κόσμο που οδεύει προς εσωστρέφεια, με φθίνουσες ροές παντού (εμπόριο, χρήμα, άνθρωποι) εκτός από τα δεδομένα. Η κίνηση στο Διαδίκτυο το 2022 είναι πιθανό να ξεπεράσει όλη την επισκεψιμότητα έως το 2016, με μια ανατροπή. Αψηφώντας τις ελπίδες ότι το Διαδίκτυο θα εξελισσόταν πέρα από τον κυβερνητικό έλεγχο, οι αρχές μπλοκάρουν τα δεδομένα για να μην περάσουν τα σύνορα. Οι πιο περιοριστικοί κανονισμοί προκύπτουν στις αναδυόμενες χώρες με επικεφαλής την Κίνα, τη Σαουδική Αραβία και την Ινδία.

Οι «φυσαλίδες» ξεφουσκώνουν

Ενώ αυτή έχει ονομαστεί η εποχή της «φούσκας των πάντων», μερικά περιουσιακά στοιχεία δείχνουν κλασικά σημάδια φούσκας, από τον διπλασιασμό των τιμών σε μια περίοδο 12 μηνών έως τις συναλλαγές με μανία. Αυτές οι «φυσαλίδες» αφορούν κρυπτονομίσματα, καθαρή ενέργεια, εταιρείες τεχνολογίας χωρίς κέρδη και εταιρείες ειδικού σκοπού Spac. Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, όλα αυτά κατέγραψαν πτώσεις 35 τοις εκατό ή περισσότερο από τα υψηλά τους, μια γραμμή πέρα από την οποία οι φυσαλίδες σπάνια ανακάμπτουν. Το θετικό είναι ότι τεχνολογικές φούσκες όπως αυτές συχνά αφήνουν πίσω τους μερικούς δυνητικά γιγάντιους επιζώντες.

Πάγωμα στη λιανική

Οι μικροεπενδυτές έζησαν το 13ο έτος μιας παγκόσμιας ανοδικής αγοράς και οι ενθουσιασμένες καθυστερημένες αφίξεις συχνά σηματοδοτούν ότι το πάρτι τελειώνει. Από τις ΗΠΑ μέχρι την Ευρώπη, εκατομμύρια άνθρωποι άνοιξαν λογαριασμούς συναλλαγών για πρώτη φορά και πολλοί δανείστηκαν χρήματα για να αγοράσουν μετοχές με φρενήρεις ρυθμούς. Τέτοιες μανίες σπάνια διαρκούν, υποδηλώνοντας ότι ακόμη κι αν το χρηματιστήριο στο σύνολό του δεν κινδυνεύει, τα ονόματα που είναι πιο δημοφιλή στους ιδιώτες επενδυτές είναι πιθανό να είναι.

Τα απτά έχουν ακόμη σημασία

Η αυξανόμενη διαφημιστική εκστρατεία για το metaverse (μετασύμπαν) φαινόταν να σημαίνει πτώση για τη φυσική οικονομία, αλλά οι τιμές λένε άλλα. Ακόμη και η ψηφιακή εποχή χρειάζεται φυσικό καταφύγιο. Η ζήτηση από τους millennials και τη γενιά Gen Z βοήθησε να διογκωθούν οι αγορές κατοικιών το 2021. Η μελλοντική τεχνολογία δεν καθιστά τους φυσικούς πόρους απαρχαιωμένους. Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα καταναλώνουν πολύ περισσότερο χαλκό από τα βενζινοκίνητα αυτοκίνητα. Πίσω από κάθε avatar βρίσκεται ένας άνθρωπος και οι ελλείψεις εργατικού δυναμικού αυξάνουν τους μισθούς ακόμη και σε θέσεις εργασίας που απειλούνται περισσότερο από την αυτοματοποίηση, όπως η οδήγηση φορτηγών. Τα ρέκβιεμ για τα πράγματα που είναι απτά, είναι πρόωρα.

Ο συγγραφέας είναι επικεφαλής χάραξης παγκόσμιας στρατηγικής της Morgan Stanley Investment Management και συγγραφέας του «The Ten Rules of Successful Nations»

Πρόσφατα Άρθρα