Βρετανία: Τα δίνει όλα ο Ρίσι Σούνακ για να σώσει την κυβέρνησή του και τους Συντηρητικούς

Σε μια άνευ προηγουμένου αύξηση του κατώτατου μισθού που ξεπερνά ακόμα και τον πληθωρισμό, προχώρησε από την 1η Απριλίου η κυβέρνηση του Ρίσι Σούνακ στη Βρετανία. Πρόκειται για μια κίνηση επιβίωσης μιας κυβέρνησης που αναζητεί ένα πειστικό πολιτικό αφήγημα απαραίτητο για την επιβίωσή της, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να ανεβάσει το ηθικό ενός λαού που ψάχνει ακόμα τα «πατήματά» του μετά την αποχώρηση από την Ενωμένη Ευρώπη.

Βρετανία: Στην κόψη του ξυραφιού η οικονομία – Απέφυγε στο «παρά πέντε» την ύφεση

Και αποπληρωρισμένη η αύξηση του κατώτατου ωρομισθίου κατά 9,7% για τους άνω των 23 ετών (στις 10,42 στερλίνες ή 11,84 ευρώ) είναι η μεγαλύτερη από την καθιέρωση του κατώτατου μισθού το 2016, διευκρινίζει σε ανακοίνωσή της η κυβερνητική Επιτροπή Χαμηλών Μισθών (Low Pay Commition ή LPC). Ο πρόεδρος της Επιτροπής Μπράιαν Σάντερσον εξήγησε ότι η αύξηση έγινε για να βοηθηθούν οι χαμηλόμισθοι, οι οποίοι λόγω του πληθωρισμού ξοδεύουν μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός τους για ενέργεια και τρόφιμα.

Πολλά τα ρεκόρ

«Περίπου 1,7 εκατομμύρια εργαζόμενοι στη Βρετανία αναμένεται να ωφεληθούν άμεσα από την αύξηση του κατώτατου μισθού και επιπλέον πέντε εκατομμύρια χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να επωφεληθούν από τις έμμεσες επιπτώσεις του μέτρου, καθώς οι εργοδότες θα αναγκαστούν να προχωρήσουν και σε άλλες αυξήσεις για να διατηρήσουν τις μισθολογικές διαφορές στις επιχειρήσεις τους», εκτιμά η ανεξάρτητη δεξαμενή σκέψης Resolution Foundation.

Το LPC αποκαλύπτει ότι απώτερος στόχος της κυβέρνησης του Λονδίνου είναι να φτάσει έως το 2024 ο κατώτατος μισθός στα δύο τρίτα του μέσου μισθού στη Βρετανία, κάτι που υποδηλώνει και νέα αύξηση του κατώτατου μισθού τον επόμενο χρόνο. Παρατηρεί βέβαια κανείς ότι αν επισυμβούν αλυσιδωτές, παρελκόμενες αυξήσεις και σε υψηλότερα μισθολογικά κλιμάκια, ο μέσος μισθός θα αυξηθεί και η διαφορά με τον κατώτατο δεν θα καλυφθεί εύκολα στο επίπεδο των κυβερνητικών προσδοκιών.

Σε κάθε περίπτωση, στη Βρετανία δεν είναι μόνο η «κρυφή» ακρίβεια που έχει εκτινάξει στα ύψη το κόστος ζωής. Η χώρα έχει και ένα από τα υψηλότερα ποσοστά πληθωρισμού στη Γηραιά Ήπειρο. Το Μάρτιο ο πληθωρισμός υποχώρησε στο 8,9% σε ετήσια βάση από 10,4% που ήταν το Φεβρουάριο.

Η μεγάλη ακρίβεια έχει εξάλλου πυροδοτήσει κύμα κοινωνικής δυσαρέσκειας που εκδηλώνεται με απεργιακές κινητοποιήσεις σε διάφορους κλάδους, ξεκινώντας από την υγεία και εκπαίδευση και φθάνοντας μέχρι τις μεταφορές.

Περί τους 1.400 εργαζόμενους στην ασφάλεια του αεροδρομίου του Χίθροου ξεκίνησαν 10ήμερες κινητοποιήσεις που θα διαρκέσουν καθ’ όλη τη διάρκεια του Πάσχα των Καθολικών, που γιορτάζεται την Κυριακή αυτή. Οι αρχές του λονδρέζικου αεροδρομίου και η βρετανική κυβέρνηση διαβεβαιώνουν ότι όλες οι πτήσεις θα διεξαχθούν κανονικά και ότι οι αεροπορικοί επιβάτες δεν θα ταλαιπωρηθούν.

Νυν υπέρ πάντων αγών

Η αλήθεια είναι ότι ο Ρίσι Σούνακ και η κυβέρνησή του μοιάζουν να πιάνονται οι ίδιοι απ’ τα μαλλιά τους για να γλιτώσουν την εκλογική καταβύθιση. Οι εκλογές ακόμα αργούν, καταληκτική ημερομηνία για τη διεξαγωγή τους είναι η 28η Ιανουαρίου 2025. Αλλά η δημοσκοπική καθίζηση των Συντηρητικών είναι απογοητευτική. Δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών που δημοσίευσαν οι εφημερίδες «Observer» και «Times» δίνουν στο κυβερνών κόμμα 29% και 26% αντίστοιχα, ενώ στους Εργατικούς δίνουν 44% και 46%.

Ο Σούνακ, ο οποίος πρόσφατα κατέγραψε τα ιστορικά χαμηλότερα ποσοστά αποδοχής του βρετανικού εκλογικού σώματος για εν ενεργεία πρωθυπουργό (27% υπέρ και 46% κατά), καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες για να «πουλήσει» πολιτικές εξελίξεις και συμφωνίες υπερασπιζόμενος όχι μόνο τη δική του διακυβέρνηση αλλά και το Brexit.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η προσπάθειά του να εμφανίσει την ένταξη της Βρετανίας στην εμπορική συμφωνία των χωρών του Ειρηνικού CPTPP ως «νίκη του Brexit» και της κυβέρνησής του βέβαια. Οι Βρετανοί πολίτες προς το παρόν δεν φαίνονται να πείθονται από την προπαγάνδα Σούνακ, καθώς στην πλέον πρόσφατη δημοσκόπηση του Μαρτίου το 55% πιστεύει ότι ήταν λάθος η αποχώρηση της χώρας από την ΕΕ και μόνο το 32% θεωρεί σωστό το Brexit.

Ουδέν κακόν αμιγές καλού

Από την άλλη, θα παρατηρούσε κανείς ότι η μεγάλη δημοσκοπική ανάκαμψη των Εργατικών σε συνδυασμό με την πρόσφατη παραίτηση της χαρισματικής πρώτης υπουργού της Σκωτίας Νίκολα Στέρτζον, απομακρύνει το ενδεχόμενο απόσχισης και ανεξαρτητοποίησης της Σκωτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο. Απομακρύνει δηλαδή τη μεγαλύτερη καταστροφή εν καιρώ ειρήνης που θα καλείτο να αντιμετωπίσει ποτέ ένας Βρετανός πρωθυπουργός.

Έτσι, για την ώρα ο Σούνακ αναθαρρεί και απολαμβάνει – προωθώντας τα μάλιστα και επικοινωνιακά – τα τελευταία λιγότερο αποκαρδιωτικά νέα για την πορεία της βρετανικής οικονομίας, καθώς φαίνεται ότι απέφυγε στο τσακ (scarcely θα έλεγαν οι Εγγλέζοι) την ύφεση. Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Βρετανίας (ONS) ανακοίνωσε ότι το τέταρτο τρίμηνο του 2022 το ΑΕΠ της χώρας δεν παρέμεινε στάσιμο αλλά ενισχύθηκε κατά 0,1% σε σχέση με τους προηγούμενους τρεις μήνες.

Το τρίτο τρίμηνο του 2022 το βρετανικό ΑΕΠ είχε συρρικνωθεί κατά 0,1% συγκριτικά με το δεύτερο. Ο ορισμός της ύφεσης για μια οικονομία είναι η συρρίκνωση του ΑΕΠ για δύο συνεχόμενα τρίμηνα.

Η ανορθογραφία της G7

Το 2023 βέβαια είναι μια άλλη χρονιά και ήδη από τον Ιανουάριο το ΔΝΤ έχει προβλέψει ότι η βρετανική οικονομία θα είναι η μοναδική από τις μεγάλες και ανεπτυγμένες οικονομίες του G7 που θα συρρικνωθεί. Ίσως η ένταξη στη συμφωνία CPTPP (μαζί με τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, την Ιαπωνία, τη Χιλή, το Μεξικό, τη Μαλαισία, το Περού, τη Σιγκαπούρη,το Βιετνάμ και το Μπρουνέι) να διαψεύσει το Ταμείο, που δεν έχει κανένα λόγο εξάλλου να είναι προκατειλημμένο κατά της Βρετανίας.

Προσώρας οι επενδύσεις όμως μειώνονται στη Βρετανία. Το τελευταίο τρίμηνο του 2022 μειώθηκαν κατά 0,2% σε τριμηνιαία βάση σύμφωνα με την ONS, ενώ η πρόβλεψη ήταν να αυξηθούν κατά 4,8%. Όσο για το βρετανικό ΑΕΠ, το τέταρτο τρίμηνο του 2022 ήταν κατά 0,6% χαμηλότερο από όσο ήταν το αντίστοιχο τρίμηνο του 2019. Η βρετανική είναι ως εκ τού΄του η μοναδική οικονομία του G7 που δεν έχει ξεπεράσει ακόμα τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας.