Η επιβράνδυση της κινεζικής οικονομίας έρχεται την πιο ακατάλληλη στιγμή

Η κινεζική οικονομία κατάφερε να κάνει τη διψήφια οικονομική επέκταση να φαίνεται απογοητευτική. Η παραγωγή αυξήθηκε 18,3% το πρώτο τρίμηνο του 2021 σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι, αλλά αυτό ήταν λιγότερο από το αναμενόμενο δεδομένου ότι to 2020 ήταν τόσο απογοητευτικό. Σε σύγκριση με το προηγούμενο τρίμηνο, η ανάκαμψη έχασε πολλή από την ορμητικότητα της. Με περιορισμένες επιλογές νομισματικής πολιτικής, τα δημοσιονομικά κίνητρα φαίνεται να επιβραδύνονται τη χειρότερη δυνατή στιγμή.

Δεδομένης της χαμηλής βάσης του περασμένου έτους, οι τριμηνιαίες συγκρίσεις είναι πιο χρήσιμες. Εκτός από ένα φωτεινό σημείο στις λιανικές πωλήσεις – ένας θολός δείκτης που επίσης περιλαμβάνει κρατικές δαπάνες – κακές ειδήσεις αναδύονται από τις οικονομικές αναλύσεις της Παρασκευής. Έχοντας αυξηθεί 2,6% το τέταρτο τρίμηνο, η δραστηριότητα επεκτάθηκε μόλις 0,6% τους πρώτους τρεις μήνες του 2021, ενώ οι αναλυτές που δημοσκοπήθηκαν από την Refinitiv περίμεναν 1,5%. Τα χειρότερα νέα προήλθαν από τον τομέα των υπηρεσιών, έναν σημαντικό τομέα για τις θέσεις εργασίας που υποτίθεται ότι είναι το μέλλον της κινεζικής οικονομίας, που συρρικνώθηκε εντελώς σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Capital Economics.

Στο παρασκήνιο αυξάνεται ο πληθωρισμός λόγω των υψηλότερων τιμών εισροών και των κινήτρων που παρέχουν οι ΗΠΑ, που ώθησαν τις τιμές βάσης της βιομηχανίας να ανέβουν 4,4%, τον Μάρτιο η ταχύτερη αύξηση αυτού του ποσοστού από το 2018. Αυτό μπορεί να είναι καλό για τους κρατικούς κατασκευαστές αγαθών, αλλά οι ιδιωτικοί κατασκευαστές έχουν πληγεί σκληρά. Μερικοί βλέπουν αύξηση του κόστους κατά 30% φέτος για πρώτες ύλες όπως πλαστικά PVC, που χρησιμοποιούνται ευρέως σε προϊόντα συμπεριλαμβανομένων των υποδημάτων.

Ωστόσο, η κεντρική τράπεζα δεν μπορεί να κινηθεί στα επιτόκια. Μια χαλαρότερη πολιτική θα διογκώσει περαιτέρω μια καυτή αγορά κατοικιών και θα επιβραδύνει ένα ευρύτερο σχέδιο απομόχλευσης. Αντίθετα, η άνοδος των επιτοκίων και ο περιορισμός της προσφοράς πιστώσεων, θα μπορούσαν να βλάψουν τις προβληματικές επιχειρήσεις αυξάνοντας το πιστωτικό, και θα μπορούσαν επίσης να αυξήσουν τη συναλλαγματική ισοτιμία, η οποία θα μπορούσε να μειώσει την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών.

Αυτό αφήνει το Υπουργείο Οικονομικών στη θέση ευθύνης για την εξεύρεση δημοσιονομικών κινήτρων, αλλά οι αξιωματούχοι μπορεί να ανησυχούν περισσότερο για την αύξηση του δημόσιου χρέους. Η νέα έκδοση ομολόγων τοπικής αυτοδιοίκησης που προοριζόταν να στηρίξει τις επενδύσεις τόνωσης επιβραδύνθηκε απότομα το πρώτο τρίμηνο – φτάνοντας μόλις στο 2% των 1,5 τρισεκατομμυρίων γιουάν (230 δισεκατομμύρια δολάρια) την ίδια περίοδο του 2020. Καθώς η αυταρέσκεια της Κίνας για την αντίδρασή της στην πανδημία ξεθωριάζει και με το πρόγραμμα εμβολιασμού ξεκινά αργά, δεν είναι ώρα να αφαιρέσει κανείς το πόδι από το «γκάζι» της οικονομίας.

REUTERS BREAKINGVIEWS