Μιχάλης Ν. Στασινόπουλος: Παράγοντας γεωπολιτικής αναβάθμισης η ελληνική βιομηχανία

«Τώρα είναι η ώρα, αρκεί να το αποφασίσουμε, για αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της οικονομίας με μέτρα στήριξης της ελληνικής βιομηχανίας».
Την επισήμανση αυτή κάνει με συνέντευξή του στο «Βήμα» ο κ. Μιχάλης Ν. Στασινόπουλος, Executive Director της Viohalco, πρόεδρος του ΔΣ της ElvalHalcor και πρόεδρος της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Ελληνική Παραγωγή – Συμβούλιο Βιομηχανιών για την Ανάπτυξη».

Ελληνική βιομηχανία: Σε τρεις ταχύτητες η δυναμική των κλάδων – Οι προοπτικές [γραφήματα]

Ο κ. Στασινόπουλος, με αφορμή τα τραγικά γεγονότα στη Μέση Ανατολή και τον εν εξελίξει πόλεμο στην Ουκρανία, μιλάει για «ένα νέο περιβάλλον με μεγάλες προκλήσεις και αβεβαιότητες» τονίζοντας ότι «η βιομηχανία αποτελεί ένα σημαντικό στήριγμα για κάθε οικονομία».

Εξηγεί γιατί είναι «ευάλωτη» η πρόοδος της ελληνικής οικονομίας και υπογραμμίζει την ανάγκη για «εθνική στρατηγική» στη βιομηχανία.

Τέλος, μιλάει για την κλιματική κρίση και το χάσμα ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΕ ως προς τα μέτρα για τη στήριξη της βιομηχανίας.

Μετά και τα τραγικά γεγονότα στη Μ. Ανατολή και ενώ είναι και σε εξέλιξη και η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία όλα δείχνουν πως επιβεβαιώνονται οι προβλέψεις που θέλουν τις γεωπολιτικές συγκρούσεις να διαμορφώνουν μία νέα εποχή. Ποιες είναι οι προκλήσεις για την κοινωνία και την οικονομία;

«Οι γεωπολιτικές εντάσεις και συγκρούσεις έχουν αυξηθεί ανησυχητικά και φυσικά τα τραγικά γεγονότα στη Μέση Ανατολή, όπως και στην Ουκρανία, έχουν σοβαρές επιπτώσεις σε πολλά επίπεδα, κοινωνικά και οικονομικά.

Στο νέο περιβάλλον, η βιομηχανία αποτελεί ένα σημαντικό στήριγμα για κάθε εθνική οικονομία αλλά και παράγοντα γεωπολιτικής αναβάθμισης λόγω της συμμετοχής της στις διεθνείς αγορές και τις αλυσίδες αξίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια όλα τα γεωπολιτικά μπλοκ δίνουν μεγάλο βάρος στη βιομηχανική παραγωγή. Οι ΗΠΑ έχουν ανακοινώσει γενναία μέτρα για να αναζωογονήσουν τη βιομηχανική παραγωγή στο έδαφός τους, ενώ η Ευρώπη δεν έχει δυστυχώς ακόμη βρει έναν κοινό βηματισμό. Αρα, ναι, οι προκλήσεις και οι αβεβαιότητες είναι μεγάλες και οφείλουμε να λάβουμε μέτρα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για να στηρίξουμε τη βιομηχανική παραγωγή μας».

Μία από τις αβεβαιότητες που επίσης εδραιώνεται είναι και η κλιματική κρίση. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα και οι πυρκαγιές εκδηλώνονται όλο και πιο τακτικά. Ποιες είναι οι πρωτοβουλίες που πρέπει να αναλάβουν οι πολιτικές ηγεσίες και οι επιχειρηματίες για να περιορίσουν την έκταση της κλιματικής κρίσης;

«Η κλιματική αλλαγή είναι μια πραγματικότητα, διαπιστώσαμε κι εδώ στην Ελλάδα με οδυνηρό τρόπο πόσο καταστροφικές μπορεί να είναι οι συνέπειες ακραίων φυσικών φαινομένων.

Πρόκειται για ένα παγκόσμιο πρόβλημα και η Ευρώπη, όπως ξέρουμε, ηγείται της προσπάθειας περιορισμού του φαινομένου υλοποιώντας, στο πλαίσιο της “Πράσινης Συμφωνίας”, πολύ φιλόδοξα μέτρα για τη μείωση των εκπομπών CO2. Οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις σηκώνουν ιδιαίτερα μεγάλο βάρος, οικονομικό και ρυθμιστικό, για να ανταποκριθούν, και το ίδιο φυσικά ισχύει και για τις ελληνικές επιχειρήσεις. Χρειάζεται όμως προσοχή στις πολιτικές που εφαρμόζονται. Το θέμα δεν είναι να μειώνονται οι εκπομπές στην Ευρώπη και να αυξάνονται σε άλλα σημεία του πλανήτη γιατί έτσι η κλιματική αλλαγή δεν περιορίζεται ενώ πλήττεται η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας».

Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μία τροχιά ανάπτυξης, ωστόσο πορεύεται μέσα στο προαναφερόμενο ασταθές περιβάλλον. Διακρίνετε θετικά αλλά και τρωτά σημεία στη διαδρομή αυτή;

«Ο ρυθμός ανάπτυξης, υψηλότερος του ευρωπαϊκού μέσου όρου, είναι ασφαλώς θετικό γεγονός, όπως επίσης και μια σειρά άλλοι δείκτες, όπως η μείωση της ανεργίας και η αύξηση των εξαγωγών αγαθών. Μετά τη δεκαετή κρίση, η ελληνική οικονομία έχει αναδιαρθρωθεί σημαντικά αλλά η πρόοδος παραμένει ευάλωτη γιατί το παγκόσμιο περιβάλλον έχει αλλάξει, ο ανταγωνισμός είναι πιο σκληρός και εξακολουθεί να μας χωρίζει χάσμα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο αλλά και από χώρες συγκρίσιμες με εμάς και στις επενδύσεις και στις εξαγωγές. Ο Πρωθυπουργός είπε στη ΓΣ του ΣΕΒ ότι το ζητούμενο είναι να διατηρηθούν οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης χωρίς να επαναλαμβάνουμε λάθη του παρελθόντος. Για να γίνει αυτό χρειάζεται στροφή σε παραγωγικές επενδύσεις προς διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά και έμφαση στη συμμετοχή στις ευρωπαϊκές και τις παγκόσμιες αλυσίδες αξίας. Ο παραγωγικός κόσμος προσδοκά αυτό να αποτελέσει τη βάση για μια εθνική στρατηγική».

Εδώ και πολλά χρόνια μιλάτε για την ανάγκη αναπροσαρμογής του αναπτυξιακού μοντέλου της ελληνικής οικονομίας, με μεγαλύτερη έμφαση στη μεταποίηση. Είναι πια η ώρα;

«Η ανάγκη αναπροσαρμογής του ελληνικού αναπτυξιακού μοντέλου ήταν ένα σαφές δίδαγμα που προέκυψε από τη δική μας δεκαετή κρίση αλλά και από το γεγονός ότι οι οικονομίες με ισχυρή βιομηχανία είναι αποδεδειγμένα πολύ περισσότερο ανθεκτικές σε εξωγενή σοκ. Το θέμα είναι ακόμα πιο επίκαιρο σήμερα γιατί όπως έλεγα και πριν υπάρχει παγκοσμίως στροφή προς τη βιομηχανία, είναι το νέο πεδίο του διεθνούς ανταγωνισμού. Σε εποχές μεγάλης αβεβαιότητας, επιβάλλεται η διαφοροποίηση του μείγματος της οικονομίας γιατί έτσι δημιουργείται “διασπορά κινδύνου” και η οικονομία γίνεται πιο ανθεκτική. Ο περισσότερος κόσμος σήμερα αντιλαμβάνεται την αξία της μεταποιητικής βιομηχανίας και τη συμβολή της για μια οικονομία ισχυρή, καινοτόμο και εξωστρεφή, ανθεκτική σε κραδασμούς, με ποιοτικές θέσεις εργασίας και πραγματικά ενδιαφέρουσες προοπτικές καριέρας για τους νέους.

Υπάρχουν στη χώρα μας εταιρείες, σε όλους τους κλάδους, που αποδεικνύουν ότι υπάρχει έδαφος για εξωστρεφείς παραγωγικές επενδύσεις που εισφέρουν σε μια διατηρήσιμη και ποιοτική ανάπτυξη. Ναι, είναι η ώρα, αρκεί να το αποφασίσουμε».

ΠΗΓΗ: ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ