Κίνα: Ποιότητα αντί ποσότητας

Η Κίνα θα ωφεληθεί αν διαθέτει ευτυχισμένους εργαζόμενους αλλά και ευτυχισμένες μητέρες. Τα στοιχεία της απογραφής (που πραγματοποιείται ανά δεκαετία) τα οποία δημοσιεύθηκαν την Τρίτη δείχνουν ότι ο πληθυσμός της χώρας αυξήθηκε οριακά σε 1,4 δισεκατομμύρια, ενισχύοντας τους φόβους ότι το συρρικνούμενο εργατικό δυναμικό θα πλήξει την οικονομία. Το Πεκίνο έχει βάλει στόχους στα ποσοστά γεννήσεων, αλλά τελικά χρειάζονται πολιτικές που προωθούν την αύξηση της παραγωγικότητας και την εργασιακή ευημερία.

Τα στοιχεία, που δημοσιοποιήθηκαν με μεγάλη καθυστέρηση, ήταν λιγότερο ανησυχητικά από τις εκτιμήσεις. Σε αντίθεση με προηγούμενη έκθεση των Financial Times που έκανε λόγο για μείωση του πληθυσμού, η Λαϊκή Δημοκρατία σημείωσε αύξηση 5,4% τη δεκαετία 2010-2020. Ακόμα κι έτσι, ο μέσος όρος ανέρχεται σε μόλις 0,53% ετησίως. Επιπλέον, το ποσοστό γονιμότητας ήταν 1,3 παιδιά ανά Κινέζα πέρυσι – σε ισορροπία με γερασμένες κοινωνίες όπως η Ιαπωνία. Η διαφορά, ωστόσο, είναι ότι η γήρανση της Κίνας εξακολουθεί να είναι μια οικονομία μεσαίου εισοδήματος, με κατά κεφαλήν ΑΕΠ περίπου 10.000 $ – το ένα τέταρτο της Ιαπωνίας.

Η μείωση του χάσματος θα είναι πολύ πιο δύσκολη μετά το 2025 – τη χρονιά που πολλοί αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου του επιδραστικού συμβούλου της κεντρικής τράπεζας, Cai Fang, εκτιμούν ότι ο πληθυσμός θα φτάσει σε μια κορύφωση. Ο Πρόεδρος Xi Jinping επιδιώκει οικονομική ανάπτυξη βασισμένη στην κατανάλωση. Όμως, ένα φθίνον σύνολο ενήλικων εργαζομένων που πρέπει να υποστηρίξει όλο και περισσότερους συνταξιούχους, που αποτελούσαν το 18,7% του πληθυσμού πέρυσι, θα μειώσει τις δαπάνες.

Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής βασίστηκαν στην ενθάρρυνση των οικογενειών να αποκτήσουν περισσότερα παιδιά – μια σταδιακή χαλάρωση της αμφιλεγόμενης «πολιτικής ενός παιδιού» του Πεκίνου. Αυτό δύσκολα θα επιβραδύνει ή θα αντιστρέψει την πτώση.
Αντιθέτως, η ενίσχυση της παραγωγικότητας και της ευημερίας, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νεότερους, αστικούς πληθυσμούς, θα είναι κρίσιμη για τη μελλοντική ανάπτυξη.

Πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ αποκαλύπτει ότι η μέση παραγωγή ανά εργαζόμενο είναι μόλις το ένα τρίτο των οικονομικών «ατμομηχανών», όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γερμανία. Στις υπηρεσίες, το ποσοστό είναι μόλις 17%.

Η αύξηση της αποτελεσματικότητας θα απαιτήσει ριζικές μεταρρυθμίσεις τόσο για τον κρατικό όσο και για τον ιδιωτικό τομέα. Το ένα είναι η καλύτερη προστασία της εργασίας. Οι τοπικές κυβερνήσεις αρχίζουν να δίνουν προσοχή μόνο στους απογοητευμένους νέους που αποφεύγουν τον γάμο, τα παιδιά, και ακόμη και την κάποτε πολυπόθητη σταδιοδρομία στην τεχνολογία, έναν τομέα που είναι διαβόητος για το πρόγραμμα εργασίας “996” , δηλαδή από τις 9 π.μ. έως τις 9 μ.μ., έξι ημέρες την εβδομάδα.

Η πρόσφατη είδηση ενός μεταμφιεσμένου αξιωματούχου του Πεκίνου που παρουσιαζόταν ως υπάλληλος ντελίβερι στην εφαρμογή παράδοσης φαγητού Meituan σηματοδοτεί τον απαραίτητο έλεγχο σχετικά με τη μεταχείριση των εργαζομένων της χώρας. Μπορούν να γίνουν περισσότερα για να μην πέσει η χώρα σε μια παγίδα παραγωγικότητας.

REUTERS BREAKINGVIEWS