Προσχέδιο προϋπολογισμού 2024: όλα του γάμου δύσκολα

Το προσχέδιο και ο κρατικός προϋπολογισμός είναι μια ετήσια θεσμική διαδικασία με λογιστική, πολιτική και νομική διάσταση κατ’ εικόνα και ομοίωσιν του ελληνικού κράτους. Τότε μόνο σχεδόν, ασχολούνται τα κόμματα, οι αρμόδιες ανεξάρτητες διοικητικές Αρχές και ο Τύπος. Ομως, δεν διάβασα πουθενά, για παράδειγμα, σχόλια σχετικά με όσα προκλητικά αναφέρονται στην Εισηγητική Εκθεση (σελίδα 44) για τον «προϋπολογισμό επιδόσεων», ότι δηλαδή «το 2023 συνεχίστηκε η μεταρρύθμιση του προϋπολογισμού με περαιτέρω συστηματοποίηση της παρακολούθησης των στοιχείων επίδοσης των φορέων», ότι «το ΓΛΚ συνεργάζεται στενά με τα υπουργεία και τους λοιπούς φορείς Κεντρικής Διοίκησης για τη βελτίωση κύριων παραμέτρων του συστήματος, όπως η διαμόρφωση και αποτύπωση Κύριων Δεικτών Επίδοσης για κάθε Πρόγραμμα».

Δεν διάβασα πουθενά ότι η «γνώμη» του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όπως αποτυπώνεται στις εκθέσεις επί του απολογισμού και ισολογισμού, είναι αντίθετη για όλα αυτά. Μετά την απόφανση «υπέρ της ορθότητας και αξιοπιστίας», «κατά τα λοιπά», όπως τονίζει, εκφράζει έντονες επιφυλάξεις και συστήνει «την ανάληψη των κατάλληλων δράσεων επίσπευσης της Λογιστικής Μεταρρύθµισης» του κράτους, η οποία θεσμοθετήθηκε πριν από 14 χρόνια (άρθρο 156 του ν. 4270/2014), αλλά µε το άρθρο 15 του προεδρικού διατάγματος 54/2018 ορίσθηκε ότι θα εφαρµόζεται σταδιακά από την 1η Ιανουαρίου 2019 έως την 1η Ιανουαρίου 2023 αρχικά και μετά έως την 1η Ιανουαρίου 2025, αν δεν υπάρξει κι άλλο «στρίβειν».

Σημειώνεται ότι το έργο αυτό έχει ενταχθεί στο περιβόητο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Σημειώνεται ότι οι εκθέσεις αυτές τίθενται υπόψη και του υπουργού Οικονομικών για αντιπαρατηρήσεις, αλλά, όπως με απογοήτευση επισημαίνει το Ελεγκτικό Συνέδριο, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους επικαλείται, μεταξύ άλλων, έλλειψη απαραίτητων λογιστικών αρχείων και µητρώων, ενώ στα Προσαρτήματα δεν γνωστοποιείται αν επιτεύχθηκε κάποια πρόοδος.

«Κατά τα λοιπά», λοιπόν, όπως αναφέρεται στην παραπάνω έκθεση, από τον διενεργηθέντα έλεγχο επί της ορθότητας και αξιοπιστίας του Απολογισµού του οικονοµικού έτους 2021 και της νοµιµότητας και κανονικότητας των πράξεων, προέκυψαν πάμπολλα ευρήµατα. Λόγω έλλειψης χώρου παραθέτω μερικά: Πληµµελής χρήση των πιστώσεων του Τακτικού Αποθεµατικού για τη χρηµατοδότηση δαπανών φορέων της Κεντρικής ?ιοίκησης που δεν είναι συµβατές µε τον κατά νόµο προορισµό του. Πληµµελής τήρηση από ορισµένους φορείς του Μητρώου δεσµεύσεων.

Υπαρξη αδρανών ή µε ελάχιστες κινήσεις λογαριασµών διαχείρισης ενσήµων και υλικού ορισµένων ΔΟΥ. Η οργάνωση, στελέχωση και λειτουργία των Μονάδων Εσωτερικού Ελέγχου των υπουργείων δεν µπορεί να χαρακτηριστεί ως αποτελεσµατική. Τα πάγια στοιχεία (ακίνητα, υποδοµές, εξοπλισµός κ.λπ.) εξακολουθούν να µην καταγράφονται στον Ισολογισµό.

Δεν αναγνωρίζονται στον Ισολογισµό προβλέψεις για τους σηµαντικότερους χρηµατοοικονοµικούς κινδύνους (π.χ. καταπτώσεις εγγυήσεων), καθώς η Κεντρική Διοίκηση δεν έχει αναπτύξει το λογιστικό της σύστηµα. Στην Κατάσταση Ταµειακών Ροών εντοπίστηκαν λάθη και παραλείψεις. Υστερα απ’ αυτά διερωτάται κανείς: μπορούμε να ακούμε και να διαβάζουμε, χωρίς καμιάν αντίδραση, για επιτυχίες, όταν δεν περιλαμβάνονται σοβαρά ποσά; Δηλαδή, να ακούμε για ικανοποιητικό ρυθμό ανάπτυξης, για σημαντική αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 9,1% λόγω της ανάπτυξης (το ονομαστικό ΑΕΠ αυξήθηκε μόνο κατά 7,6%, άρα είναι υπερφορολόγηση) ή ότι «η χώρα έχει εισέλθει σε έναν ενάρετο κύκλο μείωσης του χρέους και οικονομικής ανάπτυξης» και ότι «διοχετεύονται οι πεπερασμένοι δημοσιονομικοί πόροι στοχευμένα, με τη μέγιστη δυνατή οικονομική και κοινωνική αποτελεσματικότητα»;