Υπάρχει νέος όρος πλέον για το όταν δεν παίρνετε τη δουλειά σας πολύ στα σοβαρά: σιωπηρή παραίτηση.

Η φράση έχει προκαλέσει την δημιουργία εκατομμύριων σχολίων στο TikTok, καθώς ορισμένοι νέοι εργαζόμενοι απορρίπτουν την ιδέα να κάνουν κάτι πάνω και πέρα ​​από τα ελάχιστα που απαιτούνται για την καριέρα τους, χαρακτηρίζοντας αυτή την ήσσονα προσπάθεια τους ως μορφή «παραίτησης». Δεν πρόκειται για αποχώρηση από τη εργασιακή τους θέση, λένε αυτοί οι εργαζόμενοι. Στην πραγματικότητα, η ιδέα είναι να παραμείνει κανείς στη θέση του — αλλά να επικεντρώνει τον χρόνο του σε ασχολείες εκτός γραφείου.

Οι αναρτήσεις ποικίλλουν από ειλικρινείς σκέψεις σχετικά με την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής έως χαζά αστεία. Κάποιοι θέτουν σταθερά όρια έναντι των υπερωριών υπέρ της οικογενειακής ζωής. Άλλοι υποστηρίζουν την χαλαρή προσπάθεια κατά την εργασία, εργαζόμενοι ίσα-ίσα για να τα βγάλουν πέρα. Πολλοί θέλουν να αποσυνδέσουν την καριέρα τους από την ταυτότητά τους.

Φυσικά, κάθε γενιά μπαίνει στο εργατικό δυναμικό και γρήγορα συνειδητοποιεί ότι η δουλειά δεν είναι μόνο διασκέδαση και παιχνίδι. Ποτέ δεν ήταν εύκολη η πορεία ανάμεσα σε αξιοκαταφρόνητα αφεντικά και τις μικρόψυχες προσβολές που πάντα δέχονταν οι ταλαίπωροι εργαζόμενοι. Πολλοί δε, που, όταν είναι νέοι, λένε ότι δεν τους νοιάζει να ανέβουν στην εταιρική ιεραρχία, τελικά αλλάζουν γνώμη.

Η διαφορά τώρα είναι ότι αυτό το κοινωνικό σύνολο χρησιμοποιεί TikTok και hashtags για να εκφράσει τα συναισθήματα του. Αυτοί οι 20άρηδες εντάχθηκαν στον εργασιακό κόσμο κατά τη διάρκεια της πανδημίας της Covid-19, με όλες τις προβληματικές επιπτώσεις της, συμπεριλαμβανομένων των ασαφών ορίων μεταξύ εργασίας και της υπόλοιπης ζωής. Πολλοί εργαζόμενοι αναφέρουν ότι αισθάνονται πως έχουν πλέον τη δύναμη να αντιδράσουν καθώς η αγορά εργασίας  σήμερα κλίνει υπέρ των εργαζομένων. Πρόσφατα στοιχεία από την Gallup δείχνουν ότι η αφοσίωση των εργαζομένων μειώνεται.

Ο Κλέιτον Φάρις, 41 ετών, ομολόγησε ότι όταν άκουσε πρόσφατα για τον νέο όρο που κυκλοφορεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συνειδητοποίησε ότι το είχε ήδη εφαρμόσει αρνούμενος να αφήσει εργασιακές ανησυχίες να κυριαρχούν στη ζωή του όπως παλιά.

«Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι σε όλο αυτό είναι ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει», είπε στο βίντεο που ανάρτησε στο TikTok. «Εξακολουθώ να εργάζομαι το ίδιο σκληρά. Εξακολουθώ να καταφέρνω εξίσου πολλά. Απλώς δεν αγχώνομαι και δεν κάνω τον εσωτερικό μου κόσμο κομμάτια».

Αν κοιτάξουμε διαχρονικά τις γενιές βλέπουμε ότι η αφοσίωση των εργαζομένων στις ΗΠΑ μειώνεται, σύμφωνα με στοιχεία έρευνας της Gallup. Όμως, όσοι γεννήθηκαν από το 1989 και μετά, δηλαδή η Gen Z και οι νεότεροι millennials, σημείωσαν τα χαμηλότερα ποσοστά αφοσίωσης προς τους εργοδότες τους (31%) από όλες τις άλλες ηλικιακές κατηγορίες κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου.

Ο Τζιμ Χάρτερ, επικεφαλής ερευνητής για το χώρο εργασίας και την ευημερία στην Gallup, τόνισε ότι οι περιγραφές των εργαζομένων για «σιωπηρή παραίτηση» συσχετίζονται με μια μεγάλη ομάδα συμμετεχόντων στην έρευνα που ο ίδιος αποκαλεί «μη δεσμευμένους»—αυτούς που θα εμφανιστούν στη δουλειά και θα κάνουν το ελάχιστο απαιτούμενο αλλά όχι πολλά παραπάνω. Περισσότεροι από τους μισούς εργαζόμενους που ερωτήθηκαν από την Gallup, και ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία, γεννήθηκαν μετά το 1989 (54%).

Ένας παράγοντας που χρησιμοποιεί η Gallup για να μετρήσει τη δέσμευση είναι αν οι άνθρωποι αισθάνονται ότι η δουλειά τους έχει νόημα. Τα δεδομένα δείχνουν ότι οι νεότεροι εργαζόμενοι αναφέρουν ότι δεν αισθάνονται η δουλειά τους να έχει κάποιο νόημα. Αυτοί είναι πιο πιθανό να εργάζονται παθητικά και να κοιτάνε το συμφέρον τους παραπάνω από αυτό των εργοδοτών τους, είπε ο Δρ Χάρτερ.

Η 24χρονη Πέιτζ Γουέστ ανέφερε ότι σταμάτησε να κάνει όσο το δυνατό περισσότερα στη πρώην θέση της ως αναλύτρια μεταφορών στην Ουάσιγκτον, πριν καν κλείσει χρόνο στη δουλειά. Το εργασιακό άγχος είχε γίνει τόσο έντονο που, όπως είπε, τα μαλλιά της έπεφταν και δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Ενώ έψαχνε για κάποια άλλη θέση, δεν εργαζόταν πλέον πέρα ​​από 40 ώρες κάθε εβδομάδα, δεν γράφτηκε για να λάβει επιμόρφωση και σταμάτησε να προσπαθεί να συναναστρέφεται με συναδέλφους.

«Έκανα ένα βήμα πίσω και είπα: «Απλώς θα δουλεύω τις ώρες που πρέπει να δουλέψω, θα δουλεύω για όσο πραγματικά πληρώνομαι», εξομολογήθηκε. «Πέραν τούτου, δεν πρόκειται να κάνω τίποτα παραπάνω».

Η κ. Γουέστ ανέφερε ότι, αφότου σταμάτησε να προσπαθεί τόσο σκληρά, κατάλαβε ότι ήταν πιο συγκεντρωμένη στις συσκέψεις και λάμβανε περισσότερα θετικά σχόλια. Εγκατέλειψε τη θέση πέρυσι και τώρα είναι μια ελεύθερη επαγγελματίας τηλε-εργαζόμενη βοηθός πλήρους απασχόλησης και βγάζει περίπου το 75% του προηγούμενου μισθού της. Προσαρμόστηκε μετακομίζοντας πίσω στην πατρίδα της, τη Φλόριντα.

Ο Ζαΐντ Καν, 24χρονος μηχανικός στη Νέα Υόρκη, δημοσίευσε βίντεο «σιωπηρής παραίτησης» που συγκέντρωσε τρία εκατομμύρια προβολές σε δύο εβδομάδες. Στο viral βίντεο του TikTok, ο κύριος Καν εξήγησε την ιδέα ως εξής: «Παραιτείσθε από την ιδέα να κάνετε παραπάνω και περισσότερα».

«Δεν εντάσσεστε πλέον στη νοοτροπία της κουλτούρας της βαβούρας που ασπάζεται ότι η εργασία πρέπει να είναι η ζωή σας», τόνισε ο ίδιος.

Ο κ. Καν διατείνεται ότι αυτός και πολλοί από τους συνομηλίκους του απορρίπτουν την ιδέα ότι η παραγωγικότητα υπερτερεί όλων. Απλά δεν βλέπουν το όφελος σε αυτό.

Κάποιοι που δραστηριοποιούνται διαδικτυακά υποσχέθηκαν να χαλαρώνουν απολαμβάνοντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όταν υπήρχε κενός χρόνος στη δουλειά. Άλλοι λένε ότι θα ακολουθήσουν κατά γράμμα τις περιγραφές των θέσεων εργασίας τους, αντί να ζητήσουν να τους ανατεθούν και άλλες εργασίες.

Πρόσφατα, μια άλλη κατηγορία αναρτήσεων σχετικά με την σιωπηρή παραίτηση έκανε την εμφάνιση της, καταγγέλλοντας την κίνηση ως πρόφαση, όχι ως θεραπεία για την εξάντληση ή τη δυσαρέσκεια στη δουλειά.

Οι άνθρωποι που απλά κάνουν το ελάχιστο ήταν για δεκαετίες αναπόσπαστες φιγούρες του εργασιακού χώρου, αλλά πολλοί από τους σημερινούς υπαλλήλους που επιδεικνύουν λιγότερη αφοσίωση κατάφεραν να επιβιώνουν χάρη στην τηλε-εργασία, δήλωσε η Ελίζε Φρίντμαν, ανώτερο στέλεχος εξυπηρέτησης πελατών στην εταιρεία συμβούλων Korn Ferry.

Εάν η οικονομία επιδεινωθεί, τόνισε η κ. Φρίντμαν, οι λιγότερο αφοσιωμένοι εργαζόμενοι μπορεί να βρεθούν αντιμέτωποι με αυξημένο κίνδυνο απόλυσης. «Είναι απολύτως θεμιτό να απαιτούμε από τους υπαλλήλους μας να δίδουν το όλο τους», τόνισε.

Ο Τζος Μπίτινγκερ, 32χρονος διευθυντής έρευνας αγοράς σε εταιρεία συμβούλων διαχείρισης, προειδοποίησε ότι οι άνθρωποι που επικεντρώνονται στη φράση «σιωπηρή παραίτηση» μπορεί να υποθέτουν ότι αυτή ενθαρρύνει τους ανθρώπους να τεμπελιάζουν, όταν στην πραγματικότητα τους υπενθυμίζει να μην εργάζονται μέχρι σημείου εξουθένωσης.

Μετά από χρόνια που έλεγε «ναι» σε όλα, ελπίζοντας να ξεχωρίσει, ο κ. Μπίτινγκερ σημείωσε ότι έμαθε να λέει «όχι άλλο», κνα κρατάει τα βράδια για τον εαυτό του και αποφεύγει να κοιτάει τα email στις διακοπές.

«Φέρνω σε πέρας τη δουλειά μου, τα πρότζεκτ μου. Έχω καλή απόδοση και λαμβάνω καλά σχόλια», εκμυστηρεύθηκε. «Και μπορώ ακόμα να αφιερώσω χρόνο για να απομακρυνθώ από τα πάντα».

Μεταφράστηκε στα Ελληνικά από τον Οικονομικό Ταχυδρόμο