Είδαμε στο πρώτο μέρος την έννοια των ηλεκτρονικών αποδείξεων (e- αποδείξεις), τα ποσά που πρέπει να συγκεντρώσουμε καθώς και ποια εισοδήματα δεν υπολογίζονται για το 30% ή 20%.

Το απαιτούμενο ποσό δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής για κάθε φορολογικό έτος ορίζεται σε ποσοστό 30% του πραγματικού εισοδήματος

Επίσης στο δεύτερο μέρος είδαμε  τις κατηγορίες των δαπανών που συμμετέχουν, το «πέναλτι» που πληρώνουν οι φορολογούμενοι που δεν θα συγκεντρώσουν τα απαιτούμενα ποσά, τις δαπάνες που δεν συμμετέχουν και πως τα απεικονίζουμε στην φορολογική δήλωση.

Στο τρίτο μέρος του αφιερώματος μας στις ηλεκτρονικές αποδείξεις είδαμε ποια εισοδήματα συμμετέχουν στον υπολογισμό του ποσοστού 30%. Δηλαδή ποια ποσά αποτελούν την βάση υπολογισμού.

Στο σημερινό τέταρτο μέρος του αφιερώματος μας θα δούμε τι πρέπει να προσέξουμε, δηλαδή ειδικές περιπτώσεις που αφορούν την συλλογή των ηλεκτρονικών αποδείξεων

Τι πρέπει να προσέξετε

Κοινοί λογαριασμοί

Στις περιπτώσεις κοινών τραπεζικών λογαριασμών σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (κάθε μορφής στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό) οι πραγματικοί δικαιούχοι, οι οποίοι καθορίζονται με βάση τις πραγματικές περιστάσεις, μπορούν να χρησιμοποιούν τους εν λόγω λογαριασμούς ανάλογα με τις δαπάνες που πραγματοποιούν μέσω αυτών.. Τα ίδια ισχύουν  και για πιστωτικές κάρτες με δικαιούχους κύρια και πρόσθετα μέλη.

Καταβολή με δόσεις

Εφόσον οι ως άνω δαπάνες απόκτησης αγαθών και λήψης υπηρεσιών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής καταβάλλονται σε δόσεις, για τον υπολογισμό του απαιτούμενου ποσού δαπανών λαμβάνεται υπόψη το συνολικό ποσό των δόσεων

Λογαριασμοί (πρώην) ΔΕΚΟ

Σημειώνεται ότι ειδικά για τους λογαριασμούς ΔΕΚΟ που είναι σε όνομα διαφορετικό από εκείνο που τους εξοφλεί, γίνονται δεκτές οι εν λόγω δαπάνες, εφόσον ο καταβάλλων την δαπάνη είναι και ο πραγματικός χρήστης του ακινήτου.

Κοινόχρηστα

Διευκρινίζεται, στην περίπτωση δαπανών των κοινόχρηστων χώρων, οι οποίες εξοφλούνται από τον διαχειριστή της πολυκατοικίας/συγκροτήματος ιδιοκτησιών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, αυτές θα λαμβάνονται υπόψη για τους ενοίκους ή ιδιοκτήτες ανάλογα με το ποσό που τους αντιστοιχεί.

Δαπάνες που έχουν καταχωρηθεί στα βιβλία επιτηδευματιών

Ειδικά για τους ασκούντες επιχειρηματική δραστηριότητα λαμβάνονται υπόψη και εκείνες οι δαπάνες που πραγματοποιούνται από τον επαγγελματικό τους τραπεζικό λογαριασμό, εφόσον αυτές αφορούν σε ατομικές ιδιωτικές τους δαπάνες και όχι στην επιχειρηματική τους δραστηριότητα.

Δαπάνες αισθητικής αναβάθμισης κτηρίων

Τονίζεται ότι λαμβάνονται υπόψη και οι δαπάνες του άρθρου 39Β του ν. 4172/2013, που σχετίζονται με τη λήψη υπηρεσιών και αφορούν στην ενεργειακή, λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση κτιρίων, καθώς οι εν λόγω δαπάνες εντάσσονται στην υποομάδα 432 (υπηρεσίες επισκευής και συντήρησης κατοικίας) της ομάδας 4 του δείκτη τιμών καταναλωτή της ΕΛ.ΣΤΑΤ.

Δαπάνες που καλύπτονται εν όλο ή εν μέρη              

Σε περίπτωση που κάποια από τα δικαιολογητικά που αφορούν δαπάνες απόκτησης αγαθών και λήψης υπηρεσιών, όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 4 της Α.1163/2020 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών, έχουν κατατεθεί στον εργοδότη του φορολογούμενου ή στο ασφαλιστικό ταμείο/ασφαλιστική εταιρία που είναι ασφαλισμένος, προκειμένου να αποζημιωθεί για την πραγματοποίηση αυτών των δαπανών, λαμβάνεται υπόψη μόνο το τυχόν μέρος της δαπάνης που επιβαρύνθηκε ο ίδιος ο φορολογούμενος. Ενδεικτικά παραδείγματα τέτοιων δαπανών αποτελούν οι φαρμακευτικές, οι δαπάνες για την αγορά ορθοπεδικών ειδών (νάρθηκες, κηδεμόνες, υποδήματα, κ.λπ.), αναλώσιμων νοσηλευτικών υλικών, αναπηρικών βοηθητικών οργάνων (πατερίτσες, αναπηρικά αμαξίδια, στρώματα κατάκλισης, κ.λπ.), ειδικών μηχανημάτων (νεφελοποιητές, συσκευές αναρρόφησης, φιάλες οξυγόνου, κ.λπ.), οι δαπάνες για έξοδα μετακίνησης και διαμονής των ασφαλισμένων, οι δαπάνες για νοσήλια, οι δαπάνες για βρεφονηπιακούς σταθμούς, κ.λπ.., όταν δεν καλύπτονται στο σύνολό τους από εργοδότες, ασφαλιστικά ταμεία και ασφαλιστικές εταιρείες, οι οποίες δύναται να χρησιμοποιηθούν από τους φορολογουμένους, υπό την προϋπόθεση ότι δεν αποτελούν δαπάνες που εκπίπτουν με βάση άλλη φορολογική διάταξη.

Προκειμένου να ληφθούν αυτά τα ποσά υπόψη, απαιτείται βεβαίωση του εργοδότη ή ασφαλιστικού ταμείου ή της ασφαλιστικής εταιρείας από την οποία να προκύπτουν τα ακόλουθα:

α)  Τα στοιχεία του προσώπου για το οποίο καταβλήθηκε η δαπάνη,

β)  Το συνολικό ποσό της δαπάνης, για το οποίο υποβλήθηκαν δικαιολογητικά,

γ) Το ποσό της δαπάνης που καλύφθηκε από τον εργοδότη ή το ασφαλιστικό ταμείο ή την ασφαλιστική επιχείρηση και

δ ) Το υπόλοιπο ποσό της δαπάνης με το οποίο επιβαρύνεται ο φορολογούμενος.

Στην περίπτωση που η βεβαίωση εκδοθεί κατά το επόμενο έτος από το έτος που καταβλήθηκαν οι δαπάνες, είτε υποβάλλεται τροποποιητική δήλωση βάσει του άρθρου 19 του ν.4174/2013 για το έτος που καταβλήθηκαν, είτε δηλώνονται για να εκπέσουν στο έτος χορήγησης της βεβαίωσης.

Αγορά συλλεκτικών νομισμάτων

Το ποσό της δαπάνης αγοράς συλλεκτικών νομισμάτων από την Επιτροπή, εφόσον υπερβαίνει ως ενιαίο σύνολο (ήτοι όπως διατίθεται από την Επιτροπή με τη μορφή συλλογής ή κασετίνας) το ποσό των 10.000 ευρώ, υπάγεται στις διατάξεις του άρθρου αυτού (Δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων). Περαιτέρω, η δαπάνη της αγοράς συλλεκτικών νομισμάτων, ανεξαρτήτως ύψους ποσού προσμετράται στις δαπάνες αγορών αγαθών και υπηρεσιών της περ. δ’ της παρ. 6 του άρθρου 15 του ΚΦΕ (Ομάδα 12, Άλλα αγαθά και υπηρεσίες), σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στην απόφαση Α.1163/2020 (Ε.2124/2021).

* Ο Απόστολος Αλωνιάτης είναι οικονομολόγος – φοροτεχνικός, Α’ Αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών & Φορολογικών Μελετών (Ι.Ο.ΦΟ.Μ), Σύμβουλος Διοίκησης της PROSVASIS AEBE και συγγραφέας.

Ακολουθήστε τον ot.grστο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στον ot.gr

Latest News

Πρόσφατα Άρθρα Experts
Κατώτατος μισθός, συλλογικές συμβάσεις και συντάξεις
Experts |

Κατώτατος μισθός, συλλογικές συμβάσεις και συντάξεις

Mε διαφορετικούς όρους κρατικής παρέμβασης παρατείνεται η μνημονιακή κατάργηση (Φεβρουάριος 2012) της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) που καθόριζε στην Ελλάδα επί δεκαετίες τον κατώτατο μισθό