Οι μεγάλες τράπεζες δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από μια ύφεση το 2023.
Βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση από ό,τι πριν από μια δεκαετία, με μεγάλα αποθέματα ασφαλείας έναντι των οφειλετών και πολυάριθμους θεματοφύλακες.
Ωστόσο, το επόμενο έτος θα δει τα μεγάλα κέρδη των δανειστών των ΗΠΑ να ροκανίζονται αμείλικτα από τις αυξανόμενες δαπάνες που προέρχονται από πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις. Και θα είναι λιγότερο μια επίθεση των αρκούδων και περισσότερο εισβολή μυρμηγκιών.
Η JPMorgan, η Bank of America, η Wells Fargo και η Citigroup αναμένεται να ανακοινώσουν τα κέρδη του τέταρτου τριμήνου την Παρασκευή. Τα καλά νέα είναι ότι για το επόμενο έτος, τα αυξανόμενα επιτόκια σε συνδυασμό με τα αυξανόμενα χαρτοφυλάκια δανείων δεν θα αντισταθμίζουν τις προμήθειες επενδυτικής τραπεζικής. Το καθαρό εισόδημα από τόκους της JPMorgan μπορεί να ανέλθει στα 75 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023, σύμφωνα με την Jefferies, 22 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα από το 2021, το έτος πριν η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ αρχίσει να αυξάνει τα επιτόκια. Η Bank of America’s θα μπορούσε να φτάσει τα 60 δισεκατομμύρια δολάρια, μια αύξηση κατά 17 δισεκατομμύρια δολάρια δύο χρόνια.
Έτσι, ενώ η οικονομία μπορεί να επιβραδύνεται, οι τράπεζες τα πάνε μια χαρά. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που διεκδικούν, άμεσα και έμμεσα, ένα μερίδιο από τα απροσδόκητα κέρδη τους. Αυτά περιλαμβάνουν πελάτες, ρυθμιστικές αρχές και – κυρίως – υπαλλήλους.
Τα κέρδη ανά μετοχή και των τεσσάρων τραπεζών για το τέταρτο τρίμηνο θα είναι χαμηλότερα από έναν χρόνο νωρίτερα, εκτιμούν οι αναλυτές, και η μέση αποτίμηση των δανειστών των ΗΠΑ 1,2 φορές την εκτιμώμενη λογιστική αξία, σύμφωνα με τα στοιχεία της Refinitiv, είναι πιθανό να είναι τόσο καλή όσο γίνεται.
Επικεφαλής της επιδρομής στο πικνίκ κερδών των τραπεζών είναι οι καταθέτες.
Μετά από χρόνια αμελητέων τόκων στους λογαριασμούς τους, τα επιτόκια αποταμίευσης ανεβαίνουν. Αυτό φαίνεται μέσω ενός μέτρου που είναι γνωστό ως beta κατάθεσης – το μερίδιο των αυξήσεων επιτοκίων που μετακυλίεται στους καταναλωτές. Σε προηγούμενους κύκλους, τα beta καταθέσεων έφτασαν περίπου το 50%, πράγμα που σημαίνει ότι μια αύξηση των επιτοκίων της κεντρικής τράπεζας κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες θα μεταφραζόταν σε αύξηση 1 ποσοστιαίας μονάδας στο επιτόκιο που λαμβάνουν οι καταθέτες.
Αλλά τα beta είναι προς το παρόν λιγότερο από το μισό αυτού του ιστορικού επιπέδου στους περισσότερους δανειστές. Οι τόκοι που καταβάλλονται αποτελούν περίπου το ένα έκτο των εξόδων της JPMorgan και της Bank of America και το ένα τέταρτο των δαπανών της Citi.
Οι τράπεζες θα προσπαθήσουν να κρατήσουν αυτούς τους αριθμούς χαμηλά. Είναι γεμάτες καταθέσεις μετά την Covid-19, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει λιγότερη ανταγωνιστική πίεση για να προσελκύσουν τους πελάτες των ανταγωνιστών τους με ζουμερά επιτόκια αποταμίευσης.
Δανειστές όπως η US Bancorp και η Regions Financial λένε ότι τα beta αυτή τη φορά θα μπορούσαν να διακανονιστούν περίπου στο 30%. Αλλά η πίεση μπορεί να αυξηθεί και καμία τράπεζα δεν θέλει να δει πελάτες να φεύγουν μαζικά.
Τα επιτόκια αποταμίευσης μέσω διαδικτύου πλησιάζουν το 3%, κάτι που ο επικεφαλής των οικονομικών της M&T Bank Darren King θεωρεί ότι είναι ένα «μαγικό» επίπεδο πάνω από το οποίο ψωνίζουν οι καταθέτες.
Μαζί με τους αποταμιευτές, οι ρυθμιστικές αρχές θα βουτήξουν ελεύθερα στον μπουφέ των κερδών. Οι κανόνες που τέθηκαν σε εφαρμογή στις αρχές του 2020 αναγκάζουν τις τράπεζες να αναλαμβάνουν επιβαρύνσεις για να καλύψουν επισφαλείς οφειλές όταν η οικονομική εικόνα σκοτεινιάζει, ακόμη κι αν οι δανειολήπτες εξακολουθούν να αγωνίζονται. Ο Jamie Dimon της JPMorgan αποκάλεσε αυτό το σύστημα «τρελό». Ωστόσο, αυτός και οι συνομήλικοί του πρέπει να το τηρήσουν. Οι προβλέψεις για ζημίες δανείων θα μπορούσαν σχεδόν να διπλασιαστούν από έτος σε έτος το 2023, με αποτέλεσμα, σύμφωνα με αναλυτές της Wells Fargo, να καταπιεί περίπου το 10% των καθαρών εσόδων από τόκους του κλάδου.
Θα υπάρξουν άλλες, δύσκολα προβλέψιμες ρυθμιστικές εισβολές. Ο Ροχίτ Τσόπρα, επικεφαλής του Γραφείου Οικονομικής Προστασίας των Καταναλωτών, έχει θέσει το βλέμμα του σε χαλαρά καθορισμένες « προμήθειες για σκουπίδια » και στις διακρίσεις στον δανεισμό. Η CFPB πίεσε έναν διακανονισμό 3,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων από τον κατά συρροή κακοποιό Wells Fargo τον Δεκέμβριο για εσφαλμένη επιβολή χρεώσεων στους πελάτες. Εν τω μεταξύ, ο νέος εποπτικός επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, Μάικλ Μπαρ, ανακοίνωσε μια « ολιστική αναθεώρηση » του τραπεζικού κεφαλαίου, η οποία υποδηλώνει ότι τα απαιτούμενα επίπεδα ενδέχεται να αυξηθούν. Ακόμη και η Federal Deposit Insurance Corp κόβει ένα μεγαλύτερο κομμάτι των κερδών των δανειστών, σε μια προσπάθεια να αναπληρώσει το δοχείο χρημάτων που προστατεύει τους καταθέτες από χρεοκοπίες τραπεζών.
Η μεγαλύτερη πίεση κόστους, όμως, προέρχεται από μέσα. Οι αποζημιώσεις είναι το μεγαλύτερο στοιχείο δαπανών για τις μεγάλες τράπεζες, αποτελώντας περίπου το 40% των συνολικών δαπανών στην JPMorgan και τη Citi και έως και το 56% στη Wells Fargo. Οι μισθοί στις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες αυξάνονται κατά περίπου 4% ετησίως, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εργασίας. Ο διευθύνων σύμβουλος της Bank of America, Brian Moynihan, υποσχέθηκε να συνεχίσει να τους ενισχύει για λιγότερο καλά αμειβόμενους εργαζόμενους.
Οι τράπεζες μπορούν τουλάχιστον να ασκήσουν έλεγχο σε αυτή τη δαπάνη, χρησιμοποιώντας το τσεκούρι . Οι απολύσεις είναι ήδη σε εξέλιξη στη Morgan Stanley και στην Goldman Sachs, η οποία μειώνει περίπου το 6% του εργατικού της δυναμικού. Για τους τραπεζίτες που δεν παίρνουν ροζ δελτία, ο νέος συντηρητισμός θα εμφανιστεί στα μπόνους.
Οι αναλυτές αναμένουν ότι ο συνολικός μισθός της Goldman για το 2023 θα είναι σχεδόν κατά ένα πέμπτο λιγότερο από ό,τι το 2021, σύμφωνα με τη Refinitiv, παρά το γεγονός ότι η εταιρεία του David Solomon έχει ελαφρώς περισσότερους υπαλλήλους. Αυτό συνεπάγεται πολύ πιο έντονες περικοπές μπόνους.
Επειδή η αμοιβή είναι τόσο μεγάλο μέρος του λογαριασμού εξόδων των τραπεζών, η περικοπή τους μπορεί να βοηθήσει στην αναχαίτιση της πορείας των μυρμηγκιών που τρώνε κέρδη. Στην JPMorgan, τη Wells Fargo, την Bank of America και τη Citigroup συλλογικά, μια μείωση 5% στις αποζημιώσεις θα αντιστάθμιζε μια αύξηση 12% στα έξοδα τόκων ή μια αύξηση 50% στις επισφαλείς χρεώσεις, με βάση τους αριθμούς από τους πρώτους εννέα μήνες του 2022. Ενώ το 2023 είναι απίθανο να είναι μια vintage χρονιά, οι δανειστές που περιορίζουν το εργατικό δυναμικό τους θα πρέπει να αποφεύγουν να παρακολουθούν καθαρές τις αποτιμήσεις τους.
REUTERS BREAKINGVIEWS
Latest News
Η εκπληκτική επιτυχία των προγραμμάτων διάσωσης της Ευρωζώνης - Το παράδειγμα της Ελλάδας
Καθώς το κόστος δανεισμού της Ελλάδας πέφτει στα γαλλικά επίπεδα, η «περιφέρεια» του μπλοκ δείχνει την αξία της σταθερής μεταρρύθμισης
Οι μήνες του χάους και το mission impossible του νέου πρωθυπουργού στη Γαλλία
Η πολιτική κρίση έχει ήδη ένα οικονομικό τίμημα και η αβεβαιότητα σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις είναι απρόθυμες να επενδύσουν
Τα οφέλη και τα όρια των ιδιωτικοποιήσεων
Μπορούμε να αντλήσουμε σημαντικά διδάγματα από την ποικίλη εμπειρία του Ηνωμένου Βασιλείου
Γιατί οι «εξαιρετικές οικονομίες» απαιτούν και μια... εξαιρετική ευελιξία
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να προσαρμόσουν τις προσεγγίσεις τους, μεταξύ άλλων μέσω προληπτικών διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση Τραμπ
Η Γαλλία, το mode της «γκρινιάρας μαμάς» και το παράδειγμα της Ελλάδας
Η σύγκλιση των γαλλικών αποδόσεων με της Ελλάδας αποτελεί έλεγχο πραγματικότητας
Κρίση χρέους αλά ελληνικά για τη Γαλλία; Η επόμενη ημέρα και τα σενάρια
Οι επενδυτές έχουν συγκλονιστεί από την πολιτική παράλυση και τα άθλια δημόσια οικονομικά
Κοινή λογική: Γιατί το παιχνίδι του Τραμπ με τους δασμούς δεν χρειάζεται να βγάζει νόημα
Υπάρχει ένα στοιχείο υποκρισίας σε αυτή τη λογική, αλλά αυτό δεν ήταν ασυνήθιστο κατά την τελευταία κυβέρνηση Τραμπ
Η «παγίδα» του μεσαίου διαδρόμου στα Lidl - Γιατί οι άνδρες είναι πιο επιρρεπείς στις περιττές αγορές
Το κυνήγι θησαυρού και οι άσκοπες αγορές έχουν εδώ και καιρό οδηγήσει στην επιτυχία του λιανικού εμπορίου