διαΝΕΟσις: Πώς θα «ξεκλειδώσει» την αξία του ο πρωτογενής τομέας στην Ελλάδα

Η ελληνική αγροδιατροφή, εάν γίνει αντιληπτή ως κλάδος-κλειδί για ολόκληρη την οικονομία της Ελλάδας, μπορεί να ξεκλειδώσει σοβαρές αναπτυξιακές δυνατότητες και να προσδώσει λύσεις και προστιθέμενη αξία σε μια σειρά από επιπρόσθετους κλάδους, όπως αυτός του τουρισμού, της μεταποίησης, αλλά και της έρευνας και καινοτομίας.

Διαβάστε όλο το κείμενο πολιτικής

Αυτό επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, νέο κείμενο πολιτικής της διαΝΕΟσις με θέμα «Προοπτικές και ευκαιρίες για τον πρωτογενή τομέα στην Ελλάδα», μια ανάλυση της υφιστάμενης κατάστασης στην Ελλάδα, με τους ερευνητές να επισημαίνουν τα πλεονεκτήματα της ελληνικής αγροτικής παραγωγής, τους τομείς στους οποίους εμφανίζονται αξιοσημείωτες ευκαιρίες για ανάπτυξη και εξωστρέφεια, αλλά και το πώς η χώρα θα μπορούσε να αξιοποιήσει αποτελεσματικότερα την Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ε.Ε.

Διαβάστε επίσης: Ευρωδικαστήριο: Νίκη για την ελληνική φέτα – Τι αναφέρει η απόφαση κατά της Δανίας

Σύμφωνα με τους συντάκτες του κειμένου για να αναγεννηθεί ο πρωτογενής τομέας, να «ξεκλειδώσει» την αξία του και να βρει τη θέση που του αξίζει στην ελληνική οικονομία, χρειάζεται να διαμορφωθούν και να υπηρετηθούν δύο σχέδια. Συγκεκριμένα επισημαίνουν:

• Το πρώτο σχέδιο δεν είναι άλλο από την απαιτούμενη βελτιωμένη εκδοχή του σχεδίου που κατατέθηκε στο πλαίσιο της ΚΑΠ. Η χώρα μας δεν έχει άλλη επιλογή από το να μελετήσει με προσοχή τις παρατηρήσεις της Επιτροπής και να θεραπεύσει τις αδυναμίες της εκδοχής του σχεδίου που κατατέθηκε. Ακόμη και στις περιπτώσεις που οι στόχοι μπορεί να φαίνονται μέχρι και υπερβολικοί, όπως στο πεδίο των μέτρων για το περιβάλλον, την κλιματική αλλαγή και τη βιοποικιλότητα, η χώρα μας δεν πρέπει να φοβηθεί. Οφείλει να διαμορφώσει μια πιο ξεκάθαρη συνολική «πράσινη αρχιτεκτονική», να θέσει φιλόδοξους στόχους και να βρει δημιουργικές λύσεις, όπως στην περίπτωση της διαχείρισης των υδάτων με τη συμπληρωματικότητα άλλων προγραμμάτων (π.χ.
το πρόγραμμα «Ύδωρ 2.0»). Επίσης, στην υποενότητα για την ΚΑΠ ξεχωρίσαμε κάποιες περιπτώσεις στις οποίες η Πολιτεία θα μπορούσε να δώσει προσοχή, ακόμη κι αν δεν αποτελούν βασικά στοιχεία της ΚΑΠ. Αποτελούν, όμως, περιπτώσεις που θα φέρουν αποτελέσματα, αρκεί η χώρα να ακολουθήσει «παρεμβάσεις ακριβείας» κατά τα πρότυπα της «γεωργίας ακριβείας». Αν δεν υπάρχουν φρέσκες ιδέες, μπορούν να αναζητηθούν στα Στρατηγικά Σχέδια που έχουν καταθέσει οι άλλες χώρες και είναι δημόσια διαθέσιμα.

• Το δεύτερο σχέδιο πρέπει να βασιστεί σε έναν εθνικό δημόσιο διάλογο και να αφορά παρεμβάσεις που θα ενισχύσουν τα δυνατά σημεία του πρωτογενή τομέα, θα αντιμετωπίσουν τις αδυναμίες του, θα αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται και θα αμβλύνουν τις αρνητικές επιπτώσεις από το πλήθος των εξωγενών απειλών. Η συμβολή μας σε αυτό τον διάλογο και το σχέδιο εδράζεται σε έναν συνδυασμό παρεμβάσεων, οι οποίες χωρίζονται σε τρεις άξονες. Ο πρώτος άξονας σχετίζεται με τη θωράκιση δύο βασικών μας πλεονεκτημάτων, δηλαδή
τη θωράκιση της ποιότητας της παραγωγής και τη θωράκιση της ποιότητας του ανθρώπινου κεφαλαίου. Ο δεύτερος άξονας εστιάζει στην τόνωση δύο αλληλένδετων πεδίων, στα οποία η χώρα μας δεν έχει τις επιδόσεις που θα μπορούσε να έχει. Αναφερόμαστε στις συνεργασίες, οι οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την εξωστρέφεια. Ο τρίτος άξονας αφορά στη δημόσια διοίκηση και τις απαραίτητες διοικητικές μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες προκειμένου να διευκολυνθούν οι δύο πρώτοι άξονες και να αξιοποιηθούν στον σωστό χρόνο τα προγράμματα που θα εφαρμοστούν στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ και του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.