Το 2024 να μην ευημερήσουν μόνο οι αριθμοί

Από πολλές απόψεις το 2023 τελειώνει πολύ ικανοποιητικά για την ελληνική οικονομία.

Η χώρα δείχνει να έχει αφήσει πίσω της την κρίση της περασμένης δεκαετίας και να έχει μπει σε πιο σταθερή τροχιά ως προς την οικονομία.

Αυτό αποτυπώνει και η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας.

Οι ρυθμοί ανάπτυξης παραμένουν θετικότεροι από την υπόλοιπη Ευρώπη όπου τα πράγματα κινούνται ανάμεσα στη στασιμότητα και το ενδεχόμενο της ύφεσης.

Ο πληθωρισμός τουλάχιστον ως προς τον γενικό δείκτη δείχνει να υποχωρεί και να έχουμε αποφύγει τα χειρότερα.

Η φετινή τουριστική σεζόν ήταν καλή και όλα δείχνουν ότι θετική θα είναι και η επόμενη χρονιά.

Μεγάλα επενδυτικά σχέδια ανακοινώνονται σε διάφορες περιοχές της χώρας, την ώρα που θα αρχίσουν να αυξάνονται και οι εισροές από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Ακόμη και το χρηματιστήριο δείχνει να έχει ξυπνήσει κάπως.

Μόνο που όλα αυτά είναι μια όψη του νομίσματος.

Στην άλλη όψη συναντάμε μια έκρηξη ακρίβειας στα προϊόντα και τις υπηρεσίες που αφορούν ακριβώς τα φτωχότερα νοικοκυριά και έχουν ως αποτέλεσμα την ώρα που έχουν αυξηθεί οι ονομαστικές αποδοχές η πραγματική αγοραστική δύναμη να μην έχει αυξηθεί και οι άνθρωποι να τα βγάζουν πέρα ακόμη πιο δύσκολα.

Συναντάμε μια ανάπτυξη που εξακολουθεί να στηρίζεται σε κλάδους που δεν αντιπροσωπεύουν πάντα υψηλή προστιθέμενη αξία και εξαρτώνται πολύ από την οικονομική συγκυρία όπως είναι π.χ. ο τουρισμός ή το real estate.

Εξακολουθούμε να μην κάνουμε  τη σοβαρή και στρατηγική συζήτηση που χρειάζεται για το κατάλληλο παραγωγικό μοντέλο, για το τι θα σήμαινε σήμερα βιομηχανική πολιτική, ποιοι κλάδοι μπορούν να λειτουργήσουν ως «ατμομηχανές» και ποιοι μπορούν να βάλουν πλάτη.

Συζητάμε για τα μη κρατικά ΑΕΙ ως πηγή εισοδήματος, αλλά δεν μελετάμε το πώς το πολύ μεγάλο και υπαρκτό επιστημονικό και ερευνητικό δυναμικό της χώρας θα μπορούσε να είναι όντως ένας «μοχλός ανάπτυξης».

Επικροτούμε όποιο υπουργείο και όποιον φορέα έχει υψηλή απορροφησιμότητα ευρωπαϊκών πόρων, αλλά δεν βλέπουμε σε ποιο βαθμό αυτά τα κονδύλια αφήνουν ένα πραγματικό αποτέλεσμα ως προς τα έργα και τις δομές που χρηματοδοτούν, αλλά και ως προς τη συμβολή τους στην απασχόληση.

Διαρκώς ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις επιπτώσεις από μεγάλες διεθνείς κρίσεις, αλλά δεν εξετάζουμε πώς μπορεί η οικονομία να θωρακιστεί αποτελεσματικότερα και κυρίως πώς θα μπορεί να έχει τη δική της ενδογενή δυναμική ώστε να επηρεάζεται λιγότερο από τις αναταράξεις στο διεθνές περιβάλλον.

Και μπροστά μας έχουμε ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις. Αρκεί να αναλογιστούμε τι σημαίνει πραγματικά «Πράσινη Μετάβαση», μια ιστορικών διαστάσεων μετάβαση που δεν αφορά απλώς να αποκτήσουμε περισσότερες ΑΠΕ αλλά να αναπροσαρμόσουμε ολόκληρο το παραγωγικό μας μοντέλο, ώστε να πετύχουμε τον στόχο των μηδενικών εκπομπών, χωρίς αυτό να έρθει με τίμημα την υποχώρηση του βιοτικού επιπέδου.

Ή να σκεφτούμε τις ανατροπές που θα φέρει σε πλήθος κλάδων η επέλαση της Τεχνητής Νοημοσύνης.

Πάνω από όλα υπάρχει η πρόκληση η όποια βελτίωση των οικονομικών δεικτών να μεταφράζεται και σε πραγματική βελτίωση της ζωής των ανθρώπων.

Να μετατρέπεται σε καλύτερους μισθούς, σε ισχυρότερο κοινωνικό κράτος, σε καλύτερες υποδομές, σε αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας. Να ξανανιώσουν οι άνθρωποι ότι η προσπάθεια ανταμείβεται και ότι τα παιδιά τους θα μπορέσουν να ζήσουν ακόμη καλύτερα.

Όλα αυτά είναι τα θέματα που πρέπει να συζητήσουμε σοβαρά και τεκμηριωμένα.

Και σε αυτή τη συζήτηση ο OT θα συνεχίσει να είναι και το 2024 στην πρώτη γραμμή, με ακόμη πλουσιότερη ενημέρωση, ανάλυση και άποψη, συνεχίζοντας τα ιδιαίτερα πετυχημένα OT Forum και επιμένοντας στις δημιουργικές συνέργειες ανάμεσα στην ενημέρωση και την πανεπιστημιακή έρευνα.

Στην αυγή μιας νέας χρονιάς δεχτείτε τις πιο ειλικρινείς ευχές μας για ειρήνη, υγεία, δημιουργικότητα, ατομική και συλλογική προκοπή και πρόοδο.