Το διακύβευμα για τον τουρισμό

Μπορώ να βρω πολλούς λόγους γιατί η ελληνική οικονομία θα βγει αλώβητη από τη θύελλα που έρχεται στην παγκόσμια οικονομία. Να πάει πολύ καλύτερα από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, τη στιγμή που μια νέα μεγάλη κρίση σχεδόν προεξοφλείται.

Με βασικά εφόδια την τεράστια δίψα για επενδύσεις, για εξαγορές, για παραγωγή και εξαγωγές, μπορούμε να είμαστε αυτή τη φορά η θετική εξαίρεση. Πρωτίστως θα πάει καλύτερα γιατί είναι πολύ δυνατή η Ελλάδα σε έναν τομέα που γνωρίζει μεγάλη άνθηση στην περιοχή μας, την εποχή που έχουν μειωθεί τα μακρινά ταξίδια. Και αυτός ο τομέας δεν είναι άλλος από τον τουρισμό.

Δεν πρόκειται ωστόσο να καταγράψει, ούτε 884% αύξηση στις αφίξεις ούτε 1.000% στις εισπράξεις, όπως σχολίασε χθες για τον μήνα Απρίλιο ο αρμόδιος για θέματα τουρισμού υπουργός Βασίλης Κικίλιας. Δεν σημαίνει ότι θα πετύχεις, κάνοντας άλμα λογικής, συγκρίνοντας, όπως έκανε ο υπουργός, τον φετινό Απρίλιο όπου πολλοί προορισμοί και τα περισσότερα ξενοδοχεία ήταν ανοιχτά και με κόσμο, με τον περυσινό, το 2021, όταν τα περισσότερα ξενοδοχεία ήταν κλειστά λόγω της καραντίνας και της απαγόρευσης στις μετακινήσεις, η οποία ήρθε μετά τις 3 Μαΐου.

Η εικόνα όμως δεν αλλάζει. Παραμένει καλή. Απλά ο πήχης επιχειρήθηκε να μπει πιο ψηλά. Ο Απρίλιος από πλευράς κίνησης δεν έγινε Αύγουστος. Και το πιθανότατο είναι να μη γίνει ποτέ.

Το κρίσιμο και πολλαπλά ενδιαφέρον που δεν τόνισε ο υπουργός, ήταν ότι τον Απρίλιο καταγράφηκε ένα μικρό τουριστικό επίτευγμα. Ενα επίτευγμα την περίοδο της δικής του ευθύνης του τομέα. Ο φετινός Απρίλιος έκλεισε από πλευράς εσόδων υψηλότερα κατά 20,5% σε σχέση με τον Απρίλιο της προ Covid καλύτερης τουριστικής χρονιάς στην ιστορία, που ήταν το 2019. Το επίσης ελπιδοφόρο ήταν ότι σε επίπεδο τετραμήνου οι τουριστικές εισπράξεις (το μέγεθος που μετράει) κινούνται στα επίπεδα του 87% του 2019. Απέχουμε δηλαδή ελάχιστα από τα επίπεδα ρεκόρ και ακόμα μόλις τώρα μπήκαμε στους κρίσιμους για το τελικό αποτέλεσμα μήνες.

Το επίσης κρίσιμο είναι αυτό που συχνά πυκνά λέει ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ Γιάννης Ρέτσος, ότι για να μην γκρεμιστεί αυτό που χτίζεται, πρέπει να προφυλαχτεί με κάθε μέσο η σχέση ποιότητας – τιμής. Και έχει δίκιο γιατί αν ξεφύγουν οι τιμές σε σχέση με την ποιότητα αυτόματα θα λάβουμε τη στάμπα του ακριβού προορισμού. Ακόμα πιο σημαντικό όμως είναι να μην αποδειχτεί η ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουμε κατώτερη των τιμών που χρεώνουμε. Σε αυτή την περίπτωση ο προορισμός Ελλάδα χάνει κατά κανόνα αυτούς που αφήνουν τα περισσότερα χρήματα στις διακοπές τους, τα «μεγάλα πορτοφόλια». Αυτούς που μας κράτησαν την τελευταία διετία, στα μεσοδιαστήματα μεταξύ των απανωτών lockdowns. Λιγότεροι τουρίστες άφηναν περισσότερα λεφτά γιατί απλά δεν είχαν άλλη επιλογή. Ταξίδευαν οι ευπορότεροι στον πλησιέστερο και ασφαλέστερο τουριστικό προορισμό. Η Ελλάδα επωφελήθηκε. Τώρα ήρθε η χρονιά της κεφαλαιοποίησης και της επαναληψιμότητας. Αυτό είναι το διακύβευμα για τον τουρισμό, ο οποίος είναι σίγουρο ότι τουλάχιστον φέτος θα πάει καλά. Για να πάει ωστόσο καλά και του χρόνου, πρέπει να προστατευτεί με κάθε τρόπο ο προορισμός τόσο από πλευράς ποιότητας όσο και από πλευράς τιμής. Και βέβαια να λείψουν οι προεκλογικού χαρακτήρα υπερβολές…