Κίνα: Τα κρυφά «κόκκινα» δάνεια, βόμβα στα θεμέλια της οικονομίας

Όταν η τράπεζα Jinzhou, στη βορειοανατολική Κίνα, έδειξε κάποιες ενδείξεις ότι αντιμετωπίζει προβλήματα, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης υποστήριξαν τότε ότι ένας δισεκατομμυριούχος ονόματι Λι Χετζούν μπορεί να κρύβεται πίσω από τα δεινά της.

Ο Λι, μεγιστάνας ηλιακών συλλεκτών, ήταν κάποτε ο πλουσιότερος άνθρωπος της Κίνας. Η εταιρεία του ήταν γνωστό ότι είχε στενούς δεσμούς με την τράπεζα. Και δεν άργησε να διαδοθεί η είδηση ​​ότι είχε συλληφθεί, ότι η Jinzhou Bank ανέστειλε τις συναλλαγές των μετοχών της και είπε στους επενδυτές ότι θα αναδιαρθρώσει τις δραστηριότητές της.

Παραδόξως, τα οικονομικά της τράπεζας φαίνονταν σε καλή κατάσταση.

Κίνα: Ρευστότητα 2,59 δισ. ευρώ στη διατραπεζική αγορά

Το συνολικό επίπεδο επισφαλών δανείων της ήταν χαμηλό το πρώτο εξάμηνο του 2022, την τελευταία περίοδο για την οποία υπάρχουν διαθέσιμες λεπτομερείς πληροφορίες. Αν και ένα σχετικό στοιχείο ξεχωρίζει -πάνω από το 50% των προσωπικών επιχειρηματικών δανείων της είχαν γίνει μη εξυπηρετούμενα- αυτός ο τύπος δανείου αποτελούσε μόλις το 1% του συνόλου.

Τα δάνεια μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, που αποτελούν περίπου το ήμισυ του χαρτοφυλακίου δανείων της τράπεζας, εμφανίστηκαν κανονικά, με μόλις το 3% να έχει ξεφύγει.

Η πραγματική εικόνα

Είναι όμως αυτή η όλη ιστορία;

Θεωρητικά, δεν υπάρχει ουσιαστική διάκριση μεταξύ των προσωπικών επιχειρηματικών δανείων και των δανείων για μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, λέει ο Jason Bedford, ένας βετεράνος τραπεζικός αναλυτής. Όπως γράφει ο Economist, οι δύο τύποι χρησιμοποιούνται με παρόμοιους τρόπους και θα πρέπει να προσφέρουν παρόμοιο κίνδυνο. Στην πράξη, ωστόσο, υπάρχει μια κρίσιμη διαφορά: τα δάνεια μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων παραμένουν καλυμμένα από ένα μορατόριουμ της εποχής της Covid που επιτρέπει στις τράπεζες να αποφεύγουν την αναγνώριση επισφαλών χρεών. Έτσι, είναι πιθανό ένα μεγάλο μέρος του δανειακού χαρτοφυλακίου της Jinzhou να είναι μη αναγνωρισμένο επισφαλές χρέος. Η τράπεζα δεν έχει πει σχεδόν τίποτα για την κατάστασή της από τις αρχές του έτους.

Εάν κρυφά επισφαλή χρέη όπως αυτά κρύβονται στην Jinzhou Bank, μπορεί να κρύβονται και αλλού. Αυτή είναι μια ανησυχητική προοπτική, καθώς η κινεζική χρηματοδότηση ήδη κατακλύζεται από προβλήματα. Οι τοπικές κυβερνήσεις αγωνίζονται να αποπληρώσουν τους δανειστές τουλάχιστον 65 τρισεκατομμύρια γιουάν (9 τρισεκατομμύρια δολάρια) σε χρέη εκτός ισολογισμού.

Πολλοί από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές ακινήτων της χώρας έχουν ήδη χρεοκοπήσει σε υπεράκτια ομόλογα και χρωστούν τρισεκατομμύρια γιουάν άκτιστων κατοικιών στους κατοίκους της περιοχής. Οι μεγαλύτερες εταιρείες διαχείρισης πλούτου της Κίνας έχουν αρχίσει να αθετούν τις πληρωμές που οφείλονται σε επενδυτές. Δεδομένου ότι αυτού του είδους τα κρυφά χρέη έχουν μέχρι στιγμής τραβήξει ελάχιστη προσοχή, τα προβλήματα της Jinzhou θα έπρεπε να αποτελούν προειδοποίηση.

Προβλήματα από την Covid

Τα προβλήματα με τα δάνεια προς τις μικρότερες εταιρείες ξεκίνησαν με την εμφάνιση του Covid-19. Καθώς η οικονομία της Κίνας έκλεισε τον Ιανουάριο του 2020, η κεντρική τράπεζα έθεσε ένα μορατόριουμ στην αποπληρωμή δανείων για μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις μέχρι τον Ιούνιο του ίδιου έτους, προκειμένου να σταματήσει ένα κύμα χρεοκοπιών. Μετά από λιγότερο από τρεις μήνες της πολιτικής, οι αξιωματούχοι υπολόγισαν ότι περίπου 700 δισ. γιουάν σε πληρωμές είχαν αναβληθεί. Το μορατόριουμ έχει παραταθεί αρκετές φορές από τότε, με αξιωματούχους να αναφέρουν τη συνεχιζόμενη επίδραση της Covid . Δεν υπάρχει εκτίμηση για το συνολικό ποσό των απλήρωτων δανείων και οι τράπεζες δεν θα υποχρεωθούν να τα αποκαλύψουν δημόσια μέχρι το επόμενο έτος.

Το μορατόριουμ συνέπεσε επίσης με μια άλλη κρατική πρωτοβουλία. Προκειμένου να τονώσει την οικονομία, η κεντρική κυβέρνηση στηρίχτηκε στις τράπεζες να χορηγούν δάνεια στις μικρότερες επιχειρήσεις και να το κάνουν με τα χαμηλότερα δυνατά επιτόκια. Μολονότι τέτοιες πολιτικές έχουν δοκιμαστεί εδώ και χρόνια, οι τράπεζες έχουν αντισταθεί, προτιμώντας να δανείζουν τις μεγάλες, συχνά κρατικές εταιρείες με τις οποίες έχουν ήδη σχέσεις. Αυτή τη φορά, ωστόσο, η πολιτική λειτούργησε.

Ως αποτέλεσμα, στην αρχή του έτους περίπου το 28% του συνόλου των δανείων στην Κίνα είχε δοθεί σε μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, από 24% στο τέλος του 2019.