Η αλήθεια είναι πως δεν έχω συναντήσει κανέναν πολιτικό που να το κάνει από καθαρή ευσέβεια, μόνο και μόνο για την ψυχή της μάνας του.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ένιωθα μια βαθιά, ενστικτώδη δυσφορία όποτε έβλεπα έναν πολιτικό να επιδεικνύει δημοσίως τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις: τον όποιον πολιτικό και τις όποιες πεποιθήσεις. Πρόβλημά μου, θα μου πείτε, και γιατί θα πρέπει να σας αφορά; Δεν είναι τόσο απλό – όχι τουλάχιστον όσο απλό θα επιθυμούσαν να πιστέψουμε ότι είναι οι πολιτικοί που σταθερά, διαχρονικά και ξεκούραστα προσπορίζονται τεράστια κέρδη δημοτικότητας, ψήφων και επιρροής από αυτήν την τετριμμένη και συνήθως ανώδυνη επίδειξη ευλάβειας. Γιατί να έχει κανείς εμμονή με μια διεκπεραίωση του συρμού;
Θυμίζει λίγο την καθησυχαστική παρατήρηση του Γιάννη Δαλιανίδη προς την Αλίκη Βουγιουκλάκη, όπως μας τη μεταφέρει ο Μάκης Δελαπόρτας στα «Backstage του ελληνικού σινεμά» (Αγκυρα, 2022). Προκειμένου να καταπολεμήσει τη μόνιμη φοβία της Αλίκης απέναντι στις άλλες ξανθιές ηθοποιούς, ο Δαλιανίδης της είχε πει: «Κανένας θεατής, Αλίκη μου, δεν προσέχει καμία ξανθιά στο πλάι σου όταν βρίσκεσαι εσύ στο πανί». Για να εισπράξει την αποστομωτική απάντηση της Αλίκης: «Εάν δεν πρόκειται να την προσέξει κανείς, γιατί να τη βάλουμε;». Ελα μου, ντε. Ανάλογο ερώτημα θα μπορούσαμε να θέσουμε και σε όσους πολιτικούς μας κάνουν τον σταυρό τους ή ανάβουν κεράκια μπροστά στις κάμερες.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα αυτονόητα. Σε όποιον ιστορικό ερευνητή και αν αποταθείτε, δεν θα μπορέσει να σας αναφέρει ούτε μία περίπτωση έλληνα πολιτικού που να έβγαλε τα παπούτσια του προτού εισέλθει σε κάποιον ορθόδοξο χριστιανικό ναό, να άπλωσε κατόπιν το χαλάκι του και να γονάτισε προς τη Μέκκα. Μην μπείτε καν στον κόπο να ψάξετε για αντίστροφα παραδείγματα: χριστιανούς πολιτικούς που να σταυροκοπήθηκαν εν μέσω μουσουλμάνων θα εντοπίσετε μονάχα στα νεκροτομεία.
Τα ίδια ισχύουν για όσους πολιτικούς ασπάζονται το εβραϊκό θρήσκευμα, το ινδουιστικό, ακόμη και την ακλόνητη πίστη τους στο δωδεκάθεο ή στον γιγαντιαίο μουσακά. Ας δεχτούμε καλοπροαίρετα ότι κάποιοι αισθάνονται την ακαταμάχητη παρόρμηση να επιδείξουν την πίστη τους είτε βρίσκονται μόνοι τους είτε με κόσμο. Γιατί φωτογραφίζονται ή βάζουν τρίτους να τους βιντεοσκοπήσουν κατά τη διάρκεια της επίδειξης; Γιατί αναρτούν τα σχετικά τεκμήρια στο Διαδίκτυο; Αφελή ερωτήματα που δεν αντέχουν ούτε στη βάσανο της βουγιουκλάκειας επισήμανσης: «Εάν δεν το κάνετε για να σας δουν, γιατί το κάνετε;».
Η αλήθεια είναι πως δεν έχω συναντήσει κανέναν πολιτικό που να το κάνει από καθαρή ευσέβεια, μόνο και μόνο για την ψυχή της μάνας του. Το όφελος από την επίδειξη είναι τόσο μεγάλο και το κόστος τόσο μικρό, ούτως ώστε να οδηγεί ακόμη και πολιτικούς εγνωσμένων αντιθρησκευτικών αντιλήψεων να λαμβάνουν ανερυθρίαστα μέρος στην επίδειξη, με τη βεβαιότητα πως όσοι γνωρίζουν τα ειλικρινή τους φρονήματα δεν πρόκειται να τους τιμωρήσουν στην κάλπη και όσοι παίρνουν χαμπάρι την υποκρισία τους δεν ενοχλούνται από αυτήν.
Ουσιαστικά μιλάμε για μια win-win εθελοτυφλία. Ολόκληρες ενορίες ψηφίζουν μονοκούκι τους ευσεβείς πολιτευτές ή όσους παριστάνουν τους ευσεβείς πολιτευτές και σύρονται μπουλουκηδόν να παρακολουθήσουν τις προεκλογικές τους ομιλίες.
Είναι τόσο διαδεδομένη αυτή η συμφωνία «μεταξύ κατεργαρέων» που, όχι μονάχα να μην ξενίζει τα συμβαλλόμενα μέρη, αλλά και να εκθέτει τους ελάχιστους παραβάτες, όσους αρνούνται να επιδείξουν την πίστη τους, πόσω μάλλον να μην αποκρύψουν την απιστία τους, ως υποψήφιους για πολιτική αυτοκτονία, «περίεργους» και αναμφίβολα «ακατάλληλους» για να τους εμπιστευθούμε οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα. Χώρια που – δεν μπορεί: όλο και θα είναι πράκτορες κάποιων άλλων αλλοθρήσκων.
Σε περιβάλλον γενικευμένης ιδιοτέλειας, η κατ’ εξαίρεσιν ανιδιοτέλεια είναι καταδικασμένη να περάσει απαρατήρητη.
Latest News
Το χαρακίρι του Ισραήλ
Η ισχύς είναι σαν το ωστικό κύμα που καταστρέφει ότι βρει μπροστά του μέσα στο πεδίο της εμβέλειάς της
Τραπεζική αργία για το Καθολικό Πάσχα και παρατάσεις
Όπως το συνηθίζει η ελληνική διοίκηση, έδωσε την τελευταία στιγμή
H Γερμανία πρέπει να κάνει μεταρρυθμίσεις
Pολλές μεταρρυθμίσεις υπέρ της ανάπτυξης θα κοστίσουν ακριβά
Βουλή: Τα ανοιχτά ερωτήματα και η πραγματική μομφή
Η συζήτηση στη Βουλή δεν θα έπρεπε να είναι μόνο κοινοβουλευτικός καυγάς
Δουλεύουμε αρκετά, αλλά δεν αρκεί…
Προφανώς κάτι λάθος κάνουμε για να δουλεύουμε τις περισσότερες ώρες και να εισπράττουμε τις μικρότερες αμοιβές στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Οι έννοιες του Νοήματος και της Διαδικασίας στο σύγχρονο Μάνατζμεντ
Η κατανόηση πρέπει επιτακτικά να αντικαταστήσει τη ξέφρενη διαδικασία, διαφορετικά το μάνατζμεντ θα συνεχίσει να είναι μια απανθρωποποιημένη βιομηχανία τέτοιων παράλογων κανονισμών
Δημόσιο vs Ιδιώτες, σημειώσατε ΣΔΙΤ!
Η αέναη διαμάχη κρατιστών και αντικρατιστών συνθέτει τελικά και αυτή ένα ψευδοδίλημμα
Λυσσώδης αντίσταση του κράτους
O σχετικά πρόσφατα εκλεγείς νέος πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέρ Μιλέι βρέθηκε μπροστά σε μια περίπου αναμενόμενη αντίδραση του κράτους και των πελατών του
Αβάσταχτη μισθολογική ελαφρότητα
Ο κατώτατος μισθός είναι ένα αναδιανεμητικό εργαλείο που έχει τόσο οφέλη όσο και κόστος
Διοικητικές κυρώσεις για τη διαβίβαση δεδομένων στην πλατφόρμα myDATA – Γ’ Μέρος
Έναρξη, διαδικασία και λεπτομέρειες εφαρμογής των κυρώσεων