Παρατηρώ ένα αντανακλαστικό σε ορισμένους σχολιαστές που σπεύδουν να θεωρήσουν ότι υπεύθυνο για τη σημερινή άνοδο της ακροδεξιάς είναι το «αντιμνημόνιο».
Είναι ένα αντανακλαστικό ανάλογο με αυτό που θεωρούσε ότι το πρόβλημα στην προηγούμενη δεκαετία ήταν ο «λαϊκισμός».
Δεν διαφωνώ ότι προφανώς η άνοδος της ακροδεξιάς ήδη από το 2012 ήταν και παραμένει αποτέλεσμα βαθιάς πολιτικής κρίσης.
Όμως, αυτό που περιγράφεται ως «αντιμνημόνιο» και «λαϊκισμός», δηλαδή το γεγονός ότι υπήρξε ένα μεγάλο λαϊκό κίνημα που θεώρησε ότι επειδή «δεν τα φάγαμε μαζί» δεν έπρεπε να πληρώσουν την κρίση τα λαϊκά στρώματα, μάλλον συγκράτησε την άνοδο της ακροδεξιάς.
Έδωσε μια δημοκρατική διέξοδο στην οργή.
Φανταστείτε να είχαμε όλη αυτή την κοινωνική κρίση, την ανεργία και τη φτωχοποίηση, χωρίς όμως ένα κίνημα όπως αυτό που ζήσαμε και αναλογιστείτε που θα είχε πάει η ακροδεξιά.
Δεν τα λέω αυτά γιατί υποτιμώ τη σημασία που έχει τώρα η άνοδος των ακροδεξιών ρευμάτων στην Ελλάδα.
Όμως, θεωρώ ότι για να την αντιμετωπίσουμε χρειάζεται πρώτα να την κατανοήσουμε.
Να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πώς εδώ και χρόνια, σε πολλά επίπεδα, από τα ΜΜΕ έως και κυβερνητικές πολιτικές «κανονικοποιήθηκαν» οι θέσεις της ακροδεξιάς, ιδίως για το μεταναστευτικό.
Πώς σε μεγάλο μέρος των λαϊκών τάξεων δεν προσφέρεται μια θετική διέξοδος, ένα θετικό όραμα που να στηρίζεται στην αλληλεγγύη και όχι το μίσος για τον άλλο. Πώς ένα εκρηκτικό μείγμα εθνικισμού, ρατσισμού, σεξισμού και συντηρητισμού φαντάζει σε αυτούς τους ανθρώπους «ταυτότητα».
Πώς ζούμε σε μια περίοδο όπου ούτε ο νεοφιλελευθερισμός μπορεί να προσφέρει σε αυτούς τους ανθρώπους ένα μέλλον που να τους χωράει, την ώρα που η Αριστερά αποτυγχάνει να έχει μια εφικτή στρατηγική που να τους συμπεριλαμβάνει.
Και για είμαστε σαφείς: κατανοώ δεν σημαίνει δικαιολογώ. Και σίγουρα δεν σημαίνει νομιμοποιώ. Σημαίνει, όμως, ότι προσπαθώ να ερμηνεύσω, γιατί μόνο έτσι θα το αντιπαλέψω.
Την ίδια ώρα είναι σαφές ότι δεν διαβάζουν όλοι τις εξελίξεις αυτές ως κίνδυνο.
Κάποιοι τις βλέπουν και ως ευκαιρία.
Και δεν λέω ευκαιρία με την έννοια να πάνε να επενδύσουν στους… μπροστινούς του Κασιδιάρη, στους πωλητές κηραλοιφών και τους μουλάδες εκπροσώπους της νέας θρησκοληψίας.
Ευκαιρία να επενδύσουν στη δυναμική που εκφράζουν. Δυναμική μιας συνολικότερης δεξιάς μετατόπισης της χώρας, μιας ακόμη πιο συντηρητικής και αυταρχικής αναδίπλωσης.
Και θυμηθείτε ότι σε αυτό θα δούμε διάφορους να ενεργοποιούνται το επόμενο διάστημα. Και σε πολιτικό και σε μηντιακό-επιχειρηματικό επίπεδο.
Ουσιαστικά, σε αυτό που θα επενδύσουν είναι να εμφανιστεί με κάποιο τρόπο η Ελληνίδα Τζόρτζια Μελόνι, γιατί καταλαβαίνουν ότι μόνο μια τέτοια φιγούρα μπορεί να φέρει την πραγματική «ορμπανοποίηση» της πολιτικής ζωής της χώρας. Μια «εκσυγχρονισμένη» εκδοχή ακροδεξιάς, που θα φαντάζει «συστημική» αλλά στον πυρήνα της δεν θα έχει μετατοπιστεί από τον νεοφασισμό.
Και αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να είμαστε πολύ πιο καχύποπτοι αυτές τις μέρες.
Αλλά την ίδια στιγμή να μην ξεχνάμε ότι ο μόνος τρόπος να αποτραπούν τέτοια σχέδια είναι ακριβώς να ξαναφτιαχτεί «αντίπαλο δέος», δηλαδή μια πραγματική αριστερή παράταξη που να μην αφήνει τα λαϊκά στρώματα να γίνονται βορά για τις παραλλαγές της ακροδεξιάς.
Latest News
Οι αυταπάτες ως εργαλείο αποτυχίας
Οι αυταπάτες όταν γίνονται δεύτερη φύση, έχουν ενίοτε υψηλό και οδυνηρό για τους λαούς κόστος
Ανθρωπιστική κίνηση ή ληστεία;
Μέχρι τώρα έχουν κατασχεθεί ρωσικά περιουσιακά στοιχεία ύψους περίπου 300 δισ. δολαρίων που ήταν τοποθετημένα σε δυτικά τραπεζικά ιδρύματα κατά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία
Ο νέος ενεργειακός φαύλος κύκλος
Μπορεί η ενεργειακή κρίση να θεωρούμε ότι έχει ξεπεραστεί λόγω της μείωσης των τιμών, αλλά αυτός ο νέος κόσμος που δημιουργείται με τις τόσο εντυπωσιακές επενδύσεις δεν έχει βρει ακόμα την περπατησιά του
Η λάθος συζήτηση
Είναι πραγματικά υπέροχη… η συζήτηση για το πόσο πρέπει να αυξηθούν οι δαπάνες για την υγεία.
Το θέμα δεν είναι μόνο η ανάπτυξη
Το ρεπορτάζ των Financial Times απλώς είπε την αλήθεια για την κατάσταση στη χώρα
Πανεπιστήμια στην αγορά
Ο πραγματικός αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο
Γιατί είναι σημαντικό το ομόλογο;
Αυτές οι εκδόσεις είναι σχεδόν «υποχρεωτικές»
Η τιμή του μπρόκολου
Ποιος ασχολείται με εκδόσεις και αποπληρωμή χρεών, μόνο οι τιμές στο ράφι μετράνε
Ακριβή ασφάλεια
Το μεγαλύτερο όφελος, η «προίκα» που έχει αυτή η χώρα και μας πηγαίνει εδώ και χρόνια και ελπίζουμε και τα πολλά επόμενα, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια ρώτα δημοσιονομικής ασφάλειας
Το ζήτημα της ενεργειακής μετάβασης
Κάθε υπερβολή σε στόχους και φιλοδοξίες μπορεί να στοιχίσει ακριβά όχι μόνο σε οικονομικούς πόρους και κοινωνικές αντιδράσεις αλλά και να προκαλέσει σοβαρές πολιτικές αναταράξεις