Ψηφιακό ευρώ: Ακόμη πιο κοντά στους Ευρωπαίους

Ακόμη πιο κοντά στους Ευρωπαίους πλησιάζει η παρουσίαση ενός νέου, ψηφιακού ευρώ – νέα, διαφορετική νομισματική μονάδα που θα είναι διαφορετική από το υπάρχον ενιαίο νόμισμα. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ολοκλήρωσε και το τρίτο στάδιο της σχετικής διαβούλευσης που έχει ξεκινήσει από το 2021 και τώρα θα εξετάσει ξανά το Μάιο πιθανές νέες λεπτομέρειες. Οι τελικές αποφάσεις για το εάν θα μπει άμεσα σε ψηφιακά πορτοφόλια Ευρωπαίων να αναμένονται το φθινόπωρο.

Πρόκειται για μια -διαφορετική- απάντηση στα κρυπτονομίσματα αλλά και μέρος της προσπάθειας της ΕΚΤ και της Ευρώπης γενικότερα να ενισχύσει μέσω ενός νέου ψηφιακού ευρώ τη θέση του ενιαίου νομίσματος στην παγκόσμια οικονομία και να εδραιώσει ακόμη περισσότερο την κυριαρχία του ιδιαίτερα απέναντι στο δολάριο και το γουάν. Οι περισσότερες μεγάλες κεντρικές τράπεζες περιλαμβανομένης της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ και της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας έχουν παρουσιάσει σχέδια για το δικό τους ψηφιακό νόμισμα και η ΕΚΤ δεν θέλει σε καμία περίπτωση να μείνει πίσω. Στην Κίνα μάλιστα οι αρχές έχουν αρχίσει ήδη δοκιμές για την πληρωμή σε ψηφιακό γουάν.

Ψηφιακό ευρώ: Έκθεση της ΕΚΤ για τα χαρακτηριστικά ενός ψηφιακού νομίσματος και πορτοφολιού

Εάν τελικά παρουσιαστεί από το φθινόπωρο, το ψηφιακό ευρώ αναμένεται ότι θα είναι συμβατό με όλα τα υπάρχοντα ψηφιακά πορτοφόλια. Για να το κατέχει κανείς και να κάνει συναλλαγές με αυτό θα πρέπει να ανοίξει ξεχωριστό λογαριασμό σε εμπορικές τράπεζες με τις οποίες και θα συνεργάζεται.

Ποιοι θα έχουν πρόσβαση

Στις αρχικές του εκδόσεις το ψηφιακό ευρώ θα μπορούσε να είναι προσβάσιμο σε κατοίκους, εμπόρους και κυβερνήσεις της ζώνης του ευρώ. Πρόσβαση ενδέχεται να έχουν και πολίτες μη κάτοικοι της ζώνης του ευρώ, υπό την προϋπόθεση ότι διατηρούν λογαριασμό σε πάροχο υπηρεσιών πληρωμών στη ζώνη του ευρώ (οι λεγόμενοι πάροχοι PSP). Σε μεταγενέστερο στάδιο καταναλωτές από επιλεγμένες τρίτες χώρες θα μπορούσαν επίσης να έχουν πρόσβαση, ανάλογα με τους κανόνες προσβασιμότητας που θα καθοριστούν στο νομοθετικό πλαίσιο για το ψηφιακό ευρώ. Η έκθεση προβλέπει επίσης την πιθανή διενέργεια συναλλαγών μεταξύ ψηφιακών νομισμάτων κι άλλων κεντρικών τραπεζών.

Υπόσχονται αυξημένη ασφάλεια

Η νέα αυτή νομισματική μονάδα θα χρησιμοποιεί τεχνολογία ασφαλείας κρυπτονομισμάτων χωρίς να είναι κρυπτονόμισμα το ίδιο, με στόχο να αποτελέσει αντίπαλον δέος για τα κρύπτο –και με μορφή που αναφέρεται πως θα είναι πιο φιλική για το περιβάλλον. Τα κρυπτονομίσματα τα οποία εκτός από τους μεγαλύτερους κινδύνους, όπως έχει αποδεχτεί με τις έντονες διακυμάνσεις των τιμών τους, συνεπάγονται και μεγαλύτερο περιβαλλοντικό κόστος λόγω της ενέργειας που απαιτείται για την εξόρυξή τους.

Μόνος εκδότης η ΕΚΤ

Το ψηφιακό ευρώ θα εκδίδεται μόνο από την ΕΚΤ και θα διανέμεται από τις εμπορικές τράπεζες και πιθανότατα θα έχει διαφορετικό, χαμηλότερο, επιτόκιο από το κανονικό ευρώ ώστε τουλάχιστον στην αρχή να μην αποτελέσει αντικείμενο κερδοσκοπίας και να μην υπάρξουν ξαφνικές και μεγάλες εκροές.

Στα πλαίσια των κινήσεων αυτών της ΕΚΤ, η κεντρική τράπεζα δημοσιοποίησε την τρίτη κατά σειρά έκθεση προόδου για το ψηφιακό ευρώ καθώς και αποτελέσματα διαβούλευσης που έγιναν με φορείς και άλλους παράγοντες για την υιοθέτηση ενός τέτοιου νομίσματος.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ προτείνει ότι το ψηφιακό ευρώ θα μπορούσε να διανεμηθεί μέσω των παρόχων πληρωμών (PSP), όπως ορίζεται στην οδηγία για τις υπηρεσίες πληρωμών (PSD2). Αναφέρεται ότι θα μπορούσε να διατεθεί στους κατοίκους της ζώνης του ευρώ μέσω υπαρχουσών τραπεζικών εφαρμογών ή μέσω εφαρμογής που παρέχεται από το Ευρωσύστημα που προσφέρει ένα εναρμονισμένο σημείο εισόδου για βασικές λειτουργίες πληρωμής που παρέχονται από τους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου. Εποπτευόμενες τράπεζες που διανέμουν ψηφιακό ευρώ θα πρέπει να παρέχουν σύνολο υποχρεωτικών βασικών υπηρεσιών στους τελικούς χρήστες και θα μπορούσαν να προσφέρουν πρόσθετες υπηρεσίες.

Η έκθεση αναφέρει επίσης ότι ο σχεδιασμός του ψηφιακού ευρώ θα προσαρμοστεί, ανάλογα με τις ανάγκες, ώστε να συμμορφώνεται με το νομικό πλαίσιο που θα υιοθετήσουν οι ευρωπαίοι νομοθέτες.