Gen Z: Ποιο είναι πλέον το μεγάλο στοίχημα των νέων

Συνολικά 620.000 περισσότεροι ενήλικες ζουν σήμερα με τους γονείς τους στο Ηνωμένο Βασίλειο σε σχέση με πριν από μια δεκαετία. Στις ΗΠΑ, το ποσοστό των νεαρών ενηλίκων που ζουν στο σπίτι έχει αυξηθεί κατά 87% τις τελευταίες δύο δεκαετίες, και σήμερα πλέον περισσότεροι από τους μισούς νέους ηλικίας 18 έως 24 ζουν με τους γονείς τους.

Σε μια πρόσφατη έρευνα του RentCafe, το 41% των ενηλίκων ερωτηθέντων Gen Z-ers που ζούσαν με την οικογένειά τους, δήλωσαν ότι πίστευαν ότι θα ζούσαν έτσι για τουλάχιστον άλλα δύο χρόνια.

Gen Z – Millennials: Θέλουν να επενδύσουν, αλλά δεν μπορούν

Και δεν πρόκειται για μια απλή τάση, αλλά για ένα γεγονός που έχει επηρεάσει ήδη την αγορά κατοικίας. Το 2022, η Moody’s ανέφερε ότι ο μέσος Αμερικανός ενοικιαστής ξόδευε για πρώτη φορά περισσότερο από το 30% του εισοδήματός του για ενοίκιο.

Αυτό έχει δημιουργήσει σημαντική πίεση στους νεότερους ενοικιαστές. Σε μια έρευνα του 2023 του Bloomberg News και του Harris Poll σε 4.100 ενήλικες, το 70% των ατόμων ηλικίας 18 έως 29 ετών που ζούσαν με τους γονείς τους είπε ότι δεν θα ήταν σε οικονομική θέση να ζήσουν αλλού.

Ο  μέσος όρος ηλικίας

Στον απόηχο της Μεγάλης Ύφεσης, οι Millennials ήταν η πρώτη γενιά που έμειναν μαζικά στο πατρικό τους και τώρα η Gen Z ακολουθεί τα βήματά τους. Αλλά σε αντίθεση με τους Millennials, που χαρακτηρίζονταν με ευκολία ως «τεμπέληδες» επειδή ζουν με τους γονείς τους μέχρι τα 20 τους, για τους Gen Z-ers η επιστροφή αυτή τούς γεμίζει χαρά. Αλλά αυτή η απόφαση έχει αρνητικά σημεία.

Ιστορικά, περισσότεροι νέοι άνθρωποι έμειναν με τους γονείς τους σε περιόδους οικονομικής αβεβαιότητας. Το 1940, στο τέλος της Μεγάλης Ύφεσης, το 48% των ατόμων ηλικίας 18 έως 29 ετών ζούσαν με τους γονείς τους – ποσοστό που δεν είχε ξεπεραστεί μέχρι το 2020.

Ένα παρόμοιο ποσοστό νεαρών ενηλίκων ζούσε με τους γονείς τους στον απόηχο της Μεγάλης Ύφεσης του 2010 — 44%.

Υψηλά κόστη, μεγάλη κατανόηση

Οι Gen Z, ωστόσο, έχουν γλιτώσει με λιγότερες απώλειες. Το 2020, οι Financial Times δημοσίευσαν άρθρο, «Γιατί είναι ωραίο να επιστρέφεις στο σπίτι με τους γονείς σου», και ένα άρθρο του Guardian από τον Μάιο έλεγε: «Είναι win-win: Τα ενήλικα παιδιά που ζουν στο σπίτι».

Στην έρευνα του Bloomberg-Harris Poll, το 40% των νέων δήλωσε ότι αισθάνεται χαρούμενο που ζει στο σπίτι, ενώ το ένα τρίτο δήλωσε ότι αισθάνεται έξυπνος που έκανε την επιλογή να ζήσει με την οικογένεια. Και το 87% είπε ότι πιστεύει ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να κρίνονται επειδή μένουν στο σπίτι.

Δεν είναι ωστόσο όλοι σύμφωνοι με αυτή την εκδοχή. Σε μια έρευνα της Pew που διεξήχθη τον Οκτώβριο του 2021, περισσότερο από το ένα τρίτο των Αμερικανών είπαν ότι πιστεύουν ότι είναι κακό για την κοινωνία να ζουν οι νεαροί ενήλικες με τους γονείς τους. Μόνο το 16% είπε ότι ήταν καλό.

Μια έκθεση του 2019 από το Urban Institute διαπίστωσε ότι όσοι ζούσαν με τους γονείς τους μεταξύ 25 και 34 ετών είχαν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να γίνουν ιδιοκτήτες σπιτιού 10 χρόνια αργότερα. Η έρευνα συνέκρινε ανθρώπους που νοίκιαζαν ή αγόρασαν δικό τους χώρο με εκείνους που ζούσαν με τους γονείς τους. Διαπίστωσε ότι μετά από μια δεκαετία, το 32% των νεαρών ενηλίκων που ζούσαν αρχικά με τους γονείς τους δεν είχαν ακόμη επιτύχει ανεξάρτητη διαβίωση, ενώ σχεδόν όλοι οι προηγούμενοι το είχαν καταφέρει.

Ο ρόλος του συναισθήματος

Όταν κάποιος πέρναγε τα 20 του, ήταν η εποχή που δεσμευόταν να παντρευτεί, να κάνει οικογένεια και να μεγαλώσει τα παιδιά του. Τώρα αυτές οι ευθύνες δεν έρχονται για τους περισσότερους ανθρώπους παρά σχεδόν μια δεκαετία αργότερα.

Σε έρευνα που διεξήχθη το 2017, όσοι είχαν γυρίσει στο πατρικό ανέφεραν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα συμπτωμάτων κατάθλιψης. Μια μελέτη από το 2022 διαπίστωσε ότι ο επιπλέον χρόνος που αφιερώνεται με τους γονείς ή την οικογένεια θα μπορούσε να προκαλέσει ένταση με εκείνους που είχαν μετακομίσει στο σπίτι.

Καθώς τα σημαντικά ορόσημα της ζωής αναβάλλονται, οι Gen Z μπορεί να αισθάνονται ότι μένουν πίσω. Σε μια έρευνα του 2022 που διεξήχθη από το δίκτυο υποστήριξης σχέσεων Relate που εδρεύει στο Ηνωμένο Βασίλειο, το 83% των Gen Zers δήλωσαν ότι ένιωθαν πιεσμένοι να φτάσουν σε βασικά ορόσημα, σε σύγκριση με το 77% των millennials και το 66% των ατόμων άνω των 75 ετών που δήλωσαν ότι ένιωθαν έτσι, όταν ήταν νεότεροι.

Για τη Gen Z, η ίδια η έννοια της ενηλικίωσης αλλάζει.

Ωστόσο, η αλλαγή δεν είναι εντελώς θετική. Αντί να επιλέξουν να ζήσουν περισσότερο στο σπίτι, οι περισσότεροι νέοι εξαναγκάζονται σε αυτή την κατάσταση. Το εκτοξευόμενο κόστος στέγασης και οι στάσιμοι μισθοί έχουν κάνει την ανεξαρτησία, πολυτέλεια.