Μια βασική πλευρά της συζήτησης για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο είναι ότι εφόσον μία σειρά από πρακτικές που κάνουν την εργασία πιο ελαστική και επισφαλή σε άτυπη μορφή αποτελούν ήδη πλευρά του εργασιακού τοπίου, είναι προτιμότερο να ενσωματωθούν στο εργασιακό δίκαιο ώστε αποκτώντας τυπική μορφή να περιορίσουν τον βαθμό εργοδοτικής αυθαιρεσίας και να διασφαλίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Ουσιαστικά είναι μια προσπάθεια «ρύθμισης της απορρύθμισης», δηλαδή μια προσπάθεια να προσδοθεί κάποιου είδους θεσμική κανονικότητα σε εργασιακές σχέσεις και πρακτικές που χαρακτηρίζονται από υψηλό βαθμό ελαστικότητας και επισφάλειας.
Ομως, το ερώτημα είναι εάν αυτό τελικά εξασφαλίζει κάποια δικαιώματα των εργαζομένων ή εάν αντίθετα οδηγεί στην παγίωση και τελικά γενίκευση των πρακτικών ελαστικής εργασίας. Γιατί η εμπειρία δείχνει ότι η ένταξη μιας πρακτικής στη θεσμική κανονικότητα συνήθως συνεπάγεται και τη γενίκευσή της. Δηλαδή, αυτό που κάποτε ήταν η παράτυπη εξαίρεση, κινδυνεύει τώρα να γίνει μια ευρέως διαδεδομένη πρακτική.
Τι αγορά εργασίας θέλουμε;
Πάνω απ’ όλα αυτό που δεν συζητιέται καθόλου είναι το τοπίο της εργασίας που πιστεύουμε ότι πρέπει να διαμορφωθεί. Δηλαδή δεν συζητάμε εάν θεωρούμε θεμιτό κάποιος να εργάζεται έξι ημέρες την εβδομάδα, ακόμη και αν αμείβεται περισσότερο, όταν εδώ και δεκαετίες συμφωνήσαμε ότι το πενθήμερο είναι ο καλύτερος τρόπος για να έχουμε μια θεμιτή ισορροπία χρόνου εργασίας και χρόνου που δεν αφιερώνεται στην εργασία αλλά στην προσωπική ζωή, στον πολιτισμό, στην οικογένεια, στην άθληση.
Ούτε κάνουμε μια συζήτηση για το πόσο θεωρούμε πρόοδο ή ραγδαία οπισθοχώρηση το να υπάρχουν άνθρωποι που αναλαμβάνουν όχι να εργάζονται αλλά απλώς να είναι διαθέσιμοι προς απασχόληση, έστω και με έγκαιρη προειδοποίηση και ακόμη και εάν κάποιες – σίγουρα όχι πολλές…- ώρες εργασίας είναι συμφωνημένες εξαρχής.
Πόσο κανονική ή θεμιτή θεωρούμε αυτή την εργασιακή συνθήκη; Με άλλα λόγια, αυτό που δεν συζητιέται είναι το εάν αντί να επικυρώνουμε την επισφάλεια θα βρούμε τρόπο να απαλλαγούμε απ’ αυτήν.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΑ ΝΕΑ
Latest News
Η συζήτηση που δεν γίνεται για τον προϋπολογισμό
Η Βουλή συζητάει τον προϋπολογισμό, όμως η σοβαρή συζήτηση για την οικονομική πολιτική δεν γίνεται
Βουλιμία
Είναι γνωστό ότι μεταξύ των θανάσιμων αμαρτημάτων περιλαμβάνεται και η βουλιμία…
Μπουλντόζες τη νύχτα
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αποφάνθηκε ότι ο νόμος με τον οποίο χτίζουμε στην Ελλάδα από το 2012 είναι αντισυνταγματικός, εξαιρεί όσες οικοδομές έχουν αποδεδειγμένα αρχίσει εργασίες για την ανέγερσή τους
Οι εγκλωβισμένοι, τα ακίνητα και ο… φορέας
Θυμηθήκαμε ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός μικρών επιχειρήσεων που μέσα στην κρίση κοκκίνισαν τα δάνειά τους
Η ευθύνη των τραπεζών
Οι τράπεζες πατούν καλύτερα στα πόδια τους, δεν εξαρτάται η κερδοφορία τους από τις προμήθειες. Επίσης είναι εμφανές ότι χρειάζεται η κυβέρνηση μια «νίκη» στο μέτωπο του κόστους ζωής
Ανάπτυξη που «τρώγεται»
Με τα μέχρι τώρα στοιχεία είμαστε πάνω και από τον στόχο του 2024
Απιστευτα δώρα προς τα πολιτικά άκρα
Αρχίζω να πιστεύω όλο και περισσότερο ότι το σύνδρομο της επιτυχίας από μια φάση και μετά τυφλώνει τις δημοκρατίες, οι οποίες στη συνέχεια χάνουν και την ακοή τους.
Ελληνικές απώλειες από το «γαλλικό μέτωπο»
Θα πρέπει να θεωρούμε σίγουρες και τις πρώτες απώλειες για την Ελλάδα από το «γαλλικό μέτωπο».
Σοκαριστικές ομοιότητες
Στη Γαλλία, οι έμπειροι από την ελληνική κρίση βλέπουν ομοιότητες με την περίοδο 2012 – 2014 στην Ελλάδα
Η Γαλλία σε κρίση και η Ευρώπη σε περιδίνηση
Η πολιτική κρίση στη Γαλλία έρχεται να αναδείξει τα συνολικότερα προβλήματα της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης