Δεν είναι εύκολο να απαντήσει κανείς καθώς ούτε είχε προηγούμενο στον ελληνικό χώρο αλλά και δεν είναι καθόλου συνηθισμένο το φαινόμενο – ιδιαίτερα στον χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια γρήγορη και εν πολλοίς, πρόχειρη απάντηση θα ήταν η εξής: Να «μαρκάρουν» τις περιοχές ενδιαφέροντός τους καθώς το  Λιμάνι της Ηγουμενίτσας – το άλλοτε μικρό λιμάνι του Ιονίου στη βορειοδυτική Ελλάδα- μεταμορφώθηκε σε ένα λιμάνι εφάμιλλο εκείνου της Πάτρας και με αρκετά συγκριτικά πλεονεκτήματα που λειτουργούν ως η μεγάλη ενθάρρυνση για υποψήφιους επενδυτές.

Οι ακτοπλόοι διεκδικητές – ATTICA GROUP, ANEK και GRIMALDI- γνωρίζουν από πρώτο χέρι ότι το ενδιαφέρον βρίσκεται στις νταλίκες που έρχονται από τα λιμάνια της Ιταλίας και μπορούν δίχως καθυστερήσεις μέσω της Εγνατίας Οδού να φθάσουν σε προορισμούς των Βαλκανίων και συνολικά της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Με λίγα λόγια, οι διεκδικητές από την ακτοπλοΐα δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για την κρουαζιέρα, τις μαρίνες – ούτε καν για τους επιβάτες των γραμμών της Ιταλίας. Τα λεφτά είναι στις νταλίκες…

Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο είναι η επιδίωξη της σημερινής διοίκησης της ΟΛΗΓ να υπηρετήσει την προοπτική ενός smart port. Μάλιστα, η δουλειά της διοίκησης  (Ρεγγίνα Δηλαβέρη, Πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου, Αθανάσιος Πορφύρης, Διευθύνων Σύμβουλος) έχει αξιολογηθεί από το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και αποτιμάται με θετικό πρόσημο. Μάλιστα, κύκλοι της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου επισημαίνουν σε κάθε ευκαιρία ότι ο  ΟΛΗΓ αποτελεί και ένα παράδειγμα προς μίμηση.

Σε κάθε περίπτωση, τουλάχιστον οι 2 από τους 3 διεκδικητές του ΟΛΗΓ από τον χώρο της ακτοπλοΐας θα βρεθούν αντιμέτωποι και στο λιμάνι του Ηρακλείου Κρήτης – άλλος ένας διαγωνισμός του ΤΑΙΠΕΔ που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Το σίγουρο είναι ότι το παρών θα δώσει ο όμιλος GRIMALDI που ελέγχει μετοχικά την εταρεία ΜΙΝΩΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ – ο όμιλος που όπως λέει χαρακτηριστικά το αφεντικό του «δεν συνεργάζεται» και «μόνον αγοράζει»- αλλά και το ATTICA GROUP. Ο όμιλος με τα brands Superfast Ferries, Blue Star Ferries, Hellenic Seaways και AML, που ελέγχεται από την MIGφαίνεται πως θα εντάξει στο χαρτοφυλάκιο του και την πρωτοπόρο της ελληνικής ακτοπλοΐας, την πρώην λαϊκής βάσης ΑΝΕΚ.

—————————–

Από την ακτοπλοΐα και τα λιμάνια ας περάσουμε στις φρεγάτες και τα ναυπηγεία.

Στην τελική ευθεία, όπως μαθαίνουμε, έχουν μπει οι διαδικασίες για την επιλογή των τεσσάρων φρεγατών που θα αγοράσει το Πολεμικό Ναυτικό. Με μια διαφορά: Οι Αμερικανικές φαίνεται να έχουν ένα μικρό προβάδισμα. Πόθεν προκύπτει; Στους Αμερικανούς το Πεντάγωνο έχει στείλει επιστολή αιτήματος (LOR) κι όχι απλό αίτημα ενδιαφέροντος (LOI), όπως έχει κάνει στις ενδιαφερόμενες ευρωπαϊκές χώρες.

Το γεγονός δεν έχει ξεφύγει της προσοχής των εμπλεκόμενων και σε ορισμένες περιπτώσεις έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια σε συγκεκριμένες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Η Αθήνα, από την πλευρά της, απαντά ότι το θέμα είναι καθαρά τεχνικό.

Όσο και είναι πρόωρο ακόμη να γραφεί οτιδήποτε η υπόθεση με την κατασκευή των φρεγατών συνδέεται με την «ανάκαμψη» της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας. Σε κάθε περίπτωση οι συμμαχίες της Μεσογείου (ΗΠΑ και Ισραήλ) θα έχουν ρόλο.

Αν και δεν συνδέεται ευθέως με την υπόθεση των φρεγατών η αποχώρηση (λόγω μετάθεσης), την περασμένη εβδομάδα, του επικεφαλής της Διεύθυνσης Εξοπλισμών στο Πεντάγωνο ας μην περάσει απαρατήρητη και κυρίως, ασχολίαστη. Όπως μαθαίνουμε στους ατελείωτους διαδρόμους του συγκροτήματος της Μεσογείων η αποχώρηση έχει σχέση και εσωτερικούς διαγκωνισμούς για το ποιος έχει το πάνω χέρι στα Επιτελεία.

—————————–

Και από τις φρεγάτες στο… Χρέος. Η JP MORGAN, εδώ και χρόνια, λειτουργεί ως σύμβουλος του ΟΔΔΗΧ στις ομολογιακές εκδόσεις. Συνεπώς, έχει τη δική του σημασία το γεγονός ότι προβλέπει σύντομα νέα έξοδο του ελληνικού δημοσίου, με την έκδοση τίτλου. Δεν διευκρινίζει αν θα είναι μακροπρόθεσμος, αλλά το πιθανότερο είναι πως ναι, θα είναι. Το δημόσιο θέλει να αυξήσει όσο μπορεί το μέσο χρόνο αποπληρωμής και να μειώσει κι άλλο το μέσο κόστος δανεισμού. Τώρα που μπορεί, γιατί κανείς δεν γνωρίζει τι ξημερώνει αύριο…

—————————–

Παραμένουμε στη στεριά. Σημειώστε μια κρίσιμη ημερομηνία για τον κατασκευαστικό κλάδο: 10 Μαΐου 2021. Τότε θα εξετασθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) η αίτηση προσφυγής που έχει καταθέσει η ΕΛΛΑΚΤΩΡ για την περίπτωση της Εγνατίας Οδού. Υπενθυμίζουμε ότι Το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) παρέλαβε την πρωταπριλιά δύο δεσμευτικές προσφορές για την παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης και εκμετάλλευσης του αυτοκινητοδρόμου της Εγνατίας Οδού και τριών κάθετων οδικών αξόνων της. Τις προσφορές κατέθεσαν οι κοινοπραξίες:

1) VINCI HIGHWAYS S.A.S. – VINCI CONCESIONES S.A.S. – ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ Α.Ε – ΑΒΑΞ Α.Ε.

2) ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ Α.Ε. – EGIS PROJECTS S.A

Για όλους όσοι θα ήθελαν να είναι επαρκώς ενημερωμένοι η Εγνατία Οδός, όπως διαβάζουμε στο site του ΤΑΙΠΕΔ, είναι «οδικός άξονας, μήκους 658 χιλιομέτρων, με πλήρη έλεγχο προσβάσεων και διαχωρισμένο οδόστρωμα, που έχει ήδη κατασκευασθεί και βρίσκεται σε λειτουργία.

Εκτείνεται από την Ηγουμενίτσα στην Περιφέρεια της Ηπείρου (βορειοδυτική ακτή της Ελλάδας) μέχρι τους Κήπους στην Περιφέρεια Αν. Μακεδονίας και Θράκης (στον συνοριακό σταθμό με την Τουρκία).

Οι τρεις κάθετοι οδικοί άξονες, συνολικού μήκους 225 χιλιομέτρων, αποτελούν συνδέσεις της Εγνατίας Οδού με τις γειτονικές χώρες (Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία και Βουλγαρία).

Η σύμβαση παραχώρησης αφορά στην χρηματοδότηση, λειτουργία, συντήρηση και εκμετάλλευση της Εγνατίας Οδού και των τριών καθέτων οδικών αξόνων για χρονική περίοδο 35 ετών.

Μέχρι και τη συζήτηση της υπόθεσης στο ΣΤΕ όλοι οι εμπλεκόμενοι στη διαδικασία για το συγκεκριμένο project θα είναι «στο περίμενε». Η εκτίμηση που υπάρχει, πάντως, στην αγορά είναι ότι δεν θα αλλάξουν και πολλά, μετά την απόφαση του ΣτΕ.

Και ας κλείσουμε επιστρέφοντας στην Ηγουμενίτσα. Τα επομένα χρόνια, το Λιμάνι της Ιονίου και η Εγνατία Οδός θα είναι δύο συγκοινωνούντα δοχεία, με καταλυτικό ρόλο στην διαδικασία της ανάκαμψης και της αναπτυξιακής προοπτικής της χώρας.