Σκι: Πώς τα οικονομικά του κλάδου αλλάζουν στην Αμερική

Αυτές τις μέρες, είναι σοφότερο για όποιον θέλει να κάνει σκι στην Αμερική, να αγοράσει πάσο πριν πέσει το πρώτο χιόνι. Αν δεσμευτεί πριν τον Νοέμβριο μπορεί να κάνει απεριόριστο σκι όλη τη σεζόν πολύ φθηνότερα. Την τελευταία δεκαετία περίπου ο κλάδος του σκι έχει μεταμορφωθεί με την έξυπνη τιμολόγηση και την ενοποίηση του κλάδου.Είναι μια μικρογραφία του πώς αλλάζει η αμερικανική καταναλωτική οικονομία στο σύνολό της. Δείχνει πώς η μονοπωλιακή δύναμη μπορεί να συσσωρευτεί, αλλά και να τονώσει την ανάπτυξη, σύμφωνα με τον Economist.

Τα χειμερινά σπορ έχασαν τη μάχη με τον καιρό

Το Breckenridge ανήκει στη Vail Resorts, μια εισηγμένη εταιρεία με έδρα κοντά στο Ντένβερ που λειτουργεί πλέον σε τρεις ηπείρους. Το 2008 η εταιρεία, η οποία είχε τότε μόνο πέντε θέρετρα σκι, ξεκίνησε το «Epic Pass».

Σε αντίθεση με τον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα στην Ευρώπη, όπου τα θέρετρα ανήκουν συχνά σε τοπικές ή εθνικές κυβερνήσεις, το σκι στην Αμερική δεν ήταν ποτέ σταθερή επιχείρηση. Τα περισσότερα βουνά ήταν περιουσιακά στοιχεία κύρους που ανήκαν σε πλούσιες οικογένειες. «Δεν ήταν μεγάλη επενδυτική ευκαιρία», ανέφερε στον Economist η Σάρα Όλσον, αντιπρόεδρος επικοινωνίας της Vail.

Τα πάσα κάνουν οικονομικότερη την πρόσβαση

Με το Epic Pass, η Vail άλλαξε την προσφορά. Οι σκιέρ μπορούν τώρα να κάνουν απεριόριστο σκι φθηνά, αλλά μόνο αν δεσμευτούν πριν την έναρξη της σεζόν. Τώρα για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες το σκι στην Αμερική είναι σταθερά κερδοφόρο. Αλλά έχει μειώσει τον ανταγωνισμό.

Η Vail έχει τώρα 41 θέρετρα. Το 2018 ένα άλλο πάσο, το Ikon, κυκλοφόρησε από την Alterra Mountain Company. Σήμερα, οι περισσότερες από τις μεγαλύτερα θέρετρα σκι της Αμερικής εντάσσονται σε ένα από τα δύο αυτά πάσα.

Στη βασική οικονομική θεωρία, η υπερβολική ισχύς στην αγορά μειώνει την αποτελεσματικότητα ενός κλάδου. Οι εταιρείες μειώνουν την παραγωγή ώστε να μπορούν να χρεώνουν περισσότερο. Υπάρχει, ωστόσο, μια εξαίρεση: εάν μια μονοπωλιακή επιχείρηση μπορεί να χρεώσει διαφορετικές τιμές σε διαφορετικούς πελάτες, δεν χρειάζεται να μειώσει την παραγωγή για να αυξήσει τα κέρδη. Έτσι και στο σκι αν αγοράσει κανείς νωρίς ένα season pass, το εισιτήριο είναι πολύ φθηνότερο, και έτσι οι πίστες παραμένουν γεμάτες.

Ωστόσο, αυτό δεν αρέσει σε όλους. Καθώς ο αριθμός των ατόμων με πάσο μεγάλωνε, οι ντόπιοι άρχισαν να δυσανασχετούν. Με πολύ περισσότερους να κάνουν σκι, οι ουρές των ανελκυστήρων έχουν αυξηθεί, ειδικά τις καλύτερες μέρες χιονιού.

Μαζική επιχείρηση

Καθώς το σκι έχει μετατραπεί σε μαζική επιχείρηση, η αξία και οι φόροι ακίνητης περιουσίας έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, αναγκάζοντας ντόπιους να φύγουν.

Η Vail μπορεί σύντομα να φτάσει στα όρια της ικανότητάς της να εξυπηρετεί περισσότερους σκιέρ στις πίστες. Αν και οι κάρτες ανελκυστήρων έχουν φθηνύνει, το κόστος της διαμονής έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Πέρυσι η εταιρεία αύξησε τον κατώτατο μισθό της στα 20 δολάρια την ώρα, αλλά οι ελλείψεις προσωπικού παραμένουν πρόβλημα – σε πόλεις όπου τα σπίτια κοστίζουν τώρα εκατομμύρια, δεν μπορούν να μείνουν εργαζόμενοι.

Τις ημέρες με μεγαλύτερη ζήτηση, η εταιρεία χρειάστηκε να περιορίσει τον αριθμό των διαθέσιμων εισιτηρίων και να αυξήσει δραστικά το κόστος για πράγματα όπως η στάθμευση, ώστε να σταματήσει η εισροή.

Αυτό που χρειάζεται το σκι είναι ότι χρειάζεται γενικότερα η αμερικανική οικονομία: μεταρρύθμιση από την πλευρά της προσφοράς, και ειδικά, κατασκευή νέων κατοικιών και μεταφορών σε δημοφιλή σημεία. Αν και υπάρχουν περισσότεροι σκιέρ από ποτέ, υπάρχουν λιγότερα θέρετρα από ό,τι παλαιότερα. Η επέκταση είναι εξαιρετικά δύσκολη, χάρη στις ατελείωτες περιβαλλοντικές προκλήσεις.

Άλλοι πάνε Ευρώπη

Οι πλουσιότεροι σκιέρ αποφεύγουν ολοένα και περισσότερο τα θέρετρα αυτά. Αυτόν τον Δεκέμβριο το Powder Mountain στη Γιούτα ανακοίνωσε ότι θα υιοθετήσει μοντέλο όπου μόνο οι ντόπιοι ιδιοκτήτες ακινήτων επιτρέπεται να κάνουν σκι σε συγκεκριμένους αναβατήρες. Στη Μοντάνα, το Yellowstone Club προσφέρει αποκλειστικό σκι—σε όσους μπορούν να αντέξουν οικονομικά μια προκαταβολή $400.000, μια ετήσια χρέωση $40.000 και να αγοράσουν ή να χτίσουν ένα ακίνητο $3 εκατομμυρίων στην περιοχή. Απογοητευμένοι από το πλήθος και τις υπερβολικές τιμές, πολλοί Αμερικανοί πάνε για σκι στην Ευρώπη.

Αυτό αντικατοπτρίζει το πώς αλλάζει γενικά η αμερικανική οικονομία. Και η αεροπορική βιομηχανία ήταν κάποτε ασύμφορη. Στις μέρες μας είναι κερδοφόρα. Όπως και με το σκι, η σταθερότητα προέρχεται από την ισχύ της αγοράς και τις διακρίσεις τιμών. Η συγκέντρωση πόντων σε μια συγκεκριμένη αεροπορική εταιρεία κάνουν τις πτήσεις φθηνότερες. Ακόμη και τα εστιατόρια φαστ φουντ στρέφονται σε διακρίσεις τιμών. Στα μέσα Φεβρουαρίου, η Wendy’s, ανακοίνωσε ότι θα εισαγάγει «δυναμική τιμολόγηση». Και εταιρείες όπως η Amazon έχουν «κλειδώνουν» πελάτες με συνδρομητικά προϊόντα. Όσοι παίζουν το παιχνίδι μπορούν να αποκτήσουν νέα προϊόντα φθηνά. Όλοι οι άλλοι παλεύουν με τους έχοντες.