Εφοδιαστική αλυσίδα: Πώς έμεινε όρθια μέσα από πανδημίες και πολέμους

Όλοι χαιρετίζουν τους διεθνείς διαχειριστές της εφοδιαστικής αλυσίδας, τους ήρωες της παγκόσμιας οικονομίας. Η ανθεκτικότητα των δικτύων αξιών που φυλάσσουν και καλλιεργούν έχει κάνει εξαιρετική δουλειά αψηφώντας την εκτεταμένη ηττοπάθεια σχετικά με την παγκοσμιοποίηση τα τελευταία χρόνια. Το παγκόσμιο σύστημα εμπορίας αγαθών απέτυχε προδήλως να καταρρεύσει· Η παγκόσμια ανάπτυξη έχει ανακάμψει, ισχυρίζονται οι FT.

Η πανδημία επέβαλε lockdown που κράτησαν τους καταναλωτές και τους εργαζόμενους στο λιανικό εμπόριο στο σπίτι και ο Covid-19, η πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και οι επιθέσεις των Χούτι στην Ερυθρά Θάλασσα διέκοψαν την παραγωγή και έπληξαν τη ναυτιλία. Και, φυσικά, οι αυξανόμενες εμπορικές και γεωπολιτικές εντάσεις έχουν προκαλέσει τριβές μέσω δασμών και περιορισμών στις εξαγωγές, ειδικά από τις ΗΠΑ.

Επενδυτικός χορός δισεκατομμυρίων στα logistics – Τα 3+1 projects που τρέχουν

Aνταπεξήλθαν στη δοκιμασία

Σε παγκόσμιο μακροοικονομικό επίπεδο, αυτά τα σοκ μπορεί να φαίνονται υπαρξιακά και οι αποφασιστικές προσπάθειες των κυβερνήσεων να αποσυνδέσουν τις οικονομίες μέσω εμπορικών και τεχνολογικών φραγμών θα μπορούσαν σίγουρα να έχουν αυξανόμενα αποτελέσματα.

Ωστόσο, σε επίπεδο εταιρείας, τέτοιοι κλυδωνισμοί απλώς δημιουργούν σύνολα προβλημάτων προς επίλυση, κατά προτίμηση μέσω της εκ των προτέρων ανθεκτικότητας σε διαταραχές ή, ελλείψει αυτού, μέσω της εξεύρεσης των επόμενων καλύτερων επιλογών για το status quo. Οι διαχειριστές της εφοδιαστικής αλυσίδας καλούνται να διατηρήσουν το σύμπαν σε τάξη – ένα υλικοτεχνικό ισοδύναμο του Doctor Who, αν και ταξιδεύουν στο διάστημα και όχι στο χρόνο και πέρα από τα σύνορα αντί για τους πλανήτες.

Η απότομη πτώση της κυκλοφορίας εμπορευματοκιβωτίων μέσω της διώρυγας του Σουέζ, για παράδειγμα, ήταν σίγουρα κακά νέα για τις μικρές εταιρείες της Μέσης Ανατολής που πλέουν στη Μεσόγειο. Για το μεγάλης κλίμακας εμπόριο Ασίας-Ευρώπης, ο γύρος της Αφρικής έχει επιμηκύνει τους χρόνους ταξιδιού και το κόστος, αλλά συνολικά δεν αποδείχθηκε καταστροφικός.

Ο Jon Abrahamsson Ring, διευθύνων σύμβουλος της Inter Ikea, η οποία κατέχει το εμπορικό σήμα Ikea και σχεδιάζει τα προϊόντα, σημειώνει: «Η Ευρώπη είναι περίπου το 70% των πωλήσεών μας και περίπου το 70% αυτού παράγεται στην ίδια την Ευρώπη». Η βαριά αυτοματοποιημένη παραγωγή αντισταθμίζει το ακριβότερο ευρωπαϊκό εργατικό δυναμικό και την καθιστά πιο ανθεκτική στις ελλείψεις εργαζομένων.

Προσαρμόζονται οι επιχειρήσεις

Ένας από τους μεγαλύτερους χρήστες φυσικού ξύλου στον κόσμο, η Ikea παίρνει το μεγαλύτερο μέρος του από την Πολωνία, τις χώρες της Βαλτικής και τη Σουηδία. Ο πόλεμος στην Ουκρανία διέκοψε το τότε 11% της συνολικής προσφοράς ξυλείας που προερχόταν από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία, αλλά η εταιρεία αγόρασε περισσότερα από αλλού και άλλαξε το μείγμα ξύλων που χρησιμοποιεί.

Η Ikea έχει ξεπεράσει το σοκ, συνέχισε την επέκταση και έκανε μόνιμες προσαρμογές όταν χρειαζόταν. Τα προβλήματά της δεν είναι ταυτόσημα με εκείνα άλλων πολυεθνικών, και κατά κάποιο τρόπο η φύση της επιχείρησης την καθιστά λιγότερο ευάλωτη σε διαταραχές από τις περισσότερες. Ωστόσο, η εμπειρία της αποτελεί μέρος ενός παγκόσμιου φαινομένου όπου η ευελιξία σε επίπεδο εταιρείας, που επαναλαμβάνεται σε χιλιάδες επιχειρήσεις, μπορεί να καταστήσει ένα συνολικό παγκόσμιο σοκ λιγότερο επιζήμιο από ό,τι φαίνεται αρχικά.