Λονδίνο: Μπορεί μια έπαυλη 31 εκατ. δολ. να πουληθεί στο Instagram ή ακόμη βασιλεύει η διακριτικότητα;

Μια περιστασιακή ματιά στον κόσμο των πωλήσεων πώλησης πραγματικά, πολύ ακριβών σπιτιών. Υπάρχει περίπτωση να αγοράσει κάποιος ένα σπίτι 31 εκατ. δολαρίων επειδή είδε μια ανάρτηση στο τηλέφωνό του, αναρωτήθηκε πρόσφατα συνεργάτης του Bloomberg με το ψευδώνυμο The Secret Agent.

Τον τελευταίο μήνα υπήρξαν δύο νέες τηλεοπτικές εκπομπές ριάλιτι, παρουσιάζοντας τα παρασκήνια του κορυφαίου κόσμου ακινήτων του Λονδίνου. Το Selling Super Houses στο Channel 4 είναι ένα πρόγραμμα σαν τον «Μαθητευόμενο» όπου οκτώ άτομα ανταγωνίζονται. Η πρώτη εκπομπή αφορούσε σπίτι στην πλούσια πόλη του Ράντλετ, και πιο συγκεκριμένα ένα ακίνητο 20 εκατομμυρίων λιρών. Στους υποψήφιους ανατέθηκε η εκδήλωση και η εύρεση αγοραστή, αλλά μέχρι τώρα το ακίνητο δεν έχει πουληθεί.

Η άλλη εκπομπή, Crazy Rich Agents: Selling Dream Homes στο BBC, παρουσιάζει την μεσιτική Nest Seekers να ανοίγει υποκατάστημα στο Λονδίνο ταράσσοντας με το αμερικανικό μοντέλο μεσιτείας την αγορά του Λονδίνου. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι το κλειδί για τις στρατηγικές και των δύο εκπομπών.

Δεν υπάρχει τίποτα ριζικά νέο στην προσέγγισή τους μέχρι στιγμής. Η ανοικτήεπίδειξη κατοικιών είναι ήδη μόδα, εφόσον κυρίως οι μεσίτες κάνουν προεπισκόπηση και στη συνέχεια φέρνουν ενεργούς αγοραστές και όχι περίεργους που έλκονται από ένα δωρεάν ποτήρι κρασί. Και κάποιος που σκέφτεται σοβαρά να αγοράσει σπίτι 20 εκατομμυρίων λιρών είναι απίθανο να θέλει να το περιεργαστεί μαζί με άλλα 15 άτομα.

Επαγγελματική παρουσία

Ο Secret Agent δεν συμπαθεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θεωρώντας ότι μπορούν να αναδείξουν το χειρότερο και όχι το καλύτερο στους ανθρώπους, ενθαρρύνουν τον φθόνο και καλλιεργούν την αίσθηση της ανεπάρκειας, αλλά θεωρεί ότι χρειάζεται η επαγγελματική παρουσία σε αυτά.

Η κύρια διαφορά μεταξύ των super-prime πωλήσεων στις ΗΠΑ και το Λονδίνο είναι ότι σχεδόν οι μισές συναλλαγές σε αυτόν τον τομέα εδώ γίνονται εκτός αγοράς, χωρίς ώθηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτός είναι ο τρόπος που αρέσει στους πελάτες αυτής της κατηγορίας. Που όπως περιέγραψε κάποτε στον συνεργάτη του Bloomberg, ένας πελάτης: «Θέλω αυτή η πώληση να είναι cache», που στα γαλλικά σημαίνει «κρυφή».

Σκεφτείτε το σαν μια ανατροπή στη διάσημη ατάκα του Γκράουτσο Μαρξ: «Δεν θέλω να ανήκω σε κάποιο κλαμπ που θα δεχόταν κάποιον σαν εμένα για μέλος».

Το ίδιο συμβαίνει και με το ακίνητα, καθώς υπάρχει μια αποστροφή, πάνω από ένα ορισμένο όριο τιμής, για την αγορά αγαθών που κυκλοφορούν στην ανοιχτή αγορά. Όχι μόνο έχει σφραγίδα ημερομηνίας, αλλά υπάρχει αυτή η ψυχολογική αίσθηση ότι αν κυκλοφορεί στην αγορά για κάποιο χρόνο, γιατί δεν έχει πουληθεί;

Επιπλέον, οι Βρετανοί αγοραστές και πωλητές τείνουν να αποφεύγουν την έκθεση, αντί να την ενστερνίζονται.

Ωστόσο, η συζήτηση ανάμεσα στους ιδιοκτήτες στο Λονδίνο δεν είναι αυτές οι τηλεοπτικές εκπομπές και η επικείμενη εισβολή στην super-prime αγορά από τον Πολ Κέμσλι, αλλά μάλλον για την Sotheby’s και την επανεκκίνηση του.

Το Sotheby’s International Realty (το οποίο δεν έχει πλέον καμία σχέση με τον οίκο δημοπρασιών) είναι μια εξαιρετικά επιτυχημένη επιχείρηση στις ΗΠΑ που έχει καταλάβει ένα μεγάλο τμήμα της αγοράς υψηλής ποιότητας. Ο άνθρωπος που κατέχει το franchise του Ντουμπάι (παρεμπιπτόντως την ταχύτερα αναπτυσσόμενη αγορά ακινήτων) αγόρασε τώρα το βρετανικό κλάδο και δελεάζει με μεγάλους μισθούς μεσίτες για να τους παρασύρει μακριά από τα πρακτορεία των τριών μεγάλων: Knight Frank, Savills και Strutt & Parker.

Φυσικά, υπάρχει χώρος για όλους και διαφορετικοί τρόποι επιχειρηματικής δραστηριότητας μπορούν να λειτουργήσουν εξίσου καλά ανάλογα με τον πελάτη και τις προσδοκίες του. Και όλα καταλήγουν σε αυτό: τι θέλει ο πελάτης. Στο κάτω-κάτω της γραφής, η μεσιτεία είναι κλάδος υπηρεσιών και πρέπει να εξυπηρετεί, αλλά η διακριτικότητα ακόμη βασιλεύει.