Η οριζόντια μείωση της ενέργειας απειλή για τη βιομηχανία

Ο Θουκυδίδης στον Επιτάφειο αναφέρεται στο «οργιζόμενον της γνώμης» ως συνέπεια της «νόσου» (του λιμού) και του κενού ηγεσίας από τον θάνατο του Περικλή. Σήμερα, οι διαδοχικές κρίσεις αποτρέπουν τη στρατηγική σκέψη. Η έλλειψη ανταγωνιστικότητας της ελληνικής oικονομίας αναδείχθηκε την «μνημονιακή» περίοδο της οικονομικής κρίσης. «Brain drain», μετανάστευση και υπογεννητικότητα εξακολουθούν να απειλούν την εθνική μας υπόσταση. Οργή, αγανάκτηση και δημαγωγία ζημιώνουν ακόμα την Ελλάδα. Εθνικοί κίνδυνοι ελλοχεύουν 100 χρόνια μετά τη Μικρασιατική καταστροφή.

Οι ριζοσπαστικές αλλαγές στο δυτικό παραγωγικό μοντέλο, η προσπάθεια της Ανατολής για ανάληψη ηγετικής θέσης και μια νέα τάξη πραγμάτων, ο πόλεμος στην Ανατολική Ευρώπη και οι λάθος στρατηγικές ενεργειακές επιλογές της Γερμανίας, αποκαλύπτουν τη γύμνια της Ευρώπης αναδεικνύοντας κενό ηγεσίας, την ώρα που οι ΗΠΑ εντείνουν τις δράσεις τους.

Έχει προοπτική η ευρωπαϊκή προσπάθεια αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης; Είναι δίκαιη η προτεινόμενη στρατηγική; Όπως δείχνουν οι πρώτες αποφάσεις και κινήσεις των «ελεφάντων» Γερμανίας και Γαλλίας, αυτό μοιάζει εξαιρετικά αμφίβολο. Η Γερμανία προτείνει μεν οριζόντια μείωση της κατανάλωσης ρεύματος κατά 15%, αλλά παράλληλα φροντίζει να προστατεύσει νευραλγικούς τομείς της Βιομηχανίας. Υπογράφει διμερή συμφωνία με τη Γαλλία για ανταλλαγή αερίου-ηλεκτρισμού. Στηρίζει με κρατικούς πόρους εκτεθειμένες εταιρείες ενέργειας.

Η ελληνική Κυβέρνηση φέρεται να σπεύδει να υιοθετήσει την στρατηγική της οριζόντιας περικοπής της κατανάλωσης ηλεκτρισμού χωρίς μελέτη επιπτώσεων, δίχως τις απαραίτητες εξαιρέσεις για τη Βιομηχανία. Η μεταποίηση αποτελεί το 14% των ελληνικών εξαγωγών, στηρίζει την εγχώρια παραγωγή και την εξωστρέφεια της Ελλάδος. Σε μια τόσο δύσκολη περίοδο ενόψει σημαντικής ενεργειακής κρίσης, έντονων πληθωριστικών πιέσεων, διαταραχών στην εφοδιαστική αλυσίδα και αύξησης του κόστους του χρήματος, η Βιομηχανία έχει δρομολογήσει νέες επενδύσεις προς διεύρυνση της διεθνούς επιρροής της επενδύοντας σε καινοτομία και ανθρώπινο δυναμικό. Ο οριζόντιος περιορισμός της κατανάλωσης ρεύματος απειλεί ανοιχτά την βιωσιμότητά της.

Ναι στη μείωση της ενεργειακής σπατάλης. Όχι στην ανατροπή της πράσινης και ψηφιακής μετάβασης. Βραχυπρόθεσμα, προς εξασφάλιση αυτονομίας και προς περιορισμό του ενεργειακού κόστους, η ηλεκτροπαραγωγή με εθνικό καύσιμο τον λιγνίτη πρέπει να συνεχίσει να στηρίζει οικονομία και νοικοκυριά.

Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Η ορθολογική διαχείριση της ενεργειακής κρίσης, η στήριξη της ελληνικής παραγωγής συμβάλλει στο «brain gain», ευνοεί την υψηλής ποιότητας απασχόληση νέων επιστημόνων σε δραστηριότητες διεθνοποιημένες και υψηλού κύρους, βοηθάει στην ανάταξη της ελληνικής οικονομίας και εξασφαλίζει μαζί με τη ναυτιλία και τις εξωστρεφείς δραστηριότητες της οικονομίας μία περίοπτη θέση στο διεθνές γίγνεσθαι.

Διαβάστε επίσης: Το ενεργειακό προκαλεί εφιάλτες

Οι δυναμικοί τομείς της ελληνικής οικονομίας, οι εθνικοί μας πρωταθλητές, η μεταποίηση, η ναυτιλία και οι λοιποί εξωστρεφείς/εξαγωγικοί τομείς πρέπει να υποστηριχθούν. Πρέπει να ενσκήψουμε πάνω στα φλέγοντα θέματα, που ταλανίζουν την ελληνική βιομηχανία και υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Ενεργειακό κόστος, ασταθές-δυσμενές φορολογικό καθεστώς για βιομηχανικές επενδύσεις, απουσία χρηματοδοτικών εργαλείων, τεράστια γραφειοκρατία (με δαιδαλώδεις διαδικασίες αδειοδότησης και έγκρισης επενδύσεων), ψηφιοποίηση και απλοποίηση διαδικασιών, είναι σημαντικά αγκάθια στην πορεία ανάταξης βιομηχανίας-οικονομίας.

Απαιτείται όραμα και μακροπρόθεσμος σχεδιασμός. Αναζητείται μία νέα βιομηχανική πολιτική για τη μετάβαση σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο δημιουργικό, παραγωγικό και πλουραλιστικό και επωφελές για την Πατρίδα.

Σήμερα, εν μέσω γεωστρατηγικών ανακατάξεων, μετά την αναθεώρηση παγιωμένων πολιτικών (βλ. «Ostpolitik») απαιτείται νηφαλιότητα και προσοχή, για να διασφαλίσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα. Κυβέρνηση και κόμματα της λογικής, καλούνται να αναγνωρίσουν την κρισιμότητα της κατάστασης. Να μην βάλουμε εμπόδια στην ανάπτυξη με οριζόντιες περικοπές ρεύματος. Να μην περιορίσουμε την αύξηση εξαγωγών και ΑΕΠ ρισκάροντας εκατοντάδες θέσεις εργασίας.

Ο Σπ. Παπαευθυμίου είναι Αν. Καθηγητής Ε.Μ.Π.