HR Managers: Μη με χτυπάτε άλλο!

Η βία σκοτώνει. Είδαμε αυτές τις μέρες για άλλη μια φορά το αποτρόπαιο πρόσωπό της. Σε αυτό που αποκαλείται «οπαδική». Ασφαλώς, τίποτα δε συγκρίνεται με την απώλεια της ζωής. Όπως στην περίπτωση του αδικοχαμένου νέου ανθρώπου. Όμως υπάρχουν πολλά πρόσωπα της βίας. Κάποια από αυτά είναι κρυμμένα. Πίσω από προσωπεία, όπως αυτό των «επιχειρηματικών αναγκών».

Η «αμαρτία» της τεκνοποιΐας

Η Μαρία βγήκε από την αίθουσα συνεντεύξεων της εταιρείας ζαλισμένη. Καλύτερα προβληματισμένη θα έλεγε. Όχι ότι δεν τα πήγε καλά. Τόσο οι γνώσεις της, όσο και οι σπουδές αλλά και η διάθεσή της να εργασθεί στη συγκεκριμένη θέση ήταν κορυφαίες. Αυτό ήταν ξεκάθαρο. Γι’ αυτό προφανώς την κάλεσαν σε συνέντευξη.

Όμως, ένα ρίγος τη διαπέρασε όταν ο «HR Manager» όπως της συστήθηκε, προς το τέλος της συνέντευξης τη ρώτησε αν είναι παντρεμένη. Και η επόμενη ερώτησή του: «Σκέπτεστε να κάνετε παιδιά;». Σχεδόν με ενοχή του απάντησε καταφατικά. Κι ένιωσε την ατμόσφαιρα γύρω της να παγώνει. Τη χαιρέτησε ευγενικότατα, με ένα πλατύ χαμόγελο.

Σε λίγες ημέρες έλαβε ένα μήνυμα στο ηλεκτρονικό της ταχυδρομείο. Κατέληγε: «Σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στην προσπάθειά σας εξεύρεσης εργασίας…»

Τα «πικρά» γενέθλια

Ο Γιώργος είναι 53 ετών. Τον τελευταίο χρόνο έχει στείλει τόσα βιογραφικά σημειώματα, όσα και η ηλικία του. Το ίδιο συμβαίνει εδώ και δύο χρόνια, όσα είναι άνεργος. Επιτυχημένο στέλεχος στο χώρο της παραγωγής. Ξεκίνησε αναζήτηση εργασίας όταν η εταιρεία που εργαζόταν σταμάτησε τις παραγωγικές δραστηριότητές της, και επικεντρώθηκε στον εμπορικό τομέα.

Οι σπουδές του ως μηχανικού παραγωγής του είχαν δώσει ό,τι χρειαζόταν για να κατανοήσει την παραγωγική διαδικασία σε κάθε τύπο εργοστασίου. Και η μεγάλη εμπειρία του τόσο στο γραφείο, όσο και ανάμεσα στα θορυβώδη μηχανήματα, ισχυροποίησαν τις δυνατότητές του. Αν προσθέσει κανείς τις διαπροσωπικές ικανότητές του, θα έλεγε κανείς ότι είναι ιδανικός υποψήφιος για θέση ευθύνης σε εργοστάσιο. Όμως δεν το λέει κανείς!

Σπάνια τον καλούν σε συνεντεύξεις. Κι εκεί το θέμα της ηλικίας του γίνεται ο ελέφαντας στο δωμάτιο. Μπορεί να το αναφέρουν συγκαλυμμένα, αλλά όλοι ξέρουν ότι είναι εκεί. «Και πώς θα αισθάνεστε ανάμεσα σε αρκετά νεότερους συναδέλφους σας;» ή «Πώς βλέπετε το θέμα της συνταξιοδότησης;», ή ακόμα πιο απροκάλυπτα: «Πώς νομίζετε ότι θα ανταπεξέλθετε στους απαιτητικούς ρυθμούς του εργοστασίου μας;”»είναι μερικές από τις ερωτήσεις που αντιμετωπίζει. Μαζί με το φάσμα της ανεργίας.

Ο πελαργός δεν φέρνει πια μωρά

Στη ζωή συμβαίνουν πολλά παράδοξα. Στην επιχειρηματική ζωή ίσως περισσότερα. Ο καλοβαλμένος HR Manager ξεχνά ότι ο πελαργός έχει σταματήσει να φέρνει μωρά. Δε συνειδητοποιεί ότι γεννήθηκε από γυναίκα, και ότι προς το παρόν μόνο οι γυναίκες κυοφορούν! Εκείνος που μιλά για συνταξιοδότηση, δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι σε 10 χρόνια και η δική του τούρτα γενεθλίων θα έχει 53 κεράκια…

Η απόρριψη ενός εργαζομένου με βάση χαρακτηριστικά άσχετα από την εκτέλεση της εργασίας, είναι μια μορφή βίας. Και η βία σκοτώνει. Όποια μορφή κι αν έχει. Φανερή ή κρυφή. Άγρια ή «εξευγενισμένη».

Ο Σταμάτης Παππάς, MEng/MBA, είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων