Πριν από μερικά χρόνια ήταν η Καλιφόρνια. Μεγάλες φωτιές, πιο μεγάλες από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια και πιο καταστροφικές.
Μετά ήταν η Αυστραλία, πάλι με φωτιές μεγαλύτερες από το συνηθισμένο.
Ύστερα είδαμε τον Καναδά να καίγεται και όλη η Βόρεια Αμερική να σκεπάζεται από καπνό και η ποιότητα του αέρα στις αμερικανικές μεγαλουπόλεις να επιδεινώνεται σε επικίνδυνο βαθμό.
Είδαμε την Πορτογαλία να καίγεται.
Και εμείς αφού ζήσαμε την τραγωδία στο Μάτι είμαστε αντιμέτωποι φέτος με τεράστιο κύμα πυρκαγιών, που έχει ήδη χτυπήσει αρκετές περιοχές με αποκορύφωμα την καταστροφική πυρκαγιά στη Ρόδο.
Είναι αλήθεια ότι μέχρι τώρα δεν είχαμε θύματα. Αυτό είναι σίγουρα πολύ σημαντικό.
Όμως, οι ζημιές είναι μεγάλες. Ας αναλογιστούμε ότι από τουριστικός προορισμός η Ρόδος έγινε συνώνυμη με τη μαζική διάσωση τουριστών.
Και όλα δείχνουν ότι θα συνεχίσουμε να έχουμε τέτοιες καταστροφές.
Αρκεί να σκεφτούμε ότι ήδη ζήσαμε παγκοσμίως μερικές από τις πιο ζεστές μέρες στην πρόσφατη ιστορία και ότι είναι πιθανό ο τρέχων καύσωνας να είναι ο μεγαλύτερος εδώ και πολλά χρόνια.
Σίγουρα μπορούμε να πούμε πολλά για το πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτή τη νέα συνθήκη: να πάρουμε περισσότερα μέσα πυρόσβεσης, περισσότερο προσωπικό, καλύτερα σχέδια εκκένωσης, σαφέστερη εκπαίδευση.
Μόνο που εάν μείνουμε σε αυτά, είναι σαν να λέμε ότι οι καταστροφές θα είναι η νέα «κανονικότητα».
Θα είναι σαν να έχουμε διαλέξει μια μοιρολατρική τοποθέτηση.
Σαν να θεωρούμε ότι τα πράγματα θα γίνονται διαρκώς χειρότερα και απλώς θα είμαστε πιο προετοιμασμένοι.
Μόνο που αυτό σημαίνει ότι σε μερικές δεκαετίες ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη θα είναι μια αβίωτη ζώνη καταστροφής.
Αυτό το μέλλον θέλουμε;
Αυτό το μέλλον υποσχόμαστε στα παιδιά μας;
Γι’ αυτό το λόγο εάν είναι κάτι που πρέπει να συζητήσουμε τώρα είναι ότι η κλιματική αλλαγή δεν είναι «θεωρία συνωμοσίας», ούτε «κόλπο», αλλά πραγματικότητα που για να αντιστραφεί απαιτεί τεράστια προσπάθεια, πόρους, αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και στην καθημερινότητά μας.
Η «Πράσινη Μετάβαση» δεν είναι «επιχειρηματικό κόλπο», ανάγκη είναι ζωτική, για μια μεγάλη ανατροπή στο πώς παράγουμε, το πώς καταναλώνουμε, το πώς ζούμε.
Από το πώς θα αναμετρηθούμε με αυτή την πρόκληση θα κριθεί το μέλλον. Κυριολεκτικά.
Latest News
Οι αυταπάτες ως εργαλείο αποτυχίας
Οι αυταπάτες όταν γίνονται δεύτερη φύση, έχουν ενίοτε υψηλό και οδυνηρό για τους λαούς κόστος
Ανθρωπιστική κίνηση ή ληστεία;
Μέχρι τώρα έχουν κατασχεθεί ρωσικά περιουσιακά στοιχεία ύψους περίπου 300 δισ. δολαρίων που ήταν τοποθετημένα σε δυτικά τραπεζικά ιδρύματα κατά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία
Ο νέος ενεργειακός φαύλος κύκλος
Μπορεί η ενεργειακή κρίση να θεωρούμε ότι έχει ξεπεραστεί λόγω της μείωσης των τιμών, αλλά αυτός ο νέος κόσμος που δημιουργείται με τις τόσο εντυπωσιακές επενδύσεις δεν έχει βρει ακόμα την περπατησιά του
Η λάθος συζήτηση
Είναι πραγματικά υπέροχη… η συζήτηση για το πόσο πρέπει να αυξηθούν οι δαπάνες για την υγεία.
Το θέμα δεν είναι μόνο η ανάπτυξη
Το ρεπορτάζ των Financial Times απλώς είπε την αλήθεια για την κατάσταση στη χώρα
Πανεπιστήμια στην αγορά
Ο πραγματικός αθέμιτος ανταγωνισμός απέναντι στο δημόσιο πανεπιστήμιο
Γιατί είναι σημαντικό το ομόλογο;
Αυτές οι εκδόσεις είναι σχεδόν «υποχρεωτικές»
Η τιμή του μπρόκολου
Ποιος ασχολείται με εκδόσεις και αποπληρωμή χρεών, μόνο οι τιμές στο ράφι μετράνε
Ακριβή ασφάλεια
Το μεγαλύτερο όφελος, η «προίκα» που έχει αυτή η χώρα και μας πηγαίνει εδώ και χρόνια και ελπίζουμε και τα πολλά επόμενα, είναι ότι βρισκόμαστε σε μια ρώτα δημοσιονομικής ασφάλειας
Το ζήτημα της ενεργειακής μετάβασης
Κάθε υπερβολή σε στόχους και φιλοδοξίες μπορεί να στοιχίσει ακριβά όχι μόνο σε οικονομικούς πόρους και κοινωνικές αντιδράσεις αλλά και να προκαλέσει σοβαρές πολιτικές αναταράξεις