Aυτοκινητοβιομηχανία: Προτεραιότητα η ανακυκλωσιμότητα των υλικών

Σε ένα από τα πλέον σημαντικά θέματα για την αυτοκινητοβιομηχανία αναδεικνύνεται η ανακυκλωσιμότητα των οχημάτων, με τις προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση να εντείνονται κάθε χρόνο ώστε να να ανακυκλώνονται τα υλικά των αυτοκίνητων.

Οι αυτοκινητοβιομηχανίες εξάλλου έχουν δεσμευθεί για τη βέλτιστη χρήση των διαθέσιμων πόρων, ενσωματώνοντας στη στρατηγική τους τη χρήση πράσινων ή ανακυκλώσιμων υλικών, ώστε να υποστηρίζονται τα κανάλια ανακύκλωσης και να μειωθεί το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα.

Αυτοκινητοβιομηχανία: Πώς τα EV απειλούν το Ντιτρόιτ της Ευρώπης

Σύμφωνα με τον Οργανισμό για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (Organization for Economic Cooperation and Development) εκτιμάται πως η χρήση πρώτων υλών θα πρέπει να διπλασιαστεί για να ακολουθήσει την αύξηση του πληθυσμού – μέχρι το 2060, η γη θα κατοικείται από δέκα δισεκατομμύρια ανθρώπους- , γεγονός το οποίο θα δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερη πίεση στο περιβάλλον.

Δεδομένου ότι το αυτοκίνητο δημιουργεί συνέπειες για το περιβάλλον, η χρήση φυσικών πόρων για την κατασκευή του, αλλά και η απόσυρση είναι ζητήματα τα οποία έχουν απασχολήσει όλους τους κατασκευαστές. Εν όψει της κοινωνικής ευθύνης, αλλά και της μείωσης του κόστους παραγωγής, οι κατασκευαστές αυτοκινήτων θα πρέπει να βρούν λύσεις στα εξής:

Προμήθεια υλικών από αξιόπιστες εφοδιαστικές αλυσίδες (οι οποίες σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον και τη δεοντολογία).

Υπεύθυνη διαχείριση των αναλώσιμων προϊόντων (όπως οι μπαταρίες των ηλεκτρικών οχημάτων).

Χρήση υλικών συμβατών προς την κυκλική οικονομία, με έμφαση σε δύο ζητήματα: την ανάγκη ανακύκλωσης οχημάτων που έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο ζωής τους και την ανακύκλωση υλικών που είναι περιορισμένα.

Χρήση λιγότερων φυσικών πόρων που είναι περιορισμένοι και κατ’επέκταση αυξάνουν σημαντικά την τιμή τους.

Εξάλειψη ουσιών που μπορούν εν δυνάμει να γίνουν επικίνδυνες, βάσει των κανονισμών.

Η ενσωμάτωση των ανακυκλώσιμων υλικών στα αυτοκίνητα.

Οι περιβαλλοντικές συνέπειες του σχεδιασμού των οχημάτων έχουν ληφθεί σοβαρά υπόψιν, γεγονός το οποίο επηρέασε και τα πρόσφατα λανσαρίσματα των νέων μοντέλων. Ήδη από το αρχικό στάδιο του σχεδιασμού, τα αυτοκίνητα πρέπει να περιλαμβάνουν ανακυκλώσιμα υλικά, τα οποία αξιολογούνται από τον ίδιο τον κατασκευαστή.

Τα πιο καινούρια αυτοκίνητα της αυτοκινητοβιομηχανίας έχουν ήδη παρουσιάσει τα πρώτα αποτελέσματα αυτοκινήτου που διαθέτει ανακυκλώσιμα υλικά ή υλικά από φυσικούς πόρους:

Προγράμματα κοινοπραξίας έχουν οδηγήσει σε κοινή χρήση ανακυκλώσιμων, φυσικών υλικών στα οχήματα αυτά. Τα νέα μοντέλα έχουν έναν αξιοσέβαστο μέσο όρο της τάξεως του 3.031% σε ανακυκλώσιμα υλικά, το οποίο μεταφράζεται σε περίπου 40-80 σύνολα. Αυτά περιλαμβάνουν:

Χρήση φυσικών ινών για την ενίσχυση του ταμπλό.

Χρήση ανακυκλωμένου πολυπροπυλενίου στις προστατευτικές ποδιές (για τον αέρα κάτω από το δάπεδο, κάτω από το ρεζερβουάρ, στον αερόσακο, στους εμπρός / πίσω θόλους και στους εμπρός / πίσω προφυλακτήρες).

Χρήση ανακυκλωμένου πολυαμιδίου στα τάσια των τροχών και της πολλαπλής εισαγωγής, καθώς και στο συγκρότημα βεντιλατέρ-κινητήρα.

Το περιβαλλοντικό αποτύπωμα παραμένει προτεραιότητα για κάθε μάρκα, η οποία μέσω των πολύ πρόσφατων λανσαρισμάτων της αποδεικνύει πως αυτό μεταφράζεται σε συγκεκριμένα επιτεύγματα, καθώς η γαλλική μάρκα σήμερα κατακτά επιδόσεις ρεκόρ στα επίπεδα χρήσης φυσικών και ανακυκλώσιμων υλικών.

Η ανακύκλωση ελαστικών, ή η ανακύκλωση καουτσούκ, είναι η διαδικασία ανακύκλωσης ελαστικών, που δεν είναι πλέον κατάλληλα για χρήση σε οχήματα, λόγω φθοράς ή ανεπανόρθωτης ζημιάς. Αυτά τα ελαστικά αποτελούν μία προκλητική πηγή απορριμμάτων, λόγω του μεγάλου όγκου που παράγεται, της ανθεκτικότητας των ελαστικών και των εξαρτημάτων του ελαστικού, που είναι οικολογικά προβληματικά.

Επειδή τα ελαστικά είναι εξαιρετικά ανθεκτικά και μη βιοδιασπώμενα, μπορούν να καταναλώσουν πολύ χώρο στους χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων. Εάν τα απόβλητα ελαστικών δε διαχειρίζονται σωστά, μπορούν να προκαλέσουν ρύπανση από καουτσούκ. Το 1990, υπολογίστηκε ότι πάνω από 1 δισ. άχρηστα ελαστικά υπήρχαν σε αποθέματα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από το 2015, μόνο 67 εκατ. ελαστικά παραμένουν σε αποθέματα. Από το 1994 έως το 2010, η Ευρωπαϊκή Ένωση αύξησε την ποσότητα των ελαστικών που ανακυκλώνονται από το 25% των ετήσιων απορρίψεων σε σχεδόν 95%, με περίπου τα μισά από τα ελαστικά στο τέλος του κύκλου ζωής τους να χρησιμοποιούνται για ενέργεια, κυρίως στην τσιμεντοβιομηχανία.

Η πυρόλυση και η αποβουλκανοποίηση θα μπορούσαν να διευκολύνουν την ανακύκλωση. Εκτός από τη χρήση ως καύσιμο, η κύρια τελική χρήση των ελαστικών είναι για το αλεσμένο καουτσούκ. Το 2017, το 13% των αμερικανικών ελαστικών, που αφαιρέθηκαν από την κύρια χρήση τους, πωλήθηκαν στην αγορά μεταχειρισμένων ελαστικών. Από τα ελαστικά που διαλύθηκαν, το 43% κάηκε ως καύσιμο από ελαστικό, με το τσιμέντο να είναι ο μεγαλύτερος χρήστης, άλλο 25% χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή ελαστικού εδάφους, το 8% χρησιμοποιήθηκε σε έργα πολιτικού μηχανικού, το 17% διατέθηκε σε χωματερές και το 8% είχε άλλες χρήσεις. Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα νεκροταφεία ελαστικών αποτελούν κοινό περιβαλλοντικό κίνδυνο, με σημαντικούς ρύπους κι άλλες προκλήσεις. Για παράδειγμα, το νεκροταφείο ελαστικών Sulaibiya στο Κουβέιτ έχει επανειλημμένες πυρκαγιές υψηλής τοξικότητας.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ