Οι ευρωπαϊκές οικονομίες στρέφονται ξανά στις ιδιωτικές επιχειρήσεις

Μέσα στον ορυμαγδό, τον φόβο και τον πανικό που προκάλεσαν η πανδημία στην αρχή και η ενεργειακή κρίση στη συνέχεια στην παγκόσμια οικονομία, ανέκαμψε ο ρόλος του κράτους.
Εγιναν ξανά σημαντικές οι κρατικές πολιτικές. Αναγκαία η αύξηση των δαπανών σε μια σειρά τομείς και βέβαια οι κρατικές επενδύσεις, ειδικά στη φάση της ανάκαμψης.

Ολη αυτή η τάση επιστροφής όμως στις αγκαλιές των κρατικών πολιτικών δείχνει να βαδίζει προς το τέλος της. Οι δυτικές οικονομίες επιστρέφουν σιγά σιγά στις παραδοσιακές δυνάμεις του καπιταλισμού, τις ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Την κατεύθυνση αυτή υπαγορεύει η επιστροφή σε πιο σφιχτές δημοσιονομικές πολιτικές, ύστερα από χρόνια χαλάρωσης. Το τσάμπα κρατικό χρήμα τελείωσε και οι οικονομίες αναζητούν επιστροφή στην ομαλή λειτουργία τους.

Ακόμα και πολιτικοί που έκαναν καριέρα με τις κρατικές επιδοτήσεις και επιτέθηκαν με σφοδρότητα στα επιχειρηματικά κέρδη, όπως ο Ισπανός Πέδρο Σάντσεθ, πλέον στρέφονται στην επιχειρηματικότητα.

Ο ίδιος εμφανίστηκε στο Νταβός λέγοντας ότι η κυβέρνησή του θα ασχοληθεί περισσότερο με τις πιο σημαντικές εταιρείες της Ισπανίας για να βοηθήσει στη δημιουργία νέων ευκαιριών σε βιομηχανίες όπως η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, η τεχνητή νοημοσύνη και η άμυνα.

Μίλησε ανοιχτά για συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, σε μια από τις πιο εντυπωσιακές μεταστροφές πολιτικού, ύστερα από μία πενταετία όπου κυριάρχησαν τιμωρητικές πολιτικές, με την επιπλέον φορολόγηση κλάδων όπως αυτών της ενέργειας και των τραπεζών. Πλέον όλα αυτά είναι παρελθόν.

Ο ισπανός πολιτικός βρέθηκε σχεδόν «αγκαζέ» στο ελβετικό θέρετρο με την πρόεδρο της Banco Santander SA και τους επικεφαλής των εταιρειών ενέργειας Repsol και Iberdrola.
Και οι τρεις είχαν ασκήσει σκληρή κριτική στην απόφαση Σάντσεθ να φορολογήσει τα υπερκέρδη των εταιρειών τους, απειλώντας για μετακόμιση της φορολογικής τους έδρας σε άλλη χώρα.

Αυτό το κλίμα ωστόσο άλλαξε και είναι ενδεικτικό το πώς προχωρά πλέον όλη Ευρώπη, η οποία από την ξαφνική «αγάπη» στις κρατικές δαπάνες και την «τιμωρία» του ιδιωτικού τομέα στρέφεται ξανά σε αυτόν, τώρα που τέλειωσαν τα λεφτά, προκειμένου από κοινού να σχεδιάσουν την επόμενη μέρα.

Η τάση αυτή δεν είναι μόνο ισπανική. Ολες οι χώρες η μία μετά την άλλη αλλάζουν τη ρητορική τους. Παρόμοιο θετικό αφήγημα, από τις εταιρείες-«βιτρίνα» της χώρας, θα επιχειρήσει να αναπτύξει και ο έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο επενδυτικό σαφάρι που ξεκίνησε αυτή την εβδομάδα από το Νταβός και θα κορυφωθεί στις 24 Ιανουαρίου στη Νέα Υόρκη στο επενδυτικό συνέδριο της JP Morgan.

Αυτή η τάση εξωστρέφειας των επιχειρήσεών μας έρχεται σε μια σημαντική στιγμή, όπου θα χρειαστεί να μοιραστούν με το κράτος το βάρος των πολλών νέων επενδύσεων που έχει ανάγκη η οικονομία.
Είτε αυτές αφορούν την πράσινη μετάβαση είτε την ψηφιακή, αυτά που πρέπει να γίνουν είναι πάρα πολλά και το κράτος μόνο του είναι σαφές ότι δεν μπορεί να τα υλοποιήσει, παρά τα πολλά ευρωπαϊκά κονδύλια…